Παναγία Πορταΐτισσα

Παναγία Πορταΐτισσα

Σάββατο 4 Ιουλίου 2015

ΠΩΣ ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΑΣΤΕΓΟΣ;

ΠΩΣ ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΑΣΤΕΓΟΣ;

Πῶς νὰ ἐπιβιώσετε ἐὰν βρεθεῖτε ἄστεγοι
 
Ἀναρτήθη στὶς 3 Ἰουλίου 2015 02:00 μ.μ. (PDT)

Πραγματικά γράφω το παρόν άρθρο με πολύ πόνο και ανάμικτα συναισθήματα διότι αφετέρου μεν δεν είναι και το πιο ευχάριστο πράγμα να δίνεις οδηγίες επιβίωσης σε κάποιον που τα έχει χάσει όλα και αφετέρου δε όσοι στο παρελθόν μείναμε άστεγοι, και ξέρουμε πόσο σκληρό είναι αυτό, δεν θέλουμε καν να θυμόμαστε εκείνη την περίοδο της ζωής μας και τα όσα περάσαμε, πόσο μάλλον να δίνουμε οδηγίες σε κάποιον άλλον για το τι θα κάνει αν βρεθεί στην κατάσταση αυτή.
 
Γι᾿ αυτούς τους λόγους δεν ήθελα για μεγάλο διάστημα να γράψω το παρόν άρθρο αν και μου έχει ζητηθεί επανειλημμένα. Ωστόσο λόγο της κατάστασης που υπάρχει στην πατρίδα μας κρίνω αναγκαίο να γράψω κάποια πράγματα ώστε να γνωρίζουν οι συμπολίτες μου τι πρέπει να κάνουν στην περίπτωση που βρεθούνε κυριολεκτικά στον δρόμο.
 
Υπήρξα άστεγος την περίοδο του 1999 και για 5 περίπου χρόνια, όχι βέβαια για τους σημερινούς λόγους που μπορεί κάποιος να βρεθεί στον δρόμο, ωστόσο οι κανόνες επιβίωσης δεν έχουν αλλάξει από τότε και η πραγματικότητα που καλείται να αντιμετωπίσει κάποιος παραμένει η ίδια ανεξαρτήτως από τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτό.
 
Οι παρούσες οδηγίες γράφονται χωρίς να ληφθεί υπόψιν αν αυτή την εποχή υπάρχει κρατική μέριμνα για όσους μένουνε άστεγοι ή αν τους βοηθάει ή Εκκλησία και κάποιοι σύλλογοι και αυτό διότι οι «μέριμνες» για όσους μένουνε στον δρόμο έρχονται και παρέρχονται αλλά το κοινωνικό αυτό πρόβλημα παραμένει.
 
Το άρθρο αφιερώνεται στον Κώστα τον «ομαδάρχη» που οι υπόλοιποι τον φωνάζανε «πατέρα».


1) ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΟΚ

Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσετε την κατάστασή σας και την αντιμετωπίσετε με ρεαλισμό τόσο καλύτερο για σας. Αισθήματα του τύπου «πως μπορεί να μου συμβαίνει αυτό;» δεν πρέπει να σας αποπροσανατολίσουν από τον στόχο σας που δεν πρέπει να είναι άλλος από το να παραμείνετε ζωντανοί. Το 60% των ανθρώπων που κάποτε υπήρξαν άστεγοι τελικά καταφέραμε και κερδίσαμε μια πιο αξιοπρεπή ζωή αφού όλοι έχουν μια δεύτερη ευκαιρία φτάνει να είναι ζωντανοί όταν αυτή θα προκύψει. Το υπόλοιπο 40% που δεν τα κατάφερε είναι όσους «τους πήρε από κάτω» δηλαδή όσοι δεν άντεξαν συναισθηματικά και είτε έμπλεξαν σε παραβατικές συμπεριφορές (ληστείες, ναρκωτικά, κ.λπ.) είτε περιμένανε απλώς τον θάνατο τους.
 
Όσοι αντιμετώπισαν την κατάσταση αυτή με δυναμισμό και υπομονή στο τέλος δικαιώθηκαν και ως εκ τούτου αυτό προτείνω και για όποιον βρεθεί στην κατάσταση αυτή. Να σταματήσει να τον απασχολεί το ΓΙΑΤΙ και το παρελθόν και να επικεντρωθεί στο παρόν με όραμα για το ΜΕΛΛΟΝ. Έτσι είναι δυνατόν και να επιβιώσει κάποιος και να κερδίσει τα όσα έχασε και ακόμα παραπάνω και το λέω αυτό διότι όποιος επιβιώσει από μια τέτοια κατάσταση βγαίνει πιο δυνατός και πιο σοφός από πριν.
 
Δείτε το λοιπόν σαν ένα τεστ της ζωής: Αξίζετε περισσότερα ή τελικά σας αξίζει αυτό που έχετε τώρα;
 
Και επειδή σε κανέναν δεν αξίζει να ζει στον δρόμο επικεντρωθείτε στο πως θα επιβιώσετε σήμερα. Αύριο είναι μια άλλη μέρα και που ξέρετε; Ίσως είναι καλύτερη από την σημερινή φτάνει να κάνετε και εσείς ό,τι μπορείτε για να την κερδίσετε. Να μην ξεχάσετε ποτέ μα ποτέ πως ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΥΣ...


2) ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

Οποιοσδήποτε άνθρωπος αν βρεθεί σε κατάσταση επιβίωσης το πρώτο πράγμα που τον απασχολεί είναι που θα βρει τροφή και αυτή η σκέψη πηγάζει από τα φυσικά του ένστικτα. Όμως αυτό είναι τελείως λάθος. Ένας ενήλικας μπορεί να ζήσει πάνω από 30 μέρες χωρίς να φάει κάτι, πράγμα που καταλαβαίνω πως θα είναι επίπονο αλλά ωστόσο η πείνα αυτή δεν είναι η απολύτως πρώτη ανάγκη που πρέπει να μεριμνήσετε. Αν μιλούσαμε για επιβίωση σε κάποιο ερημικό μέρος τότε το υπ᾿ αριθμόν ένα μέλημά σας θα έπρεπε να είναι η αναζήτηση νερού αλλά σε αστικό περιβάλλον αυτό δεν πρέπει να σας απασχολεί καθώς μπορείτε να βρείτε νερό για να πιείτε οπουδήποτε και αν ζητήσετε (π.χ. σε κάποιο εστιατόριο, ή στην βρύση κάποιας πλατείας). Σε αστικό περιβάλλον ο υπ᾿ αριθμόν ένας εχθρός του άστεγου είναι το κρύο και οι ασθένειες και ο δεύτερος του εχθρός είναι οι άλλοι «άνθρωποι» που θα τον δουν σαν εύκολο θύμα. Θα πρέπει λοιπόν να μεριμνήσουμε από την πρώτη κιόλας στιγμή πως θα αντιμετωπίσουμε αυτούς τους άμεσους κινδύνους και δευτερευόντως που θα βρούμε τροφή.


3) ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΜΑΣ ΣΠΙΤΙ

α) Η πρώτη μας μέριμνα πρέπει να είναι το που θα βρούμε αρκετές πλαστικές σακούλες, όσο το δυνατόν μεγαλύτερες και όχι ανακυκλώσιμες. Αν τυχόν και είναι δυνατόν να αποκτήσουμε κάποιο αδιάβροχο τόσο το καλύτερο. Η σακούλα και γενικότερα το πλαστικό είναι το αριστότερο μονωτικό υλικό που μπορούμε να βρούμε ελεύθερα. Απλά μπαίνουμε σε κάποιο μάρκετ και παίρνουμε αρκετές σακούλες ή αν έχουμε λίγα χρήματα αγοράζουμε μεγάλες σακούλες απορριμμάτων ή ακόμα καλύτερα κάποιο ολόσωμο αδιάβροχο. Σε περίπτωση που κοιμηθείτε κυριολεκτικά στον δρόμο, το πλαστικό μπορεί να σας σώσει την ζωή καθώς προσφέρει καταπληκτική μόνωση στα μέρη του σώματος που θα φορεθεί. Φορέστε τις σακούλες στο σώμα σας και στα πόδια σας φτιάχνοντας ρούχα από αυτές. Αν είναι μεγάλες ακόμα καλύτερα. Ούτε η βροχή ούτε το κρύο μπορούν να διαπεράσουν το πλαστικό και αν το κάνετε σωστά θα ξυπνάτε το πρωί ιδρωμένος από την ζέστη μέσα στην καρδιά του χειμώνα. Μόνο προσοχή να μη φοράτε το πλαστικό αυτό «αξεσουάρ» σας και την διάρκεια της ημέρας καθώς το σώμα σας δεν θα αερίζεται καθόλου, και μη φορέσετε κάποια σακούλα στο κεφάλι διότι πιθανότατα θα πάθετε ασφυξία. Για το κεφάλι μπορείτε να βρείτε κάποιο κράνος εν καιρώ όπως θα αναλύσω πιο κάτω.

β) Βρείτε που θα κοιμάστε για όσο χρειαστεί. Ένα υπόστεγο, κάποιο σπήλαιο (υπάρχουν αρκετά στην Αττική και σε κάθε πόλη της Ελλάδας), κάποιο εγκαταλειμμένο κτήριο, κάτω από μία γέφυρα. Αποφύγετε να κοιμηθείτε στην ύπαιθρο και στην ανάγκη μη κοιμηθείτε για ένα 24ωρο αλλά αναζητείστε κάποιο μέρος που θα κόβει τουλάχιστον την βροχή. Όταν εγώ βρήκα ένα τέτοιο κάποτε, το έλεγα «σπίτι» (κοροϊδευτικά) και πραγματικά με τον καιρό το έκανα να είναι σπίτι με τα... όλα του!
 
Προσοχή! Μην πάτε (για αρχή τουλάχιστον) κάπου που φαίνεται ότι ζει κάποιος άλλος άστεγος διότι μπορεί να προκύψουν προβλήματα και αντιπαραθέσεις που δεν θα μπορείτε να αντιμετωπίσετε και κανείς δεν θα μπορεί να σας βοηθήσει.
 
Κανείς δεν μπαίνει στην διαδικασία να υπερασπιστεί κάποιον άστεγο που θα έρθει σε αντιπαράθεση με κάποιον άλλον άστεγο (ναρκομανή ή όχι), ούτε καν η αστυνομία τις περισσότερες φορές. Θυμάμαι χαρακτηριστικά κάποτε που ήμουν και εγώ άστεγος είχα την «φαεινή» ιδέα να προβώ σε κάποια παραβατική πράξη μπροστά σε αστυνομικούς προκειμένου να με συλλάβουν και να κοιμηθώ στο κρατητήριο που σίγουρα θα ήτανε καλύτερο από το παγκάκι. Τότε διαπίστωσα έκπληκτος ότι ακόμα και η αστυνομία δεν είχε καμία... διάθεση να ασχοληθεί μαζί μου! Με τον καιρό κατάλαβα ότι αν η αστυνομία περιμάζευε τον κάθε άστεγο που θέλει ζέστη, τότε τα... κρατητήρια δεν θα χωρούσαν διότι με τον καιρό θα αντιληφθείτε κάτι που ίσως πριν σας διέφευγε: Ήταν είναι και θα είναι σημαντικά μεγάλος ο αριθμός των ανθρώπων που μένουνε άστεγοι και η κοινωνία έχει ανύπαρκτες μέριμνες γι᾿ αυτούς.

γ) Αν είναι καλοκαίρι μην επιλέξετε κάποια παραλία καθώς, αν και στην αρχή φαίνεται ιδανικό μέρος για διανυκτέρευση στην συνέχεια ίσως αποδειχθεί ένα σενάριο σχεδόν... εφιαλτικό! Στις παραλίες λόγω υγρασίας κατά τους καλοκαιρινούς μήνες μαζεύονται σμήνη κουνουπιών σε τέτοιο βαθμό που σε πολλές περιπτώσεις μετά από μισή ώρα ύπνου σε αυτές θα τρέχετε μακριά από τα ενοχλητικά έντομα. Ένα άλλο πρόβλημα που παρουσιάζουν οι παραλίες είναι το ότι δεν έχουν δέντρα και γενικά δεν σκιάζουν από τον ήλιο με αποτέλεσμα, αν κοιμηθείτε σε αυτές να ξυπνήσετε τις πρώτες πρωινές ώρες κάπως.... ηλιοκαμένοι. Ένα τρίτο πρόβλημα που παρουσιάζουν οι παραλίες είναι ότι ενώ θα κοιμηθείτε μόνοι σας θα ξυπνήσετε ενδεχομένως ανάμεσα σε πλήθη λουόμενων και πιστέψτε με δεν θα είναι και το ιδανικότερο ξύπνημα, και τέλος ένα άλλο πρόβλημα που παρουσιάζουν οι παραλίες είναι οι διάφοροι νυκτερινοί επισκέπτες (ζευγαράκια, ναρκομανείς κ.λπ.).
 
Έτσι λοιπόν αν είναι καλοκαίρι προτιμήστε καλύτερα κάποιο πάρκο με δέντρα από μια παραλία. Η δροσιά θα είναι ίδια και οι δυσάρεστες εκπλήξεις λιγότερες! Επίσης προσπαθήστε να βρείτε κάποιο κράνος μηχανής κλειστού τύπου. Είναι ο μόνος τρόπος για να μη σας τσιμπούν τα κουνούπια. Δεν μπορώ να πω πως το να κοιμάσαι φορώντας κράνος είναι ότι πιο άνετο αλλά δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις και το καλοκαίρι και τον χειμώνα (δριμύ ψύχος) είναι αναγκαίο αν θέλετε πραγματικά να κοιμηθείτε αλλά και να ξυπνήσετε υγιείς.

δ)  Αν όλα τα άλλα αποτύχουν βρείτε κάποιο εγκαταλειμμένο όχημα ώστε να κοιμηθείτε προσωρινά σε αυτό και αν αυτό αποτύχει τότε η τελική και δοκιμασμένη λύση που απομένει είναι η χάρτινη κούτα. Το χαρτί είναι και αυτό καλό μονωτικό υλικό μόνο που δεν αντέχει πολύ στο νερό, ωστόσο το κρύο το κόβει τέλεια. Προσπαθήστε να βρείτε κάποια μεγάλη χάρτινη κούτα από αυτές που συνήθως βάζουν τις μεγάλες ηλεκτρικές συσκευές. Συνήθως τέτοιες υπάρχουν αρκετές έξω από καταστήματα ηλεκτρικών ειδών. Αν τοποθετήσετε την κούτα σε σημείο που δεν βρέχεται (κάποιο υπόστεγο ή κάποιο μπαλκόνι, κ.λπ.) τότε έχετε ένα πολύ καλό μέρος για ύπνο.

ε) Προσοχή στα διάφορα είδη που με κόπο μαζεύετε! Για κάποιον άλλον μπορεί να είναι απλά σκουπίδια ενώ για σας είναι η επιβίωσή σας. Είτε πρόκειται για σακούλες ή για κράνος ή χαρτόκουτο ή ό,τι άλλο έχετε βρει δεν πρέπει το πρωί να τα εγκαταλείπετε στον δρόμο γιατί το πιο πιθανόν είναι πως δεν θα τα ξαναβρείτε όταν θα τα χρειαστείτε. Ως εκ τούτου βρείτε κάποιο μέρος που να τα κρύβετε όταν ξυπνάτε το πρωί ή εναλλακτικά πάρτε τα μαζί σας σε κάποιο καροτσάκι σούπερ μάρκετ που ίσως καταφέρετε να προμηθευτείτε.


4) ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ - ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΥΓΙΕΙΝΗ

Πραγματικά το πιο δύσκολο κομμάτι της επιβίωσης στον δρόμο είναι να παραμείνετε απολύτως υγιείς. Θεωρητικά γίνεται αλλά πρακτικά ίσως αγγίζει τα όρια του αδυνάτου να βρεθείς σε μία τέτοια κατάσταση και να μη σου μείνει κάποιο «κουσούρι» και αυτό διότι ο άστεγος δύσκολα κάνει μπάνιο, δύσκολα πλένει τα δόντια του, δύσκολα πάει στην τουαλέτα, δύσκολα κοιμάται σε καθαρά σεντόνια, δύσκολα... Έτσι, όσον αφορά το «υγιεινό», όλα είναι δύσκολα για τον άστεγο. Ως εκ τούτου είναι μάταιο να προσπαθήσει κάποιος να βρει τρόπους ώστε να κάνει όσα πρέπει για την υγεία του και την ατομική του καθαριότητα από τις πρώτες μέρες. Πάρτε σαν δεδομένο ότι θα αργήσετε να ξανακάνετε μπάνιο, να πλύνετε τα δόντια σας, να πάτε σε καθαρή τουαλέτα κ.λπ.
Ίσως να είστε τυχεροί και να βρείτε την «άκρη» αύριο όμως αυτό σήμερα δεν το ξέρετε και ως εκ τούτου το πλάνο σας πρέπει να είναι πως θα αργήσετε να βρείτε τις λύσεις σας.
 
Αυτό λοιπόν που πρέπει να κάνετε, αφού δεν ξέρετε το πότε θα μπορέσετε να φροντίσετε ξανά τον εαυτό σας, είναι να τον συντηρήσετε όσο γίνεται καλύτερα ώστε να αποφύγετε και την παραμικρότερη φθορά του. Αποφύγετε βρώμικα μέρη και εστίες μικροβίων, κρατήστε τα ρούχα σας όσο το δυνατόν καθαρότερα γίνεται, και φάτε όσο το δυνατόν καθαρότερες τροφές. Πρέπει να σας γίνει αυτό μανία και εμμονή. Δεν πρέπει να φθαρείτε πουθενά. Δεν πρέπει να σας σπάσει ούτε νύχι, διότι κάτι που στους άλλους ανθρώπους είναι απλό να λυθεί στον άστεγο είναι δύσκολο και ίσως του κοστίσει ακριβά. Μεγάλα ποσοστά αστέγων παθαίνουν μολυσματικές ασθένειες επειδή ακριβώς δεν προσέχουν τι πιάνουν και τι τρώνε.
 
Αν χρειαστεί να ψάξετε στα σκουπίδια κάντε το με πολύ μεγάλη προσοχή και θυμηθείτε ότι ναι μεν στα σκουπίδια μπορεί να βρείτε κάτι που μπορεί να σας φανεί χρήσιμο αλλά από την άλλη μπορεί και να αρπάξετε ένα μικρόβιο που θα κοστίσει την ζωή σας. Θυμάμαι ακόμα τον Κ. στον Πειραιά που τον φωνάζαμε «χειρούργο» γιατί είχε την συνήθεια να φοράει πλαστικά γάντια όταν έψαχνε στους κάδους για να βρει κάτι χρήσιμο. Μπορεί εμείς να του κάναμε πλάκα αλλά ο Κ. ήξερε καλά τι έκανε όπως αποδείχθηκε μετέπειτα καθώς σήμερα είναι υγιής και δεν είναι πλέον άστεγος ενώ ο Π. που δεν πρόσεχε κόλλησε ηπατίτιδα.
 
Τέλος αρπάξτε κάθε ευκαιρία που θα σας δοθεί για να πλύνετε τα ρούχα σας και το σώμα σας όποτε και αν αυτό είναι δυνατόν. Έτσι, αν έχετε στο μυαλό σας συνεχώς το πως να διατηρήσετε τον εαυτό σας στην αρχική του κατάσταση, είναι δυνατόν να βγείτε κάποτε από αυτήν την περιπέτεια υγιής.


5) ΕΝΤΑΞΗ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ

Όταν πια θα έχετε κάπως προσαρμοστεί στην νέα πραγματικότητα της ζωής σας και αφού έχετε πλέον σιγουρευτεί ότι καμία υπηρεσία του κράτους και κανένας συγγενής ή φίλος δεν μπορεί να κάνει κάτι για την κατάστασή σας τότε είναι που θα πρέπει να βρείτε τους νέους σας βοηθούς, συγγενείς και φίλους (που δεν είναι άλλοι από αυτούς που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με σας) ώστε να ενταχθείτε σε μία από τις κοινότητές τους.
 
Όσο και αν σας φαίνεται παράξενο τώρα, οι περισσότεροι άστεγοι δεν ζούνε μεμονωμένα αλλά σχηματίζουν τις δικές τους κοινότητες, πράγμα φυσικό αφού η κατάστασή τους επιβάλλει αλληλεγγύη, κατανόηση και αλληλοπροστασία. Οι σχέσεις, οι φιλίες και η ιεραρχία που προκύπτει από τέτοιες ομάδες είναι πολύ ισχυρότερες από αυτές που προκύπτουν στην δική μας κοινωνία για τον απλούστατο λόγο ότι ο άνθρωπος δένεται με τον συνάνθρωπο καλύτερα όταν υπάρχει κοινός πόνος και απώλεια. Έτσι να είστε σίγουροι πως ακόμα και αν δεν βρείτε εσείς τους άλλους άστεγους θα σας βρούνε αυτοί αργά ή γρήγορα και αν επιλέξετε την σωστή ομάδα τότε ίσως περάσετε κοντά τους κάποια χρόνια αξέχαστης συμπόνιας και ανθρωπιάς.

Εδώ όμως θέλει πολύ προσοχή στο ποια ομάδα θα επιλέξετε.
 
Οι άστεγοι συνήθως σχηματίζουν ομάδες αναλόγως των κοινών χαρακτηριστικών τους. Υπάρχουν ομάδες που είναι όλοι ναρκομανείς, άλλες που είναι ουσιαστικά συμμορίες και προβαίνουν σε εξαιρετικά παραβατικές συμπεριφορές, όπως υπάρχουν ομάδες που μάχονται να κερδίσουν πίσω την ζωή τους τίμια. Πολλές ομάδες βρίσκουν πολύτιμα μέταλλα στα σκουπίδια και τα πουλάνε στην ανακύκλωση για να βγάλουν κάποια χρήματα ενώ άλλες ομάδες πουλάνε ναρκωτικά για να κερδίσουν αυτά που θέλουν. Θέλει λοιπόν προσοχή στην επιλογή των καινούργιων φίλων σας διότι η ζωή στον δρόμο είναι σκληρή και μια λάθος επιλογή ίσως είναι ταξίδι χωρίς επιστροφή.
 
Μη βιαστείτε να επιλέξετε φίλους και μην ανοιχτείτε σε αυτούς μέχρι να σιγουρευτείτε ότι είναι αυτοί που πρέπει αλλιώς... σας περιμένουνε δυσάρεστες εκπλήξεις. Επίσης ό,τι πολύτιμο και αν έχετε επάνω σας κρύψτε το κάπου που να μην είναι δυνατόν να βρεθεί και ποτέ μη μιλήσετε σε κανέναν γι᾿ αυτό. Ο άστεγος είναι ο ευκολότερος στόχος του οποιουδήποτε θέλει να ληστέψει κάποιον και αν αναρωτηθείτε «μα καλά, τι να κλέψουν από έναν άστεγο;» θα απαντήσω πως για κάποιον ναρκομανή ακόμα και 10 ευρώ είναι πολύτιμα την στιγμή που θέλει την δόση του και δεν την έχει. Δυστυχώς αυτή η πραγματικότητα θα σας ωθήσει αργά ή γρήγορα να κοιμάστε πάντα με το... ένα μάτι ανοιχτό και οπλισμένοι με κάποιο είδος αυτοσχέδιου όπλου (μαχαίρι) αλλά αυτό σας αφήνω να το ανακαλύψετε τότε.


6) ΠΩΣ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΤΕ ΧΡΗΜΑΤΑ

Στους άστεγους υπάρχει η αρχή «το σκουπίδι του ενός είναι ο θησαυρός του άλλου» και αυτό καλώς ή κακώς θα είναι η πρώτη πηγή εσόδων σας.
 
Αργά ή γρήγορα θα ανακαλύψετε ότι οι άνθρωποι πετάνε απίστευτα πράγματα τα οποία αν εκμεταλλευτείτε σωστά μπορείτε να κερδίσετε κάποια χρήματα. Το όπλο σας είναι ότι έχετε άπλετο χρόνο και πλέον δεν έχετε να χάσετε τίποτα. Από εκεί και πέρα μπορείτε να ασχοληθείτε με πολλά. Άλλοι βρίσκουν διάφορα αντικείμενα τα οποία τα πουλάνε σε κάποια παζάρια και άλλοι ασχολούνται με ανακυκλώσιμα υλικά και γενικά η ανάγκη θα σας ωθήσει να σκεφτείτε το παν προκειμένου να κερδίσετε λίγα χρήματα.
 
Εγώ εδώ θα προτείνω δύο λύσεις δοκιμασμένες που δουλεύουν ακόμα και σήμερα, αν και υπάρχει πλέον πολύς ανταγωνισμός από τις ορδές αλλοδαπών που έχουν κατακλύσει την πατρίδα μας και αργά ή γρήγορα θα γίνουν ο κύριος ανταγωνιστής σας:

α) Τα μέταλλα.
 
Πρέπει από τις πρώτες κιόλας ημέρες να βρείτε κάποιο σακίδιο ή βαλίτσα πράγμα που πιστέψτε με δεν θα είναι δύσκολο. Αυτό θα χρειαστεί για να μεταφέρετε διάφορα πράγματα όταν θα χρειάζεται να πάτε κάπου μακρυά από το «σπίτι» σας. Μετά πρέπει να προμηθευτείτε κάποιον μαγνήτη. Αυτό δεν είναι καθόλου δυσεύρετο. Αρκεί να μπείτε σε κάποιο ψητοπωλείο ή πιτσαρία και να ζητήσετε κάποιο διαφημιστικό μαγνητάκι από αυτά που δίνουν για να κολλάμε στο ψυγείο. Το τρίτο που θα χρειαστείτε είναι εργαλεία (κατσαβίδια, πένσες, κλειδιά κ.λπ.) αλλά αυτά θα τα βρείτε εν καιρώ και συνεπώς κάθε αρχή και δύσκολη. Μετά από πολλές δόσεις σκέψης (στην αρχή θα δυσκολευτείτε και να το αποφασίσετε) θα είστε έτοιμοι να πιάσετε δουλειά.
Κάθε δήμος τής Αττικής π.χ. έχει κατά μέσο όρο 3000 κάδους απορριμάτων. Είναι στην δική σας ευχέρεια πόσους θα ψάχνετε την ημέρα, με ποιόν τρόπο, και ποιος θα είναι ο στόχος σας. Κάθε ηλεκτρική συσκευή που είναι πεταμένη έχει μέσα της κάποιο ποσοστό πολύτιμων μετάλλων. Χαλκός, μπρούτζος (ορείχαλκος), αλουμίνιο, είναι κάποια από τα μέταλλα που μπορείτε να βρείτε και να κερδίσετε χρήματα από αυτά. Ο χαλκός σήμερα αγοράζεται από τις εταιρείες ανακύκλωσης προς 4 ευρώ το κιλό, ο μπρούτζος προς 2.5 και το αλουμίνιο προς 3. Βέβαια αυτές οι τιμές δεν είναι σταθερές αλλά ανεβαίνουν και κατεβαίνουν ωστόσο πάντα αυτά τα μέταλλα έχουν κάποια αξία. Στην αρχή θα δυσκολεύεστε να ξεχωρίσετε ποιο μέταλλο είναι καλό και ποιο όχι.
 
Σε αυτό θα σας βοηθήσει ο μαγνήτης. Ο μαγνήτης κολλάει σε όσα μέταλλα έχουν κάποιο ποσοστό σιδήρου ή είναι καθαρός σίδηρος και αυτό διότι στον σίδηρο εμφανίζεται το φαινόμενο του μαγνητισμού. Από εκεί και πέρα ό,τι βρίσκετε πλησιάστε το στον μαγνήτη σας. Αν κολλάει ο μαγνήτης πάνω του τότε σας είναι άχρηστο καθώς είναι σιδερένιο. Αν ο μαγνήτης δεν το μαγνητίζει τότε έχετε βρει κάτι.
 
Όλα τα καλώδια μέσα από την πλαστική τους επικάλυψη έχουν χαλκό και πολλά εξαρτήματα του σπιτιού όπως κλειδαριές, λουκέτα, βρύσες, ρακόρ κ.λπ. κάποιες φορές είναι μπρούτζινα. Σε λίγες μέρες θα μάθετε και θα ξεχωρίζετε τα μέταλλα από χιλιόμετρα και πλέον ο μαγνήτης θα σας χρειάζεται όταν υπάρχουν αμφιβολίες για κάτι.
 
Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως, ας πούμε, από ένα πεταμένο κλιματιστικό αν αυτό λυθεί και πουληθούν τα μέταλλά του στην ανακύκλωση θα πάρετε σήμερα 65 ευρώ! Καθόλου άσχημα για δουλειά κάποιων ωρών.
 
Το πρόβλημα που θα αντιμετωπίσετε στην αρχή τουλάχιστον είναι, πως για να διαχωρίσετε τα μέταλλα από τα υπόλοιπα υλικά θα χρειαστείτε αφετέρου μεν κάποια πείρα και αφετέρου δε κάποια εργαλεία. Αυτό όμως είναι κάτι που με τις μέρες θα το ξεπεράσετε αν δουλέψετε με επιμονή.
 
Το επόμενο βήμα είναι να τα πάτε σε μια εταιρία ανακύκλωσης μετάλλων (σκράπ) από αυτές που υπάρχουν σε κάθε πόλη τις Ελλάδας και να πάρετε το μεροκάματό σας. Μόνο προσέξτε διότι τις περισσότερες φορές οι ζυγαριές των κατά τα άλλα νόμιμων εταιριών κλέβουν στο ζύγι.

β) Η επαρχία.
 
Μια άλλη λύση που μπορείτε να βρείτε ώστε να κερδίσετε κάποια χρήματα και να αλλάξετε την κατάστασή σας είναι να στραφείτε προς την επαρχία. Δεν είναι ανάγκη να κατάγεστε από κάποιο χωριό ή να έχετε κάποιους συγγενείς σε κάποιο. Το πρόβλημα των αστέγων υπάρχει κυρίως στις μεγάλες πόλεις διότι στην επαρχία υπάρχει άφθονη γή και ως εκ τούτου αν στραφείτε προς τα εκεί σίγουρα θα βρείτε κάποια δουλειά να κάνετε (καλύτερη από το να ψάχνετε στα σκουπίδια τουλάχιστον) και κάποιο καλύτερο μέρος να κοιμηθείτε (από κάποιο χαρτόκουτο). Οι άνθρωποι επίσης στα χωριά είναι πιο συμπονετικοί και βοηθάνε πιο πολύ τον συνάνθρωπό τους από τους ανθρώπους που ζούνε στις πόλεις.
Δεν θα καθίσω στο παρόν άρθρο να αναλύσω πόσο καλύτερα θα είναι τα πράγματα για εσάς αν πατήσετε το πόδι σας κάπου μακρυά από το αστικό περιβάλλον διότι ο κατάλογος είναι μακρύς. Θα αναφέρω μόνο πως το κύριο πρόβλημά σας αν τελικά αποφασίσετε να αφήσετε την πόλη θα είναι το πως θα βρείτε τα εισιτήρια για να φτάσετε εκεί που θα επιλέξετε καθώς αν είναι νησί θα χρειαστείτε να πάρετε πλοίο και αν είναι στεριά κάποιο ΚΤΕΛ ή τραίνο. Ως εκ τούτου θα πρότεινα με τα πρώτα «ψιλά» που θα πέσουν στα χέρια σας να μη το σκεφτείτε και να γίνετε... καπνός!


7) ΠΩΣ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΡΟΦΗ

Τροφή. Το καθημερινό βάσανο. Θα βρούμε τίποτα σήμερα; Δεν μπορεί να περιγραφτεί.
 
Ο άστεγος έχει αυξημένες ανάγκες σε τροφή λόγω του ότι το σώμα του είναι καθημερινά σε υπερδιέγερση και κάτω από αντίξοες συνθήκες. Το κρύο, το ατελείωτο περπάτημα, ο συνεχής φόβος που φέρνει τον άνθρωπο σε εγρήγορση είναι κάποιοι από τους λόγους που ο οργανισμός του αστέγου ζητάει περισσότερη ενέργεια από αυτή του μέσου ανθρώπου.
 
Συνεπώς, αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα και να είμαστε όρθιοι, πρέπει να ξοδεύουμε όσο το δυνατόν λιγότερα χρήματα και κόπο προκειμένου να κερδίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερη τροφή. Θα αναφέρω τρεις πηγές τροφής για τους αστέγους όχι όμως πως δεν υπάρχουν και άλλες. Κάποτε είχα βρει τουλάχιστον 15 τρόπους να κερδίζω τροφή τους οποίους όμως δεν θα αναφέρω για να συνεχίσουν να υπάρχουν. Θα πω μόνο τρεις ως παράδειγμα και αρχή. Σημειώνεται ότι στην κατάσταση που είστε τώρα που διαβάζετε το άρθρο ίσως πείτε «αυτό δεν θα το έκανα». Θα απαντήσω ότι αυτό θα το δούμε όταν και εάν έρθει η ώρα να χρειαστείτε τις οδηγίες αυτές.

α) Λαϊκές αγορές.
 
Σε κάθε μεγαλούπολη της Ελλάδας γίνονται λαϊκές αγορές. Συνήθως όταν αυτές τελειώσουν είναι «χρυσωρυχείο» για όποιον ψάχνει τροφή. Μετά της 14.00΄ το μεσημέρι συνήθως οι πάγκοι αρχίζουν και κλείνουν αφήνοντας πίσω τους τόνους τροφίμων. Κάποια φρούτα που είναι πολύ ώριμα και είναι αδύνατο να πουληθούν, κάποια λαχανικά που έχουν αρχίσει να χαλάνε, κ.λπ. Εσείς δεν έχετε παρά να περάσετε από το σημείο και να κάνετε ελεύθερα τα... ψώνια σας, που σε πολλές περιπτώσεις θα είναι καλούτσικης ποιότητας.

β) Ζωοτροφές.
 
Με τα λίγα χρήματα που κερδίζει ένας άστεγος το σούπερ μάρκετ είναι άπιαστο όνειρο γι᾿ αυτόν αλλά το petshop όχι. Στην απόλυτη ανάγκη μπορείτε να αγοράσετε με 80 λεπτά του ευρώ μια κονσέρβα για σκύλους του ενός κιλού, από το πλησιέστερο petshop και ίσως λίγο ψωμί με άλλα 50 λεπτά. Έτσι με 1.30 θα έχετε ένα κιλό τροφή και ψωμί, γεύμα που θα μπορεί να σας κρατήσει πολλές μέρες καθώς οι σκυλοκονσέρβες, αν και δεν έχουν την καλύτερη ποιότητα τροφής, είναι πλούσιες σε λίπη, δηλαδή σε ενέργεια. Κάποιες σκυλοκονσέρβες έχουν και πολύ καλή γεύση και οφείλω να ομολογήσω πως τις δοκιμάζω ακόμα και σήμερα, όταν ταΐζω τον σκύλο μου (να θυμάμαι και τις παλιές μέρες που και που). Επίσης κάποια petshop έχουν και άλλες τροφές σε καλή τιμή που μπορεί να καταναλώσει ο άνθρωπος στην ανάγκη αλλά την συνέχεια θα την ανακαλύψετε μόνοι σας.

γ) Ο φούρνος της γειτονιάς.
 
Κάθε αρτοποιείο στο τέλος της ημέρας πετάει κιλά τροφής. Όλα τα σφολιατοειδή (τυρόπιτες κ.λπ.) και όλα τα ψωμιά που δεν έχει καταφέρει να πουλήσει είναι αδύνατον να πουληθούν την επόμενη μέρα. Γι᾿ αυτόν τον λόγο κάποιοι φούρνοι συνάπτουν συμφωνίες με κτηνοτρόφους και ό,τι προϊόν τους μένει το δίνουν σε χαμηλή τιμή για ζωοτροφή και κάποιοι άλλοι απλά τα πετάνε στα σκουπίδια. Έτσι μπορείτε να εξασφαλίσετε καθημερινή τροφή είτε αγοράζοντάς την κοψοχρονιά (αν συμφωνήσει ο φούρναρης) είτε τελείως δωρεάν (ψάχνοντας αργά το βράδυ στον πλησιέστερο κάδο), αν το χειριστείτε σωστά. Στραφείτε για αρχή λοιπόν στον πλησιέστερο φούρνο τις βραδυνές ώρες και... πράξτε τα ανάλογα.


8) ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ

Η ζωή στον δρόμο έχει πολλά ευτράπελα και ως εκ τούτου είναι δύσκολο να προβλεφθούν οι πιθανότητες και να έχετε όσα ενδεχομένως μπορεί να χρειαστούν, αν συμβεί κάποιο ατύχημα. Θα περιοριστώ να πω τα πολύ βασικά και φυσικά αυτά που μπορείτε να βρείτε δωρεάν ή με λίγα χρήματα.

α) Καπνός.
 
Το Α και το Ω της επιβίωσης είναι ο «θαυματουργός» καπνός (όχι φυσικά για να τον καπνίσετε). Σταματάει ΑΜΕΣΑ την αιμορραγία από κάθε τραύμα ακόμα και αν πάσχετε από διαβήτη καθώς ο καπνός είναι υπέρ-άριστο αιμοστατικό και θα πρέπει πάντα να έχετε λίγο μαζί σας. Είναι εύκολο να βρείτε αρκετό καπνό από πεταμένα τσιγάρα που ο καπνιστής δεν κάπνισε τελείως. Ξεχωρίστε από αυτά λίγο καπνό που δεν έχει καεί ακόμα και κρατήστε τον. Σε περίπτωση τραυματισμού αρκεί να βάλετε λίγο καπνό πάνω στην πληγή και να πιέσετε για λίγο. Το τραύμα θα κλείσει. Επίσης ο καπνός έχει κάποιες ελαφρές αντισηπτικές ιδιότητες.

β) Λεμόνι.
 
Είναι η πιο οικονομική αντιβίωση και αντισηψία που μπορείτε να βρείτε. Είτε από τις λαϊκές αγορές είτε από κάποιες... λεμονιές που είναι φυτεμένες εδώ και εκεί είναι σχετικά εύκολο και οικονομικό να βρείτε κάποια λεμόνια. Το λεμόνι αν και είναι όξινο όταν εισέλθει στον οργανισμό μετατρέπεται σε αλκαλικό και σε αλκαλικό περιβάλλον δεν επιβιώνει κανένας μικροοργανισμός. Φάτε ένα λεμόνι κάθε μέρα για τρεις μέρες και θα θεραπευτείτε από κάθε κρυολόγημα, λοίμωξη, κ.λπ. Επίσης το λεμόνι κάνει καταπληκτική δουλειά στις μολύνσεις των ματιών, αν και είναι πολύ επίπονο να ρίξετε λεμόνι στα μάτια σας. Μια και μόνο σταγόνα λεμόνι στο μάτι που έχει πάθει κάποια μόλυνση είναι αρκετή για να θεραπευτείτε. Βέβαια θα χοροπηδήσετε από τον πόνο όταν το λεμόνι μπει στο μάτι σας αλλά μη φοβάστε. Εσείς θα το αντέξετε, τα μικρόβια όχι. Επαναλάβετε και την επόμενη μέρα και θα είστε μια χαρά.

γ) Χαρτί.
 
Αφού βαμβάκι μάλλον θα αργήσετε να ξαναδείτε τουλάχιστον μπείτε σε κάποιο εστιατόριο και πάρτε μερικές χαρτοπετσέτες. Θα σας χρειαστούν σε ό,τι και αν προκύψει.

δ) Νερό.
 
Περιττό να αναφέρω ίσως πως πρέπει πάντα να έχετε κάποιο μπουκαλάκι νερό μαζί σας διότι νομίζω πως είναι αυτονόητο. Με το νερό μπορείτε να πλύνετε κάποιο τραύμα, να καθαριστείτε από κάτι που σας λέρωσε, να βρέξετε το κεφάλι σας αν σας δει για πολύ ώρα ο ήλιος. Ατελείωτες οι χρήσεις και οι χρησιμότητες του νερού. Εξασφαλίστε ένα πλαστικό μπουκάλι (αν δεν έχετε χρήματα υπάρχουν αρκετά πεταμένα παντού) και γεμίστε το στην πρώτη βρύση που θα βρείτε. Να το έχετε πάντα μαζί σας.
 
Από εκεί και πέρα πολλά είναι αυτά που θα χρειαστείτε εν καιρώ: Πράσινο οινόπνευμα, ξυράφι, σαπούνι, κ.λπ., αλλά όταν θα τα χρειαστείτε θα έχετε ήδη κλείσει αρκετό καιρό στον δρόμο και θα ξέρετε που θα τα βρείτε.


ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ

Τα όσα ανάφερα δεν καλύπτουν ούτε κατά διάνοια την ζωή ενός αστέγου. Είναι απλά μια αρχή και ένας προσανατολισμός για τις πρώτες μέρες. Αυτό που πρέπει πάντα να προσέχετε πιο πολύ είναι οι άλλοι «συνάνθρωποι» που κυκλοφορούν γύρω σας, διότι θα ανακαλύψετε από το πρώτο κιόλας λεπτό ότι από αυτούς κινδυνεύετε πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο. Ο άστεγος για πολλούς είναι ένα σκουπίδι, για άλλους κάποιο άχρηστο απόβλητο, και για κάποιους τρίτους ο εύκολος στόχος. Αν καταφέρετε να επιβιώσετε από τα δίποδα θηρία λοιπόν που θα γυρίζουν όλο το 24ωρο γύρω σας τότε ήδη θα είστε πιο δυνατοί διότι το ατσάλι είναι απλά ένα μέταλλο αλλά για να γίνει σπαθί και να κόβει πρέπει να περάσει πρώτα μέσα από την φωτιά! Μη το βάλετε κάτω λοιπόν και παλέψτε να κερδίσετε πίσω την ζωή σας.
 
Τέλος μπορείτε να φανταστείτε πως τελικά θα ήταν η ζωή σας αν ήσασταν άστεγος; Αν μπορείτε να το φανταστείτε, την επόμενη φορά που θα δείτε κάποιον να κοιμάται στον δρόμο μη τον προσπεράσετε. Δώστε του κάτι. Μια βοήθεια. Που ξέρετε; Ίσως είναι ένα δάνειο. Ίσως κάποτε είστε εσείς στην θέση του και αυτός στην δική σας.