ΓΕΡΟΝΤΙΣΜΟΣ¨ Η ΑΙΡΕΣΙΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ (ΣΧΟΛΙΑ)

ΓΕΡΟΝΤΙΣΜΟΣ: Η ΑΙΡΕΣΙΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ (ΣΧΟΛΙΑ)

6 σχόλια:

1. 
   Ανώνυμος3 Μαρτίου 2017 - 1:14 μ.μ.

   
   Ως προς την πνευματική πατρότητα έχουμε να καταθέσουμε τα εξής:
   Η προσωνυμία πατέρας δίνεται αποκλειστικά στον Θεό: «και πατέρα μη καλέσητε υμών επί της γης. εις γαρ εστιν ο πατήρ υμών, ο εν τοις ουρανοίς» (Ματθ. 23.9). Στους ανθρώπους, μόνον κατά χάρη δίνεται αυτή η προσωνυμία. Είτε δίνεται στον φυσικό γεννήτορα, είτε στον πνευματικό αναγεννητή.
   
   Ο πνευματικός πατέρας είναι ο λειτουργός του μυστηρίου της μετανοίας και με την διακονία του αυτή βοηθάει στην αναγέννηση του αμαρτωλού. Όπως ο φυσικός πατέρας μας φέρνει στη ζωή, έτσι και ο πνευματικός πατέρας μας αναγεννάει, μας εισάγει στην κοινωνία της Εκκλησίας και μας χαρίζει την δυνατότητα να ζήσουμε την «εν Χριστώ ζωή».
   
   Ο πνευματικός πατέρας ως λειτουργός της μετανοίας πρέπει να έχει χαρίσματα, για να μπορεί να επιτελεί το ψυχοσωτήριο έργο του. Τέτοια είναι:
   
   1.- Η αγιότητα του βίου του.
   
   Πρέπει να βρίσκεται τουλάχιστον στην κατάσταση του «φωτισμού του νου», έχοντας συνεχή μνήμη Θεού και αισθανόμενος την ανάγκη της θεϊκής συγγνώμης για την αμαρτωλότητά του σύμφωνα με τον Παύλο: «ότι Χριστός Ιησούς ήλθεν εις τον κόσμον αμαρτωλούς σώσαι, ων πρώτος ειμί εγώ» (Α΄ Τιμ. 1. 15). Έχει βαθειά ταπείνωση και συντριβή, συνεχή άσκηση και προσευχή. Με λίγα λόγια πρέπει να γεύεται και να ζει την ζωή της άνω μακαριότητας (Άγ. Γρηγόριος Θεολόγος).
   
   2.- Πατέρας αγάπης
   
   Είναι πλημμυρισμένος από το χάρισμα της αγάπης, που συμπονεί και που συμπάσχει, που βοηθάει, θεραπεύει, σκεπάζει, ανασταίνει και σώζει.
   
   3.- Διάκριση και σύνεση
   
   Η διάκριση, δηλ. η γνώση του καλού και του κακού, των προθέσεων, των αμαρτημάτων και των λογισμών του θεραπευόμενου είναι φωτισμός του Αγίου Πνεύματος και είναι βασικό στοιχείο του έργου της εξομολόγησης.
   
   4.- Πνευματική θεραπεία
   
   Προϋποθέτει την ικανότητα της γνώσης της πνευματικής ιατρικής. Γίνεται διάγνωση του νοσήματος, επιχειρείται επέμβαση στα ψυχικά τραύματα και χορηγείται η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή και όλα αυτά σύμφωνα με την ρήση: «ασθενούντας θεραπεύετε» (Ματθ. 10. 8).
   
   5.- Διδασκαλία και Παιδαγωγική
   
   Είναι διδάσκαλος και «παιδαγωγός εις Χριστόν». Διαφωτίζει, διδάσκει, κατηχεί, κατευθύνει, δεν επιβάλλει, αλλά γεννάει μεταδίδοντας το Πνεύμα. Παραδειγματίζει με την βιωτή του και με διάκριση επιβάλλει τις πνευματικές ασκήσεις (επιτίμια). Καθοδηγεί, ανορθώνει, στηρίζει, ενισχύει και δείχνει συγκατάβαση, συμπάθεια, φιλανθρωπία και στοργή προς την πάσχουσα ψυχή.
   
   Στον πνευματικό μας πατέρα εξομολογούμαστε τα πάντα, όχι μόνο τα πραχθέντα έργω ή λόγω, αλλά και ότι λογισμούς κατακλύζουν τον νου, αλλά ακόμη και τα κρύφια της καρδίας μας.
   

   
   
2. Απάντηση
   
   Ανώνυμος4 Μαρτίου 2017 - 12:16 π.μ.

   
   Ὑποθετικοὶ διάλογοι ἀπὸ ὑποθετικὸ γεροντικό.
   
   -Ἔχεις γέροντα;
   -Ἔχω γέροντα!
   -Κι' έγὼ ἔχω γέροντα, πνευματικό τέκνο του "τάδε" διορατικοῦ γέροντα!
   -Ὁ δικός μου γέροντας ὅμως εἶναι πνευματικοπαίδι τοῦ "δεῖνα" σύγχρονου προφήτη γέροντα!
   -Ὁ δικός μου ὁ γέροντας εἶπε νὰ μὴν πάρουμε τρόφιμα μὲ γραμμικό κώδικα διότι ἔχουν τὸ σφράγιμα τοῦ ἀντιχρίστου!
   -Ὁ δικός μου ὁ γέροντας εἶπε νὰ τὰ πάρουμε ἀλλὰ νὰ πετάξουμε τὴ συσκευασία μέ τὀ σφράγισμα ἢ νὰ τὰ σταυρώσουμε καὶ θὰ φύγει ὁ άντίχριστος!
   -Καλά... ἐγὼ ὑπακούω σὲ ὅτι λέει ὁ δικός μου ὁ γέροντας! Μερικὲς φορές τοῦ μιλᾶ ἡ ἴδια ἡ Παναγία!
   -Ἐγώ κάνω ἀπόλυτη ὑπακοὴ στὸ δικό μου γέροντα. Ὁ δικός μου γέροντας συνομιλεῖ καὶ μὲ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο.
   -Ἒγὼ κἀνω τυφλὴ ὑπακοὴ στὸ δικό μου γέροντα! Εἶδε σὲ ὅραμα τὸν ἴδιο τὸ Χριστό, μὲ μακρυά ξανθά μαλλιὰ καὶ γαλάζια μάτια!
   -Μά... ὁ Κύριος... Καλά, ἄσε το! Ὁ δικός μου ὁ γέροντας ὅμως εἶχε προφητεύσῃ ὅτι θὰ γινόταν πόλεμος.
   -Μοῦ τὸ εἶχες πεῖ καὶ γέμισα τὴν ἀποθήκη μὲ τρόφιμα... ἔληξαν καὶ τὰ πέταξα! Διαψεύστηκε ὁ γέροντάς σου!
   -Δὲν διαψεύστηκε! Ὁ πόλεμος θὰ γινόταν, τὸ Αἰγαῖο θὰ ἦταν κόκκινο ἀπὸ τὸ αἷμα καὶ τὸ ξανθὸ γένος θὰ ἔφτανε στὴν κόκκινη μηλιά. Ἡ Παναγία ὅμως τὰ ἀνέβαλε.
   -Ὁ γέροντάς μου εἶναι αὐστηρός. Γιὰ τὴν "χ" ἅμαρτία, μοῦ βάζει κανόνα νὰ τραβήξω 3 κομποσχοίνια.
   -Ὁ δικός μου ὁ γέροντας εἶναι πιὸ αὐστηρός! Μοῦ βάζει τέσσερα κομποσκοίνια. Καὶ δὲ μοῦ λἐει κἄν νὰ κόψω τὴν ἁμαρτία.
   -Πόσων ἐτῶν εἶναι ὁ γέροντάς σου;
   -32 ἐτῶν. Στὸ μοναστὴρι ποὺ μονάζει ἀπαγορεύεται νὰ πηγαίνουν γυναῖκες, γιὰ νὰ μὴ σκανδαλίζονται οἱ ἀσκητὲς μοναχοί, ἀλλὰ ὁ γἐροντάς μου, ὄχι μόνο βγαίνει συχνά στὸν κόσμο ἀλλὰ καὶ καλλιεργεῖ πνευματικῶς καὶ πολλά κορίτσια διότι δὲν σκανδαλίζεται.
   -Τί γέροντας εἶναι 32 ἐτῶν! Ὁ δικός μου εἶναι μεγάλος, εἶναι 40! Γέροντας μὲ τὰ ὅλα του. Καὶ βγαίνει κι ὁ δικός μου γέροντας στὸν κόσμο γιὰ μεγαλύτερα διαστήματα ἀπὸ τὸν δικό σου καὶ καλλιεργεῖ κι'αὐτὸς πνευματικῶς περισσότερα νέα κορίτσια ἀπὸ τὸν δικό σου γιατὶ προτιμοῦν νὰ ἐξομολογοῦνται ὄχι σὲ ἐγγἀμους πολύτεκνους μεσήλικες ἠ ἡλικιωμένους πρεσβυτέρους ἀλλὰ σὲ ἀγἀμους νέους ἀσκητὲς! Ἀμἐ! Κάνουν κι ἐκεῖνα ὑπακοή στόν γέροντα. Τὰ έξομολογεῖ, τὰ καλλιεργεῖ πνευματικῶς, τοὺς ἀποκαλύπτει τὶ τοῦ λέει ἡ Παναγία!
   -Ὁ δικός μου ὁ γέροντας μᾶς εἶπε ὁτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία, ἡ Ὀρθόδοξη! Οἱ ἄλλοι εἶναι αἱρετικοί! Ἀλλά πρέπει νὰ κάνουμε ὑπακοὴ στὴν ἐκκλησία. Κι εγὼ κάνω τυφλὴ ὑπακοή στὸ γέροντα.
   -Στο Κολυμπάρι, εἶπαν ὅτι καὶ οἱ αἱρετικοὶ εἶναι ἱστορικὲς ἐκκλησίες καὶ τὰ μυστἠριά τους ἐγκυρα. Ἀπαράδεκτα πράγματα. Καὶ ὁ δικός μου γέροντας ὅμως μᾶς εἶπε, ὅτι πρέπει νὰ κἀνουμε τυφλὴ ὑπακοὴ στὴν ἐκκλησία καὶ νὰ μὴ μιλᾶμε γιὰ αὺτά! Κι ἐγὼ κάνω τυφλὴ ὑπακοὴ στὸν γέροντα!
   -Δὲ μοῦ λὲς, ὅταν ἔρθῃ ἡ ὥρα τῆς Κρίσεως καὶ ὁ Δίκαιος Κριτὴς μᾶς ῥωτήσῃ γιατὶ δὲν πράξαμε ὅ,τι λέει ἡ Καινὴ Του Διαθήκη ἀλλὰ πράξαμε ἔτσι κι ἔτσι, τὶ θὰ ἀπαντήσουμε στὸν Κριτὴ;
   -Ὁτι κάναμε ὑπακοὴ στὸν γέροντα!
   -Θὰ πιάσῃ ἡ δικαιολογία; Γιατί ξέρεις, χθὲς κάποιος μοῦ ἀποκάλυψε ὅτι ἡ ὑποταγὴ καὶ ἡ ὑπακοὴ εἶναι μόνο γιὰ τοὺς μοναχούς, καὶ πάλι ὑπὸ τὴν κρισάρα τῶν Γραφῶν καὶ τῶν Πατέρων. Δὲν εἶναι γιὰ τοὺς λαϊκοὐς.
   -Ὁ ἴδιος ἐμένα μοῦ εἶπε πὼς καὶ τὸ κομποσκοίνι δὲν εἶναι γιὰ τοὺς λαϊκούς, οὔτε καὶ ὑποχρεωτικό!
   -Τὸν ἀσεβῆ!
   -Τοῦ τὴν ἐφερα ὅμως! Τοῦ ἀπέδειξα ὅτι τὸ κομποσχοίνι εἶναι καὶ γιὰ τοὺς λαϊκούς!
   -Σὠπα ἀδελφέ! Πῶς;
   -Έκεῖ ποὺ συζητούσαμε, πέρασαν μερικές γκόμενες, ξέρεις, μὲ ξώβυζα, μὲ μίνι, μὲ βαμμένα μαλλιά, βαμμένα νύχια, τσιγαρλίκια στὸ χέρι και να φιλιούνται μέσα στο δρόμο μὲ τά αγὀρια τους.
   -'Ε καἰ;
   -Τὶ ἒ καί! Φοροῦσαν στοὺς καρποὺς τῶν χεριῶν τους, καὶ τὰ ἀγὀρια καὶ τὰ κορίτσια, κομποσχοίνια, μάλιστα τὰ κορίτσια κομποσκοίνια κόκκινα, λιλά, μπλὲ...
   -Πώ πώ ... τοῦ τὴν ἔφερες! Ἐ, φαίνονται οἱ χριστιανοί ποὺ ἐχουν ...γέροντα!
   
   
   

   Απάντηση
3. 
   Ανώνυμος4 Μαρτίου 2017 - 12:28 π.μ.

   Μπορεί άλλος να είναι ο πνευματικός μας πατέρας κι άλλος ο εξομολόγος. Για τεχνικούς λόγους. Η καλύτερη περίπτωση είναι βέβαια, ο πνευματικός μας πατέρας να είναι κι ο εξομολόγος μας. Αλλά, είτε στον πνευματικό πατέρα, είτε στον εξομολόγο, όχι τυφλή υπακοή. Ποτέ των ποτών. Η τυφλή υποταγή και υπακοή είναι μόνο για άβουλα όντα ή για καλογήρους στον ηγούμενό τους και πάλι υπό προϋποθέσεις. Μόνο συμβουλές, λύσεις αποριών, συζητήσεις για διάφορα θέματα, στον πνευματικό, αλλά, υπάρχουν κι άλλοι ερμηνευτές των Γραφών, οι Γραφές, Πατέρες και πατέρες, ιεροκήρυκες, επίσκοποι, κληρικοί, θεολόγοι, διαδίκτυο, βιβλία, κανόνες και θέσεις της Εκκλησίας, κ.α. γιά να αποκρυσταλλώσουμε άποψι αν δεν γνωρίζουμε. Η ευθύνη των πράξεών μας είναι δική μας.

   Απάντηση
4. 
   Ανώνυμος4 Μαρτίου 2017 - 8:13 π.μ.

   Εμείς οι ίδιοι είμαστε ενώπιον τού Θεού υπεύθυνοι των πράξεών μας, ακόμα και της επιλογής του πνευματικού. Η εξομολόγηση είναι αποκλειστικό δικαίωμα του επισκόπου, ο οποίος ελλείψει χρόνου μεταβιβάζει το δικαίωμα σε αρκετούς ιερείς της επισκοπής του, τους "πνευματικούς" (Δεν είναι όλοι οι ιερείς και ιερομόναχοι πνευματικοί). Έτσι, μας δίνεται το δικαίωμα επιλογής πνευματικού. Μερικές φορές επιλέγουμε τον "πνευματικό" (όρα γέροντα) με κριτήριο να μην είναι αυστηρός ή, το χειρότερο, με κριτήειο ότι αποδέχεται τις αμαρτωλές επιθυμίες μας "ως μή αμαρτίες" ή διότι "είναι διορατικός και ως ἀλλη καφετζού θα μας πει το ριζικό μας". Τέτοιοι είμαστε και δεν το παραδεχόμαστε.
   
   Είναι ελεύθερη η επιλογή μας αν θα προσφύγουμε σε έναν άγιο και καταρτισμένο θεολογικώς πνευματικό, έγγαμο και πολύτεκνο για τους εγγάμους, τις νέες και τους νέους ή αν θα επιλέξουμε έναν νεαρό άγαμο και πιθανώς αμόρφωτο θεολογικώς κοκορίκο που, (με ποιες προϋποθέσεις και εμπειρίες, άραγε), εξομολογεί και ...συμβουλεύει (ο νεαρός άγαμος!) εγγάμους και πολυτέκνους οικογενειάρχες συζύγους και κατευθύνει ενίοτε πειθαναγκαστικά (ο νεαρός άγαμος ασκητής!) παρθένες νέες και αγόρια.
   
   Στα θέματα των προσωπικών σαρκικών αμαρτιών, είναι αποκλειστική ευθύνη μας αν θα επιλέξουμε έναν σωστά τοποθετημένο με βάση την Πίστι πνευματικό ή αν θα προτιμήσουμε π.χ. τους γεροντάδες που επιτρέπουν ελεύθερες προγαμιαίες και μεταγαμιαίες πορνικές ή και ομοφυλοφιλικές σχέσεις ως "αγαπητικές", αποφυγή τεκνογονίας, εκτρώσεις, τσιγάρο, ποτά και ξενύχτια, σπατάλες, συσσώρευση περιουσίας και μεγάλων ποσών καταθέσεων, φοροδιαφυγή .... ποιος άραγε είναι τόσο ηλίθιος να πιστέψει ότι ενώπιον του Φοβερού Βήματος του Κριτού θα υπάρχουν δικαιολογίες του τύπου "μου το είπε ο πνευματικός" ή "έκανα υπακοή στο γέροντα";
   
   Στα δε θέματα Πίστεως, ήτοι εσχατολογικά, τσιπάκια, 666άρια με τα οποία μας τρομοκρατούν κάποιοι γεροντάδες, οικουμενισμό, ψευτοσύνοδο Κολυμπαρίου, προδοσία Ορθοδόξου πίστεως, κι εκεί δεν χωρούν τέτοιες φτηνές και χαζές δικαιολογίες, όταν η Καινή Διαθήκη που στοιχίζει 3 ευρώ και ο κάθε Ορθόδοξος οφείλει να μελετά καθημερινά, λέει "ανδρί αιρετικώ χαίρειν να μη λέγετε", "ει τις την διδαχήν αυτήν της Ορθής Πίστεως ου φέρει, ακόμα και άγγελος, ανάθεμα έστω" κ.λπ.

   Απάντηση
5. 
   Ανώνυμος4 Μαρτίου 2017 - 8:16 π.μ.

   Το πρώτο σχόλιο 3 Μαρτίου 2017 - 1:14 μ.μ. περιγράφει πολύ ωραία την ιδεατή εκκλησία και τους σωστούς πνευματικούς πατέρες και εξομολόγους. Μακάρι να επικρατούσε αυτή η κατάσταση αλλά στις μέρες μας είναι η εξαίρεση. Όταν είναι σωστός ο πνευματικός, ισχύουν! Όταν όμως είναι "γέροντας" όπως περιγράφεται στο άρθρο, ΓΕΡΟΝΤΙΣΜΟΣ: Η ΑΙΡΕΣΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ. ΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΣΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΙΣΜΟΣ.
   
   τότε, ισχύουν 100% όσα γράφει το άρθρο
   
   ΓΕΜΙΣΑΜΕ ΜΕ ΓΕΡΟΝΤΕΣ.
   Ο ΚΑΘΕ ΝΕΑΡΟΣ ΡΑΣΟΦΟΡΟΣ, ιδιαιτερα ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, ΟΝΟΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΡΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ, ως ΓΕΡΟΝΤΑΣ.
   ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΣΕ ΛΙΓΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ως ΕΧΟΝΤΕΣ το ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟ και το ΔΙΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑ, αλλα και οι ιδιοι το ΠΑΙΖΟΥΝ σαν ΤΕΤΟΙΟΙ.
   Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΦΥΛΑΞΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΟΝΤΕΣ.
   ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΦΥΛΑΧΘΗΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΣΗΡΟ ΓΕΡΟΝΤΙΣΜΟ.
   ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΣΙΑΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ ΓΕΡΟΝΤΕΣ, ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΡΙΤΟΒΡΥΤΑ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥΣ.
   ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΘΑ ΠΑΡΕΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΕΣΘΕ ΠΛΕΟΝ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΣΑΣ.
   ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΙΠΟΤΑ.
   
   Αμήν! Να αγιάσει αυτός που τόλμησε και τα έγραψε.

   Απάντηση
6. 
   Ανώνυμος4 Μαρτίου 2017 - 11:03 π.μ.

   Κύριε Οδυσσέα, συγχαρητήρια για την επιτέλους και ίσως για πρώτη φορά στο διαδικτυακή Ελληνική θρησκευτική μπλογκόσφαιρα, τολμηρή αντιμετώπιση του θέματος "γεροντάδες". Θα υποστείτε και πάλι συκοφαντίες, αλλά, έως εδώ και μη παρέκει, όταν μάλιστα στα πλαίσια της "υποταγής στον γέροντα" ευνουχίζεται κάθε Ορθόδοξο Φρόνημα και "οι λέοντες Χριστιανοί" οι κανονικά "πύρ πνέοντες τω Κυρίω δουλεύοντες" μετατρέπονται ἠ σε ναρκωμένα ποντίκια ή σε αφιονισμένους οπαδούς των "θεοποιημένων γερόντων τους".
   
   Όταν εδώ και 3 -4 δεκαετίες οι πολίτες της υπόλοιπης χριστιανικής Ευρώπης και του χριστιανικού κόσμου, συστηματικά προσχωρούν στις Ανατολικές θρησκείες, στο Βουδδισμό και Ινδουϊσμό, στους γκουρού, στη γιόγκα, στα φενγκ σούι, στο διαλογισμό, στην αναβίωση της αρχαίας ειδωλολατρείας και του συγκρητισμού, στα αποκρυφιστικά, στην αστρολογία, στη μαγεία, στις μυστικιστικές φιλοσοφικές σχολές, στα μέντιουμ και στις αστρολογίες, στις συγκρητιστικές οργανώσεις εξυπηρετήσεως συμφερόντων των μελών τους, στη θεοσοφία, στην καφεμαντεία, στη χαρτομαντεία, στην οιωνοσκοπία, στο σατανισμό, στην ήρεμη αθεϊα (που είναι τιμιοτέρα όλων των προαναφερθέντων) και οι προτεστάντες και οι παπικοί χάνουν τους οπαδούς τους που διαγράφονται από τις ομολογίες τους επιπκέον και για φορολογικούς λόγους και αηδιασμένοι από τις επισκοπίνες ή τα σκάνδαλα παιδεραστείας φαντάζει στους αφελείς ότι στις Ορθόδοξες χώρες και ειδικά στην Ελλάδα η Ορθοδοξία αντιστέκεται και κρατάει τους οπαδούς της.
   
   ΤΡΙΧΕΣ ΚΑΤΣΑΡΕΣ.
   
   Γκουρού και γεροντάδες, στάρετς υποκατάστατα των γνησίων πνευματικών, δήθεν διορατικοί, σαν μέντιουμ και ψευδοπροφήτες, εισχώρησαν στην Ορθοδοξία και φαινομενικά κράτησαν μεν τους ορθοδόξους που δεν προσχώρησαν στις αντίστοιχες και όμοιες ανατολικές θρησκείες, αλλά ... στην πράξη εισήγαγαν τα πρότυπα των γκουρού και των ανατολικών θρησκειών στην Ορθοδοξία μετατρέποντάς την σε γκουρουϊσμό και θρησκεία γεροντάδων.