Ἡ Μετάνοια τοῦ κυρ-Ἀλέκου τὴν ἐσχάτη ὥρα
Ανδρόγυνο
ο κυρ-Αλέκος και η κυρά-Καίτη, παντρεμένοι το 1920 περίπου.
Κατοχή-εμφύλιος-φτώχεια κάργα και των γονέων. Η κυρά-Καίτη ευλαβέστατη,
προσευχή, εξομολόγηση, θεία κοινωνία κλπ. Ο κυρ-Αλέκος φανατικός άθεος,
κομμουνιστής αλλά πολύ δίκαιος, ελεήμων, φιλάνθρωπος. Ήξερε από φτώχεια,
στέρηση, κατατρεγμό. Συμπονούσε και βοήθαγε όσους μπόραγε. Φθάσανε και
οι δυο, τ’ αντρόγυνο γύρω στα 1995. Ο κυρ-Αλέκος βαριά αρρώστια,
κατάκοιτος, ετοιμοθάνατος. Η κυρά-Καίτη λαμπάδα δίπλα του, διακονούσε,
έκλαιγε, προσευχότανε. Παιδιά και εγγόνια είχανε στη ζωή τους, τις
μέριμνές τους, σπουργιτάκια περνάγανε αστραπή από τους γέρους και
φεύγανε.
Η κυρά-Καίτη παρακάλαγε τον άνδρα της:
- «να
φέρουμε άνδρα μου τον παπά της ενορίας να εξομολογηθείς, να κοινωνήσεις
μη φύγεις σαν άψυχο ζώο για την άλλη ζωή και κολασθείς».
Τίποτε ο μπάρμπας, την σιχτήραγε και την απειλούσε:
- «Μη φέρεις παππά στο σπίτι μας γιατί θα σας αμολήσω από το μπαλκόνι, εσένα, τον παπά και τα λιβανιστήρια σας».
Μια νύχτα ανοιξιάτικη ψιθύριζε κατατρομαγμένος ο μπάρμπας την κυρά του. - - Τρέχα Καίτη, φοβάμαι.
- Τι θέλεις άντρα μου τ’ αποκρίθηκε αλαφιασμένη εκείνη.
- Να
Μωρή, της απάντησε αυτός πανικόβλητος. Δεν βλέπεις αυτόν τον αγριεμένο
αράπη, τον δίμετρο που με κοιτάει άγρια και γελάει; Ποιος είναι; Πως
μπήκε στο σπίτι μας; Τι θέλει;
Η γυναίκα δεν είδε κανέναν άλλο, σταυροκοπήθηκε φωτίστηκε, κατάλαβε:
- «Άντρα
μου στο ορκίζομαι όπου θες δεν βλέπω κανένα άλλο. Είμαι σίγουρη ότι
είναι ο διάβολος και ήλθε ο κακούργος να σ’ αρπάξει να σε κολάσει».
Αστραπιαία ο κυρ-Αλέκος συνήλθε, κατάλαβε και της είπε:
- Σε
πιστεύω -άμανες υπάρχει ο διάβολος- υπάρχει και ο Χριστός και
παράδεισος και κόλαση. Πήγαινε γρήγορα μόλις ξημερώσει και φέρε τον
παπά, όποιον βρεις στην ενορία, να με ξομολογήσει και να με κοινωνήσει.
‘’Κατουρήθηκε’’
από φόβο και χαρά η Γριά. Μόλις ξημέρωσε πήγε στην ενορία, βρήκε
κάποιον παπά Δημήτρη, το και το παπά μου και έλα γρήγορα. Έτσι και
γίνανε όλα. Μόλις ξομολογήθηκε και κοινώνησε ο μπάρμπα Αλέκος γαλήνεψε,
έλαμψε το προσωπάκι του και πέθανε συγχωρεμένος με Θεό και ανθρώπους.
Πόσο μας αγαπά ο Χριστός μας, πόσο ζητά ένα ψίχουλο καλή πρόθεση, καλό λογισμό να μας σώσει!
Από το ''Η ζωή διδάσκει τον Χριστό'', Αθήνα 2017.
