Τὸ Συμπέρασμα τῆς "Ἁγίας καὶ Μεγἀλης Συνόδου" τοῦ Φαναρίου
Σεβαστοί
Πατέρες΄
Μελετήσαντες μετά πάσης προσοχῆς τά κοινοποιηθέντα τελικά κείμενα τῆς λεγομένης Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, καθώς καί
τίς ἀπαντήσεις ἐγκρίτων θεολόγων καί μητροπολιτῶν, προαγόμεθα ὅπως ἐκθέσωμεν τά ἀκόλουθα.
Τό συμπέρασμα πού ἀβίαστα ἐξάγεται ἐκ τῆς μελέτης των εἶναι ὅτι τελικῶς ἡ σύνοδος αὐτή ἀποδεικνύεται ἀντορθόδοξη, ληστρική
καί αἱρετική, διότι:
1. Ἀκολούθησε καινοφανεῖς μεθοδεύσεις στήν θεματολογία καί τίς πρακτικές της.
2. Ἀπέκλεισε τούς Ἐπισκόπους καί κατέλυσε τήν Ὀρθόδοξη συνοδικότητα καί ἐν γένει χρησιμοποιήθηκαν ἀντορθόδοξοι μέθοδοι
στόν τρόπο λειτουργίας της.
3.
Δέν ὑπῆρχε ἐπαρκής ἐνημέρωση τοῦ ὀρθοδόξου πληρώματος· ἀντίθετα ὑπῆρχε
ἀπόκρυψη τῶν ἀποφασιζομένων κατά τήν προσυνοδική διαδικασία.
4.
Καθιερώνει
τήν
μεταπατερική
θεολογία.
5. Νομιμοποιεῖ ἐπίσημα καί συνοδικά τήν παναίρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
6.
Ἐπετεύχθη
τελικά
ὁ
στόχος
τῆς
ἐκκλησιαστικοποιήσεως
τῶν
αἱρέσεων,
δηλαδή
ἔγινε
δεκτό
ὅτι
ὁ
Παπισμός
καθώς
καί
λοιποί
αἱρετικοί
εἶναι
Ἐκκλησίες
καί
ὄχι
αἱρέσεις.
7. Ὑποβιβάζει τόν χριστιανισμό στό ἐπίπεδο τοῦ κοινωνισμοῦ («Κοινωνικόν Εὐαγγέλιον»).
8. Δέν ἐκφράζει τήν ἁγιοπνευματική ἐμπειρία τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος.
9.
Δέν
ἀκολουθεῖ
τήν
ἁγιοπατερική
Παράδοση
τῆς
Ἐκκλησίας,
μιᾶς
καί
δέν
ἔγινε
ἐξ’
ἀρχῆς
ἀναγνώριση
ὅλων
τῶν
προηγουμένων
συνόδων,
καί
κυρίως
ἀναγνώριση
ὡς
Οἰκουμενικῶν
συνόδων
τῆς 8ης
καί
τῆς 9ης.
10. Καταλύει ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων.
11. Ἀναγνωρίζει τό Προτεσταντικό λεγόμενο Παγκόσμιον Συμβούλιον ᾽Εκκλησιῶν.
12.
Παραγκωνίσθηκε
καί
ἀγνοήθηκε
ὁ
ρόλος
τοῦ
Μοναχισμοῦ, καί ἰδιαίτερα ἡ στάση τῶν Ἁγιορειτῶν ἔναντι τοῦ
Παπισμοῦ καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Χρῆστος Δημουλᾶς