ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΤΑΡΕΤΣ ΑΝΑΤΟΛΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΩΤΕΡΟΥ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ (+1927)
Διαβάστε και θα καταλάβετε γιατί συμβαίνουν όλα αυτά στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου...
Ο ΣΤΑΡΕΤΣ
ΑΝΑΤΟΛΙΟΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ
"... Θά ἐξαπλωθοῦν παντοῦ αἱρέσεις καί θά πλανήσουν πολλούς ἀνθρώπους.
῾Ο ἐχθρός τοῦ ἀνθρωπίνου γένους θά ἐνεργεῖ μέ πονηρία μέ σκοπό νά ἑλκύση
ἐντός τῆς αἱρέσεως ἐάν εἶναι δυνατόν ἀκόμη καί τοὐς ἐκλεκτούς. Δέν
θά ἀρχίση ἀπ᾿ εὐθείας νά ἀπορρίπτη τά δόγματα τῆς ῾Αγίας Τριάδος, τήν
θεότητα τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καί τήν ἀρετή τῆς Θεοτόκου, ἀλλά θά ἀρχίση
ἀνεπαισθήτως νά διαστρέφη τίς διδασκαλίες καί τούς θεσμούς τῆς
᾿Εκκλησίας καί τό πραγματικό νόημά τους, ὅπως μᾶς παρεδόθησαν ἀπό τούς
῾Αγίους Πατέρες ἐν ῾Αγίῳ Πνεύματι. ᾿Ολίγοι θά ἀντιληφθοῦν αὐτές τίς
πανουργίες τοῦ ἐχθροῦ, ἐκεῖνοι μόνον οἱ πλέον πεπειραμένοι εἰς τήν
πνευματικήν ζωήν. Οἱ αἱρετικοί θά πάρουν τήν ἐξουσίαν ἐπί τῆς ᾿Εκκλησίας
καί θά τοποθετήσουν ἰδικούς των ὑπηρέτας παντοῦ, οἱ δέ πιστοί θά
καταφρονῶνται.
῾Ο Κύριος εἶπεν: "᾿Από τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσσεσθε
αὐτούς" καί ἔτσι ἀπό τούς καρπούς των, ὅπως ἐπίσης καί ἀπό τίς ἐνέργειες
τῶν αἱρετικῶν ἀγωνίσου νά διακρίνης αὐτούς ἀπό τούς ἀληθινούς ποιμένας.
Αὐτοί εἶναι πνευματικοί ληστές, λεηλατοῦντες τό πνευματικόν
ποίμνιον καί θά εἰσχωροῦν εἰς τήν αὐλήν τῶν προβάτων (τήν ᾿Εκκλησίαν)
ἀναβαίνοντες ἀλλαχόθεν (καί ὄχι ἀπό τήν πύλην), ὅπως ἀκριβῶς προεῖπεν ὁ
Κύριος. Θά εἰσχωροῦν παρανόμως, μεταχειριζόμενοι βίαν καί καταπατοῦντες
τούς θείους θεσμούς. ῾Ο Κύριος τούς ἀποκαλεῖ κλέπτας (᾿Ιω ι,1).
Πράγματι, τό πρῶτο ἔργο πού θά κάνουν θά εἶναι ὁ διωγμός τῶν ἀληθινῶν
ποιμένων, ἡ φυλάκισις καί ἡ ἐξορία τους, διότι χωρίς αὐτό θά εἶναι
ἀδύνατον σ᾿ αὐτούς νά λεηλατήσουν τά πρόβατα. Γι᾿ αὐτό παιδί μου, ὅταν
ἴδης τήν παραβίασιν τῆς πατερικῆς παραδόσεως καί τῆς θείας Τάξεως εἰς
τήν ᾿Εκκλησίαν, τῆς Τάξεως πού ἐγκαθιδρύθη ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό, γνώριζε
ὅτι οἱ αἱρετικοί ἔχουν ἤδη ἐμφανισθεῖ, ἄν καί πρός τό παρόν μπορεῖ νά
ἀποκρύπτουν τήν ἀσέβειά τους. ᾿Ακόμη θά διαστρέφουν τήν ῾Αγίαν Πίστιν
(᾿Ορθοδοξίαν) ἀνεπαισθήτως μέ σκοπό νά ἐπιτύχουν, καλύτερα νά
παραπλανήσουν καί δελεάσουν τούς ἀπείρους στά δίχτυά τους. ῾Ο διωγμός
δέν θά στρέφεται μόνον ἐναντίον τῶν ποιμένων, ἀλλά ἐναντίον ὅλων τῶν
ὑπηρετῶν τοῦ Θεοῦ, διότι ὅλοι ἐκεῖνοι πού θά κυβερνῶνται ἀπό τήν αἵρεσιν
δέν θά ἀνέχωνται τήν εὐσέβειαν. Νά ἀναγνωρίζης αὐτούς τούς λύκους μέ
ἔνδυμα προβάτων, ἀπό τίς ὑπερήφανες διαθέσεις τους καί τήν ἀγάπη τους
διά τήν ἐξουσία. Θά εἶναι συκοφάντες, προδότες, ἐνσπείροντες πανταχοῦ
ἔχθραν καί κακίαν. Οἱ ἀληθινοί ὐπηρέται τοῦ Θεοῦ εἶναι ταπεινοί, ἀγαποῦν
τόν πλησίον καί εἶναι ὐπάκουοι εἰς τήν ᾿Εκκλησίαν.
Οἱ Μονάζοντες θά καταπιέζωνται μεγάλως ἀπό τούς αἱρετικούς καί ὁ μοναχικός βίος θά περιφρονεῖται. Τά Μοναστήρια θά λιγοστεύσουν, ὁ ἀριθμός τῶν μοναχῶν θά μειωθεῖ καί αὐτοί πού θά μείνουν θά ὑποφέρουν ποικίλους ἐκβιασμούς. Αὐτοί οἱ ἐχθροί τοῦ μοναχικοῦ βίου τέλος πάντων ἔχοντες ἐμφάνισιν μόνον εὐσεβείας, θά προσπαθοῦν νά ἑλκύουν τούς μοναχούς μέ τό μέρος των, ὑποσχόμενοι σ᾿ αὐτούς προστασία καί γήϊνα ἀγαθά, κακοποιοῦντες τούς ἀντιτιθεμένους σ᾿ αὐτούς μέ διώξεις. Αὐτές οἱ κακοποιήσεις θά προξενοῦν μεγάλη ἀπόγνωση στούς ὀλιγοψύχους, ἀλλά ἐσύ παιδί μου νά χαίρεσαι, διότι ἔχεις ζήσει μέχρι τοῦτον τόν καιρόν, ἐπειδή σύμφωνα μέ τόν λόγον τοῦ Κυρίου (Ματθ. Ι,31) οἱ πιστοί τότε, πού δέν ἔχουν δείξει ἄλλες ἀρετές, θά λάβουν στεφάνους μόνον καί μόνον ἐπειδή ἐστάθησαν στερεοί εἰς τήν πίστιν. Νά φοβῆσαι τόν Κύριον παιδί μου. Νά φοβῆσαι μήπως ἀπωλέσης τόν στέφανον πού ἑτοιμάσθηκε γιά σένα. Νά φοβῆσαι μήν ἀποβληθῇς παρά τοῦ Κυρίου εἰς τό σκότος τό ἐξώτερον καί τήν αἰώνιον κόλασιν. Στέκε ἀνδρείως εἰς την πίστιν καί ἐάν εἶναι ἀναγκαῖον νά ὑπομένης διωγμούς καί ἄλλες θλίψεις, διότι ὁ Κύριος θά εἶναι μαζί σου, καί οἱ ἅγιοι μάρτυρες καί ὁμολογητές θά βλέπουν μέ χαρά τούς ἀγῶνάς σου. ῞Ομως ἀλλοίμονον στούς μοναχούς σ᾿ αὐτές τίς ἡμέρες πού θά εἶναι δεμένοι μέ ὑπάρχοντα καί πλούτη, οἱ ὁποῖοι ἕνεκα τῆς ἀγάπης, τῆς "εἰρήνης" θά εἶναι ἕτοιμοι νά ὐποταχθοῦν εἰς τούς αἱρετικούς. Αὐτοί θά ἀποκοιμίζουν τήν συνείδησή τους μέ τό νά λένε "ἐμεῖς συντηροῦμε καί σώζουμε τό μοναστήρι, καί ὁ Κύριος θά μᾶς συγχωρήση". Οἱ ταλαίπωροι καί τυφλοί, δέν ἀντιλαμβάνονται ὅτι διά μέσου τῆς αἱρέσεως οἱ δαίμονες θά εἰσέρχωνται στό μοναστήρι, τό ὁποῖον δέν θά εἶναι πλέον τότε ἕνα ἅγιο μοναστήρι, ἀλλά γυμνοί τοῖχοι ἀπό ὅπου ἡ χάρις θά ἀποχωρεῖ.
῾Ο Θεός ὁπωσδήποτε εἶναι ἰσχυρότερος ἀπό τούς ἐχθρούς καί ποτέ δέν θά ἐγκαταλείψη τούς ὑπηρέτας του. ᾿Αληθινοί χριστιανοί θά εὑρίσκωνται ἕως τέλους τοῦ αἰῶνος τούτου, μόνον πού θά προτιμοῦν νά ζοῦν σέ ἀπομακρυσμένους καί ἐρημικούς τόπους. Νά μή φοβῆσαι τίς θλίψεις, ἀλλά μᾶλλον νά φοβῆσαι τήν ὀλέθριον αἵρεσιν, διότι αὐτό εἶναι πού μᾶς γυμνώνει ἀπό τήν θεία χάρη καί μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Χριστόv.
Οἱ Μονάζοντες θά καταπιέζωνται μεγάλως ἀπό τούς αἱρετικούς καί ὁ μοναχικός βίος θά περιφρονεῖται. Τά Μοναστήρια θά λιγοστεύσουν, ὁ ἀριθμός τῶν μοναχῶν θά μειωθεῖ καί αὐτοί πού θά μείνουν θά ὑποφέρουν ποικίλους ἐκβιασμούς. Αὐτοί οἱ ἐχθροί τοῦ μοναχικοῦ βίου τέλος πάντων ἔχοντες ἐμφάνισιν μόνον εὐσεβείας, θά προσπαθοῦν νά ἑλκύουν τούς μοναχούς μέ τό μέρος των, ὑποσχόμενοι σ᾿ αὐτούς προστασία καί γήϊνα ἀγαθά, κακοποιοῦντες τούς ἀντιτιθεμένους σ᾿ αὐτούς μέ διώξεις. Αὐτές οἱ κακοποιήσεις θά προξενοῦν μεγάλη ἀπόγνωση στούς ὀλιγοψύχους, ἀλλά ἐσύ παιδί μου νά χαίρεσαι, διότι ἔχεις ζήσει μέχρι τοῦτον τόν καιρόν, ἐπειδή σύμφωνα μέ τόν λόγον τοῦ Κυρίου (Ματθ. Ι,31) οἱ πιστοί τότε, πού δέν ἔχουν δείξει ἄλλες ἀρετές, θά λάβουν στεφάνους μόνον καί μόνον ἐπειδή ἐστάθησαν στερεοί εἰς τήν πίστιν. Νά φοβῆσαι τόν Κύριον παιδί μου. Νά φοβῆσαι μήπως ἀπωλέσης τόν στέφανον πού ἑτοιμάσθηκε γιά σένα. Νά φοβῆσαι μήν ἀποβληθῇς παρά τοῦ Κυρίου εἰς τό σκότος τό ἐξώτερον καί τήν αἰώνιον κόλασιν. Στέκε ἀνδρείως εἰς την πίστιν καί ἐάν εἶναι ἀναγκαῖον νά ὑπομένης διωγμούς καί ἄλλες θλίψεις, διότι ὁ Κύριος θά εἶναι μαζί σου, καί οἱ ἅγιοι μάρτυρες καί ὁμολογητές θά βλέπουν μέ χαρά τούς ἀγῶνάς σου. ῞Ομως ἀλλοίμονον στούς μοναχούς σ᾿ αὐτές τίς ἡμέρες πού θά εἶναι δεμένοι μέ ὑπάρχοντα καί πλούτη, οἱ ὁποῖοι ἕνεκα τῆς ἀγάπης, τῆς "εἰρήνης" θά εἶναι ἕτοιμοι νά ὐποταχθοῦν εἰς τούς αἱρετικούς. Αὐτοί θά ἀποκοιμίζουν τήν συνείδησή τους μέ τό νά λένε "ἐμεῖς συντηροῦμε καί σώζουμε τό μοναστήρι, καί ὁ Κύριος θά μᾶς συγχωρήση". Οἱ ταλαίπωροι καί τυφλοί, δέν ἀντιλαμβάνονται ὅτι διά μέσου τῆς αἱρέσεως οἱ δαίμονες θά εἰσέρχωνται στό μοναστήρι, τό ὁποῖον δέν θά εἶναι πλέον τότε ἕνα ἅγιο μοναστήρι, ἀλλά γυμνοί τοῖχοι ἀπό ὅπου ἡ χάρις θά ἀποχωρεῖ.
῾Ο Θεός ὁπωσδήποτε εἶναι ἰσχυρότερος ἀπό τούς ἐχθρούς καί ποτέ δέν θά ἐγκαταλείψη τούς ὑπηρέτας του. ᾿Αληθινοί χριστιανοί θά εὑρίσκωνται ἕως τέλους τοῦ αἰῶνος τούτου, μόνον πού θά προτιμοῦν νά ζοῦν σέ ἀπομακρυσμένους καί ἐρημικούς τόπους. Νά μή φοβῆσαι τίς θλίψεις, ἀλλά μᾶλλον νά φοβῆσαι τήν ὀλέθριον αἵρεσιν, διότι αὐτό εἶναι πού μᾶς γυμνώνει ἀπό τήν θεία χάρη καί μᾶς χωρίζει ἀπό τόν Χριστόv.
