Τα χρήματα από τις αποκρατικοποιήσεις θα πηγαίνουν για την εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους. Πριν ξεκινήσουν όλοι να φωνασκούν για παραβίαση βασικών κανόνων κυριαρχίας του ελληνικού κράτους, επιτρέψτε μας να σημειώσουμε τα ακόλουθα…
Να θυμίσουμε αρχικά ότι έχουμε κατ’ επανάληψη διαμαρτυρηθεί για το γεγονός ότι στο ΤΑΙΠΕΔ έχουν υπαχθεί 72.000 ακίνητα και έχει τεθεί εισπρακτικός στόχος ύψους 25 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ο λόγος της αντίδρασής μας είναι διότι το ποσό αυτό είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΟ, αφού παρόλο που το νομικό μας πλαίσιο το ορίζει, το ένδοξο ελληνικό Δημόσιο, ουδέποτε μπήκε στον κόπο να αποτιμήσει αυτή την περιουσία που βγάζει «στο σφυρί».
Με απλά λόγια, εδώ συναντά κανείς την παγκόσμια πρωτοτυπία, ο πωλητής να βγάζει για πούλημα περιουσιακά του στοιχεία, χωρίς να κάνει τον κόπο να αναθέσει σε κάποια ανεξάρτητη αρχή, ενδεχομένως σε κάποιον διεθνή ανεξάρτητο Οργανισμό, να εκτιμήσει πόσα χρήματα κοστίζει υπό φυσιολογικές συνθήκες αυτή η περιουσία, προτού προβεί σε αναφορά για τον οικονομικό στόχο.
Μήπως εάν προχωρήσει αυτό το σχέδιο το πρώτο πράγμα που θα διαταχθεί είναι η αποτίμηση αυτής της περιουσίας; Μήπως εάν αποδειχθούν σωστοί παράγοντες της αγοράς του real estate που εκτιμούν με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς αυτή την περιουσία σε ποσό μεγαλύτερο του υφισταμένου δημοσίου χρέους, τότε ανοίγει μεγάλο θέμα μπροστά μας με πολλαπλές παραμέτρους;
Χωρίς υπερβολές, εάν αυτό συμβεί, τότε μήπως να αρχίσουμε να υπολογίζουμε πόσοι πολιτικοί και αξιωματούχοι θα πρέπει να καταδικαστούν σε πολυετείς καθείρξεις για το γεγονός ότι επέτρεψαν αυτό να συμβεί και μόνο χάρη στην καλή μας τύχη δεν είχαμε εκποίηση περιουσιακών στοιχείων σε κλάσμα της πραγματικής τους αξίας, έστω και στις σημερινές συνθήκες;
Εφόσον τα χρήματα θα πηγαίνουν για την εξυπηρέτηση του χρέους, ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι το συμφέρον των δανειστών είναι η πώλησή τους σε όσο το δυνατόν υψηλότερη αποτίμηση;
Και μην αρχίσουν οι «πονηροί», προβάλλοντας το ελληνικό «μοντέλο», να σκέπτονται ότι σκοπίμως θα τα υποτιμούν ώστε να τα αγοράζουν δικές τους εταιρίες φθηνά, ώστε να καρπωθούν μετά τις υπεραξίες, διότι όσο κι αν μας εκπλήσσει, τόσο σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης όσο και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχει νομικό πλαίσιο από το οποίο δεν μπορεί να ξεφύγει εύκολα ο επιτήδειος…
Δεν έχει νόημα να αναφερθούμε σε συγκεκριμένα χωρίς της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, αν και έτσι θα προέκυπτε και το νομικό πλαίσιο του κατηγορητηρίου που θα έχουν να αντιμετωπίσουν αρκετοί, εκ των οποίων δυνητικά και μεγαλόσχημοι πολιτικοί προϊστάμενοι. Ίσως επανέλθουμε μετά από σε βάθος ρεπορτάζ, διότι το θέμα γνωρίζουμε ότι έχει πού «ψωμί».
Ας πάμε όμως τον συλλογισμό ένα βήμα παρακάτω. Εάν δικαιωθούν όσοι λένε ότι η αξία της ελληνικής περιουσίας είναι πολλαπλάσια του στόχου που έχει τεθεί στο πλαίσιο του ΤΑΙΠΕΔ και μάλιστα υπερβαίνει αυτό καθαυτό το ύψος του χρέους, τότε το συμπέρασμα που θα εξαχθεί είναι ένα: ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΒΙΩΣΙΜΟ, χωρίς μάλιστα να υπολογίζουμε ενδεχόμενες εξελίξεις στον τομέα των υδρογονανθράκων.
Ασφαλώς, για να τεκμηριωθεί αυτό θα πρέπει να δοθούν αποδείξεις, δηλαδή να αποκρατικοποιηθεί ένα ακίνητο σε τιμή δυσανάλογα υψηλή προς τα ποσά που συζητιούνταν. Αυτή την ευθύνη θα την έχουν οι δανειστές – σύμβουλοι, καθώς όσο λογικά είναι τα ανωτέρω, άλλο τόσο λογική είναι και η ένσταση ότι τις αξίες τις ορίζει η ελεύθερη αγορά, ο κανόνας της προσφοράς και της ζήτησης.
Προτάσεις υπάρχουν και τελούν σε γνώση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οπότε η συνέχεια αναμένεται με ενδιαφέρον. Φυσικά, εάν αυτό θα σημαίνει ότι δεν συντρέχει λόγος «κουρέματος», αφού θα πέσει σημαντικά το κόστος δανεισμού της Ελλάδας και πιθανότατα θα επιστρέψει στις αγορές. Το έχουμε εξηγήσει ξανά, πως ισχύει ότι ισχύει και στις επιχειρήσεις για τις οποίες η ικανότητα δανειοδότησης εξαρτάται από την αξία που μπορεί να ενεχυριαστεί.
Μήπως ο τελικός στόχος του δαιμόνιου Σόιμπλε είναι αυτός; Μήπως για τον λόγο αυτόν αντιστέκεται η γερμανική πλευρά στην προοπτική του «κουρέματος» και αντ’ αυτού προκρίνει λύσεις επιμήκυνσης και άλλων μορφών διευκόλυνσης έως ότου αναταχτεί η ελληνική οικονομία;
Το σίγουρο είναι ότι η εικόνα των Γερμανών για την Ελλάδα και το «σύστημα» δεν απέχει πολύ από την αντίστοιχη για την Κολομβία. Γνωρίζουν καλά, αφού έχουν λειτουργήσει εντός αυτών των πλαισίων και έχουν «προσαρμοστεί» (υποθέσεις δωροδοκιών, μιζών κ.λπ.). Αυτό βέβαια, θα πρέπει να οδηγήσει σε ένα γενικότερο χαλάρωμα, εάν όντως επιθυμούν κάτι να αλλάξει στην Ελλάδα. Διότι με το είδος των πιέσεων που ασκούν, θα φέρουν τα αντίθετα αποτελέσματα στο τέλος.
Κάτι άλλο που θα πρέπει να θυμούνται προτού παρασυρθούν από τη βαθύτατη επιθυμία να οδηγήσουν μια μη αρεστή κυβέρνηση στην Ελλάδα σε κατάρρευση. Το κριτήριο είναι ποιος μπορεί να φέρει αποτέλεσμα και για ποιον λόγο. Όταν το εξετάσεις αυτό, τότε όλα γίνονται πιο περίπλοκα…
defence-point.gr