ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΘΩΝΙΤΟΥ
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ΄. Τήν
ὡραιότητα.
Τὴν ἐν σαρκί ζωήν σου
κατεπλάγησαν, ἀγγέλων τάγματα. Πῶς μετά σώματος πρός ἀοράτους συμπλοκάς,
ἐχώρισας ἀοίδιμε; καί κατετραυμάτισας τῶν δαιμόνων τάς φάλαγγας; Ὅθεν Ἀθανάσιε,
ὁ Χριστός σέ τιμήσατο πλουσίαις δωρεαῖς. Διό Πάτερ πρέσβευε, σωθῆναι τάς ψυχάς
ἡμῶν.
Ἀπόδοσις εἰς τήν Nεοελληνικήν
Βλέποντας
τά οὐράνια τάγματα τῶν Ἀγγέλων νά ζεῖς ἀσκητικά ὡς ἄλλος ἄγγελος, ἄν καί ἔφερες
σάρκα ὡς ἄνθρωπος, ἔμειναν κατάπληκτα, καί ἄρχισαν νά σέ ρωτοῦν μέ θαυμασμό:
Πῶς ἐσύ, ἄν καί ἤσουν ὀρατός (ἀφοῦ ἔφερες σώμα)
καί συνεπῶς, ἐκτεθειμένος στίς ἐπιθέσεις τοῦ ἐχθροῦ, κατάφερες καί τά ἔβαλες μέ
τούς ἀόρατους δαίμονες, ἐπιφέροντας μάλιστα μεγάλες ἀπώλειες στόν στρατό τους;
Δίκαια
λοιπόν, ὅσιε Ἀθανάσιε, ὁ Χριστός σέ ἐτίμησε μέ πλούσια πνευματικά χαρίσματα.
Διά τούς λόγους λοιπόν αὐτούς, ὅσιε Πάτερ, ἐμεῖς
οἱ πιστοί σέ παρακαλοῦμε νά πρεσβεύεις πρός τόν Κύριο ὑπέρ τῆς σωτηρίας τῆς
ψυχῆς μας.
