Τὴν Σκέπην σου Παναγίαν
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης
Τῆς Σκέπης σου Παρθένε, ἀvuμνοῦμεν τάς χάριτας,
ἣν ὡς
φωτοφόρον νεφέλην, ἐφαπλοῖς ὑπὲρ ἔννοιαν,
καὶ σκέπεις τὸν λαόν σου νοερῶς, ἐκ
πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς. Σὲ γὰρ σκέπην καὶ προστάτιν καὶ βοηθόν, κεκτήμεθα
βοῶντές σοι· Δόξα τοῖς μεγαλείοις σου Ἁγνή, δόξα τῇ θείᾳ Σκέπῃ σου, δόξα τῇ πρὸς
ἡμᾶς σου, προμηθείᾳ Ἄχραντε.
