Αξιομνημόνευτες είναι και δύο διηγήσεις για τους
οσίους Παύλο τον Υποτακτικό και Ευφρόσυνο τον Μάγειρο, τις οποίες διέσωσε η εκκλησιαστική
παράδοση. Τον όσιο Παύλο τον είδαν στον παράδεισο οι πιο ευλαβείς αδελφοί της
μονής του, την ώρα του ύπνου τους, και τον όσιο Ευφρόσυνο τον είδε, επίσης, στον
παράδεισο ο ηγούμενός του Βλάσιος, πέφτοντας σε έκσταση -κατάσταση στην οποία
βρίσκονται συνήθως όσοι βλέπουν οράματα, όπως γίνεται φανερό καί από τίς
Πράξεις τών Αποστόλων.
Και στις δύο περιπτώσεις ο παράδεισος περιγράφεται ως μεγάλος
κήπος με ανέκφραστη ωραιότητα καί υπέροχη ευωδία. Ο όσιος Παύλος μοίρασε στούς
πατέρες λουλούδια, κλαδιά, φύλλα, βότανα, ό,τι ήθελε ο καθένας από τον θεϊκό
κήπο. Κι εκείνοι, μόλις ξύπνησαν, βρήκαν στα χέρια τους αυτά που είχαν πάρει από
την παραδείσια βλάστηση.Ο όσιος Ευφρόσυνος, πάλι, έδωσε στον ηγούμενο Βλάσιο
τρία μυρωδάτα μήλα. Ο ηγούμενος, όταν συνήλθε, βρήκε τα μήλα στα χέρια του. Τα
έκοψε και τα μοίρασε στους αδελφούς, που, όταν τα γεύθηκαν, ένιωσαν μιαν ανέκφραστη
πνευματική ευφροσύνη όσοι, μάλιστα, ήταν άρρωστοι, θεραπεύθηκαν.
Στις παραπάνω δύο περιπτώσεις η λεπτή ύλη του παραδείσου,
με παραχώρηση του Θεού, συμπυκνώθηκε, για να γίνει αισθητή στους ανθρώπους.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.
ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΟΝ
ΑΔΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.
