ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ «ΧΑΛΙΑ» ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
Διαβάζοντας κανείς τα όσα εξελίχθησαν και εγράφησαν, σχετικά με την πρόσφατη επίσκεψη (15/10/2013) του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου εις το Αγιώνυμον Όρος, μόνο γέλωτα δημιουργούν μαζί με θλίψη, στεναχώρια, πικρία, πόνο και απογοήτευση, για το τι πιστεύουν, αλλά και το πως σκέπτονται και ενεργούν, απροκάλυπτα πλέον, όλοι οι "μεγάλοι" πνευματικοί ταγοί και τα "σπουδαία" αναστήματα της σύγχρονης "Ορθοδοξίας".
Έχοντας κανείς σώας τας φρένας και κρίνοντας αντικειμενικά, χωρίς προκαταλήψεις και διάφορα παραμορφωτικά γυαλιά στους οφθαλμούς του, ευκόλως αντιλαμβάνεται την μεγάλη πνευματική κατάπτωση και εξαχρείωση «κοτζάμ» Οικουμενικού Πατριάρχου και της αφρόκρεμας του Αγιωνύμου Όρους, Ηγουμένων, αντιπροσώπων και εκπροσώπων όλων των Ιερών Μονών.
Και ευλόγως διερωτάται: «Ἐὰν δὲ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται;» (Ματθ. ε’, 13)
Την απάντηση μας την δίδει η ίδια η Αγία Γραφή στην συνέχεια:
«εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι εἰ μὴ βληθῆναι ἔξω καὶ καταπατεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων». (Ματθ. ε’, 13)
(«῾Υμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται; εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι εἰ μὴ βληθῆναι ἔξω καὶ καταπατεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων»)
Και βέβαια, απ’ όλα αυτά -εκτός όλων των άλλων- διαφαίνεται ξεκάθαρα, ότι "δυστυχῶς τὰ δογματικὰ ζητήματα ἔχουν περιέλθει σὲ δεύτερη μοῖρα σήμερα, διότι ὁ πολὺς κόσμος τὰ θεωρεῖ φιλοσοφικά, μεταφυσικά, ἄσχετα μὲ τὴν πραγματικὴ ζωή, σχολαστικὲς ἀερολογίες ἢ λεπτολογίες ποὺ δὲν σημαίνουν κάτι τὸ ἰδιαίτερο. Αὐτὸ φυσικὰ ξεκίνησε ἀπὸ τὴ δυτικῆς καταγωγῆς διάσπαση τοῦ δόγματος ἀπὸ τὴ λατρεία καὶ τὴν νηπτικὴ προσευχή, ἐνῷ εὐθῦνες φέρουν καὶ οἱ κληρικοὶ ποὺ δὲν ἐπιμένουν στὸ θέμα. Εὔχομαι νὰ μὴν πιστεύετε τὸ ἴδιο.
Στὴν κλίμακα τῶν κακῶν πρώτη ἔρχεται ἡ αἵρεση, μετὰ τὸ σχίσμα καὶ μετὰ οἱ ἠθικὲς παρεκτροπές, οἱ ὁποῖες ἄλλωστε εἶναι ἄλλης τάξης ζήτημα. Αὐτὸς ποὺ ἁμαρτάνει καὶ σκανδαλίζει τοὺς ἄλλους βλάπτει, ἀλλὰ περισσότερο κακὸ κάνει αὐτὸς ποὺ παραχαράσσει τὴν πίστη. Δηλαδὴ οἱ ἁγιορεῖτες περίμεναν νὰ μὴν μιλήσει ὁ Πατριάρχης γιὰ τὸ λεγόμενο «σκάνδαλο» τῆς μονῆς Βατοπαιδίου, καὶ μόνο ἐπειδὴ μίλησε θυμήθηκαν κι ἐκεῖνοι τὸν οἰκουμενισμό;
Ἂν ἐπαινοῦσε τὸ κοινωνικὸ ἔργο τῶν μονῶν χωρὶς νὰ σχολιάσει τίποτα ἀρνητικό, θὰ ἄφηναν ἀσχολίαστες τὶς παρεκτροπὲς τῶν οἰκουμενιζόντων; Δὲν θὰ ὑπῆρχαν τότε οἱ συμπροσευχές, οἱ λειτουργικοὶ ἀσπασμοί, οἱ ἀμοιβαῖες ἀναγνωρίσεις κ.λπ.; Τί εἴδους λογικὴ εἶναι αὐτή;
Μπαίνουν στὴ ζυγαριὰ τὰ κακὰ τοῦ καθενὸς καὶ ὅσο δὲν μιλᾶ ὁ ἕνας δὲν μιλᾶ καὶ ὁ ἄλλος; Αὐτὸ θυμίζει φαινόμενα ποὺ ταιριάζουν σὲ ἄλλους τομεῖς τῆς δημόσιας ζωῆς, ἀλλὰ πάντως ὄχι στὴν ἐκκλησία.
Τὸ Ἅγιον Ὄρος ὀφείλει πρωτίστως νὰ ἐμμένει ἀταλάντευτο στὴν πίστη, νὰ ἐπισημαίνει γρήγορα καὶ νηφάλια κάθε παρεκτροπὴ καὶ νὰ κρατᾶ ἀνοιχτὸ τὸ μάτι του γιὰ κάθε αἵρεση ἢ σχίσμα. Ἀκόμη καὶ τὸ κοινωνικὸ ἔργο ἕπεται...". όπως λέγει πολύ εύστοχα και κάποιος άλλος πνευματικός αδελφός που σχολιάζει τα κατωτέρω.
ΝΤΡΟΠΗ και ΚΡΙΜΑ λοιπόν, για όλους αυτούς οι οποίοι παριστάνουν τους "μεγάλους" πνευματικούς ταγούς και τα "σπουδαία" πνευματικά αναστήματα.
Διαβάζοντας κανείς τα όσα εξελίχθησαν και εγράφησαν, σχετικά με την πρόσφατη επίσκεψη (15/10/2013) του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου εις το Αγιώνυμον Όρος, μόνο γέλωτα δημιουργούν μαζί με θλίψη, στεναχώρια, πικρία, πόνο και απογοήτευση, για το τι πιστεύουν, αλλά και το πως σκέπτονται και ενεργούν, απροκάλυπτα πλέον, όλοι οι "μεγάλοι" πνευματικοί ταγοί και τα "σπουδαία" αναστήματα της σύγχρονης "Ορθοδοξίας".
Έχοντας κανείς σώας τας φρένας και κρίνοντας αντικειμενικά, χωρίς προκαταλήψεις και διάφορα παραμορφωτικά γυαλιά στους οφθαλμούς του, ευκόλως αντιλαμβάνεται την μεγάλη πνευματική κατάπτωση και εξαχρείωση «κοτζάμ» Οικουμενικού Πατριάρχου και της αφρόκρεμας του Αγιωνύμου Όρους, Ηγουμένων, αντιπροσώπων και εκπροσώπων όλων των Ιερών Μονών.
Και ευλόγως διερωτάται: «Ἐὰν δὲ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται;» (Ματθ. ε’, 13)
Την απάντηση μας την δίδει η ίδια η Αγία Γραφή στην συνέχεια:
«εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι εἰ μὴ βληθῆναι ἔξω καὶ καταπατεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων». (Ματθ. ε’, 13)
(«῾Υμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται; εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι εἰ μὴ βληθῆναι ἔξω καὶ καταπατεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων»)
Και βέβαια, απ’ όλα αυτά -εκτός όλων των άλλων- διαφαίνεται ξεκάθαρα, ότι "δυστυχῶς τὰ δογματικὰ ζητήματα ἔχουν περιέλθει σὲ δεύτερη μοῖρα σήμερα, διότι ὁ πολὺς κόσμος τὰ θεωρεῖ φιλοσοφικά, μεταφυσικά, ἄσχετα μὲ τὴν πραγματικὴ ζωή, σχολαστικὲς ἀερολογίες ἢ λεπτολογίες ποὺ δὲν σημαίνουν κάτι τὸ ἰδιαίτερο. Αὐτὸ φυσικὰ ξεκίνησε ἀπὸ τὴ δυτικῆς καταγωγῆς διάσπαση τοῦ δόγματος ἀπὸ τὴ λατρεία καὶ τὴν νηπτικὴ προσευχή, ἐνῷ εὐθῦνες φέρουν καὶ οἱ κληρικοὶ ποὺ δὲν ἐπιμένουν στὸ θέμα. Εὔχομαι νὰ μὴν πιστεύετε τὸ ἴδιο.
Στὴν κλίμακα τῶν κακῶν πρώτη ἔρχεται ἡ αἵρεση, μετὰ τὸ σχίσμα καὶ μετὰ οἱ ἠθικὲς παρεκτροπές, οἱ ὁποῖες ἄλλωστε εἶναι ἄλλης τάξης ζήτημα. Αὐτὸς ποὺ ἁμαρτάνει καὶ σκανδαλίζει τοὺς ἄλλους βλάπτει, ἀλλὰ περισσότερο κακὸ κάνει αὐτὸς ποὺ παραχαράσσει τὴν πίστη. Δηλαδὴ οἱ ἁγιορεῖτες περίμεναν νὰ μὴν μιλήσει ὁ Πατριάρχης γιὰ τὸ λεγόμενο «σκάνδαλο» τῆς μονῆς Βατοπαιδίου, καὶ μόνο ἐπειδὴ μίλησε θυμήθηκαν κι ἐκεῖνοι τὸν οἰκουμενισμό;
Ἂν ἐπαινοῦσε τὸ κοινωνικὸ ἔργο τῶν μονῶν χωρὶς νὰ σχολιάσει τίποτα ἀρνητικό, θὰ ἄφηναν ἀσχολίαστες τὶς παρεκτροπὲς τῶν οἰκουμενιζόντων; Δὲν θὰ ὑπῆρχαν τότε οἱ συμπροσευχές, οἱ λειτουργικοὶ ἀσπασμοί, οἱ ἀμοιβαῖες ἀναγνωρίσεις κ.λπ.; Τί εἴδους λογικὴ εἶναι αὐτή;
Μπαίνουν στὴ ζυγαριὰ τὰ κακὰ τοῦ καθενὸς καὶ ὅσο δὲν μιλᾶ ὁ ἕνας δὲν μιλᾶ καὶ ὁ ἄλλος; Αὐτὸ θυμίζει φαινόμενα ποὺ ταιριάζουν σὲ ἄλλους τομεῖς τῆς δημόσιας ζωῆς, ἀλλὰ πάντως ὄχι στὴν ἐκκλησία.
Τὸ Ἅγιον Ὄρος ὀφείλει πρωτίστως νὰ ἐμμένει ἀταλάντευτο στὴν πίστη, νὰ ἐπισημαίνει γρήγορα καὶ νηφάλια κάθε παρεκτροπὴ καὶ νὰ κρατᾶ ἀνοιχτὸ τὸ μάτι του γιὰ κάθε αἵρεση ἢ σχίσμα. Ἀκόμη καὶ τὸ κοινωνικὸ ἔργο ἕπεται...". όπως λέγει πολύ εύστοχα και κάποιος άλλος πνευματικός αδελφός που σχολιάζει τα κατωτέρω.
ΝΤΡΟΠΗ και ΚΡΙΜΑ λοιπόν, για όλους αυτούς οι οποίοι παριστάνουν τους "μεγάλους" πνευματικούς ταγούς και τα "σπουδαία" πνευματικά αναστήματα.
ΑΛΟΙΜΟΝΟΝ δε, σε όλους εκείνους που τους ακολουθούν,
άλλοι εν γνώσει και άλλοι εν αγνοία τους, "καλῇ τῇ πίστει" στηρίζοντας
εν πολλοίς τις ελπίδες και την σωτηρία τους σε αυτούς τους αναξίους
πνευματικούς ποιμένες, που απ’ ότι φαίνεται και απ΄ότι ομολογούν οι
ίδιοι, δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την δεξιά οδό από την αριστερά, το φώς
από το σκότος, την αλήθεια από το ψέμα!
Δυστυχώς για όλους αυτούς -που θα θελήσουν μέχρι τέλους να τους ακολουθήσουν- θα ισχύσει ο λόγος του Κυρίου μας που λέγει ότι:
«ἄφετε αὐτούς· ὁδηγοί εἰσι τυφλοὶ τυφλῶν· τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται». (Ματθ. ις’, 14)
Ας διαβάσουμε λοιπόν, τα όσα δημοσιεύθηκαν σε γνωστή εκκλησιαστική ιστοσελίδα και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Η ταπεινότης μου το μόνο που έχει να προσθέσει είναι:
« Εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον;» (Ματθ. ς’ , 23)
ΠΗΓΗ
http://www.agioskosmas.gr/themata.asp?i ... artid=4554
Ας διαβάσουμε λοιπόν, τα όσα δημοσιεύθηκαν σε γνωστή εκκλησιαστική ιστοσελίδα και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Η ταπεινότης μου το μόνο που έχει να προσθέσει είναι:
« Εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον;» (Ματθ. ς’ , 23)
ΠΗΓΗ
http://www.agioskosmas.gr/themata.asp?i ... artid=4554
