Ενώ ο Όσιος Πατερμούθιος μιλούσε ακόμη, ήρθε ένας χωρικός κρατώντας ένα δοχείο γεμάτο άμμο και περίμενε να τελειώσει η διήγηση. Απορώντας και εμείς, ρωτήσαμε τον Γέροντα τι άραγε θέλει αυτός ο επισκέπτης με την άμμο. Και ο Γέροντας μας αποκρίθηκε:

-Παιδιά μου δεν έπρεπε να καυχηθώ σε εσάς ούτε να περιγράψω τα κατορθώματα των πατέρων μας, για να μην το πάρουμε επάνω μας και χάσουμε τον μισθό μας. Αλλά βλέποντας τον ζήλο σας, εφόσον ήρθατε από τόσο μακρυά και για να μην σας στερήσω από την ωφέλεια, θα σας διηγηθώ μπροστά στους αδελφούς πως οικονόμησε ο Θεός τα πράγματα, με όργανά του εμάς.

Η γύρω περιοχή ήταν άγονη και οι αγρότες που την είχαν, όταν έσπερναν το σιτάρι, με δυσκολία θέριζαν το διπλάσιο. Ένα σκουλήκι που έβγαινε μέσα στο στάχυ, κατέστρεφε όλη τη σοδειά. Οι γεωργοί αφού κατηχήθηκαν από εμάς κι έγιναν Χριστιανοί, μας παρακαλούσαν να προσευχόμαστε για τη συγκομιδή.

Τους είπα τότε:

«Εάν έχετε πίστη στο Θεό, και η άμμος αυτή της ερήμου θα σας δώσει καρπό». Εκείνοι χωρίς χρονοτριβή γέμισαν τις ποδιές τους από την άμμο που πατούσαμε και μας την πρόσφεραν, για να την ευλογήσουμε. Και καθώς εγώ προσευχήθηκα να γίνει σύμφωνα με την πίστη τους, εκείνοι έσπειραν την άμμο μαζί με τα σιτάρια στα χωράφια τους και ξαφνικά η χώρα έγινε καρποφόρα περισσότερο απ’όλη την Αίγυπτο. Έχοντας λοιπόν αυτό το έθιμο, μας ενοχλούσαν κάθε χρόνο.

*Από το βιβλίο του: Αρχιμανδρίτου Παύλου Κ. Ντάνα «ΜΕΓΑΛΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΣ» (τεύχος Β΄).
 simeiakairwn.wordpress.com