Τὶ εἶπε ἡ Παναγία ὅταν ἐμφανίστηκε εἰς τὸν πρώτον ἐρημίτῃ στο Ἅγιον Ὄρος

Τὶ εἶπε ἡ Παναγία ὅταν ἐμφανίστηκε εἰς τὸν πρώτον ἐρημίτῃ στο Ἅγιον Ὄρος 

Ἡ Κυρία Θεοτόκος ὅταν φανερώθηκε στον πρώτο ἐρημίτῃ του Άθωνα, τον άγιο Πέτρο (655—681) καὶ μετὰ ἀπὸ τέσσερις ὡς πέντε αἰῶνες στον ηγούμενο τῆς Μεγίστης Λαύρας Νικόλαο καὶ στον ἔνα καὶ στον ἄλλο εἶπε:

«Ἡ κατοίκησή σὰς καὶ ἡ κατὰ Θεὸν ἀνάπαυσή σὰς αλλοὺ πουθενὰ δεν θα εἶναι παρὰ μόνο στο Ὄρος του Άθωνος, τό ὁποῖον έλαβα ἀπό τον Υἱὸν καὶ Θεόν μου νᾷ εἶναι κλῆρος δικός μου, στον ὁποῖον ἐκεῖνοι ποὺ θέλουν νᾷ ἀναχωρήσουν ἀπό τις κοσμικὲς φροντίδες συγχύσεις, νᾷ ἔρχονται 'σ αὐτὸ καὶ νᾷ δουλεύουν στο περιβόλι αὐτὸ, νᾷ καλλιεργούν τὴν ἀρετὴ, τήν καθαρότητα τῆς καρδίας καί τὴν ἁγνότητα τῆς ψυχῆς τοὺς καὶ ἀπὸ τώρα καὶ ἐμπρὸς θα λέγεται ἀπὸ ὅλους «Ἅγιον Ὄρος» «Ἅγιον Ὄρος τουτεΰθεν κεκλήσεται… καὶ περιβόλι δικό μου».

«Υπόσχομαι δέ, πολὺ νᾷ ἀγαπῶ, νᾷ βοηθῶ καὶ νᾷ σκέπω ἐκείνους, πού με άδολη καρδιὰ ἔρχονται νᾷ δουλέψουν ὁλόψυχα στο Θεό, νᾷ προσεύχονται ἀδιάκοπα για τὴν ψυχὴ τούς, νᾷ παρακαλούνε τὸ Θεὸ για τὴν Ἐκκλησία Του καὶ όλο τον κόσμο νᾷ τον φωτίσει ὁ Θεὸς νᾷ γίνουν ὅλοι πρόβατα γνήσια καὶ ἄδολα του Χρίστου καὶ Θεοῦ μας.»

«Με τὸ ἔλεος καὶ τῇ χάρη του Υἱοῦ καὶ Θεοῦ μου θα γεμίσει ἀπὸ τὴν μιᾷ άκρη ὡς τὴν ἄλλη τὸ Ὄρος τοῦτο ἀπὸ Μοναχοὺς πλῆθος πολὺ εὐσεβῶν καὶ Ὀρθοδόξων. Για τοῦτο χαίρεται καὶ ἀγάλλεται τὸ πνεῦμα μου, διότι ὅλοι αὐτοί, θα ὑμνοῦν, θα εὐλογοῦν καὶ θα δοξάζουν τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομα τῆς Παναγίας Τριάδος. Ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς Μοναχούς, με τὰ σημεῖα καὶ θαύματα ποὺ θα κάνουν, με τὴν καθαρῇ καὶ ἅγια ζωὴ τούς, θα δοξάζεται καὶ θα μεγαλύνεται, σε ὅλα τὰ πλάτη καὶ τὰ μήκη, σε Ἀνατολὴ καὶ Δύσῃ, σε Βορρᾶ καὶ Νότο τὸ ὄνομα του Θεοῦ ἀπὸ ὅλον τον κόσμο.»

«Ἀπό τὴν θλίψῃ, τῇ στενοχώρια, τούς πειρασμούς, τά σκάνδαλα καί τις στερήσεις ποὺ θα υπομένουν οἱ Μοναχοὶ αὐτοί, θα μάθει ὁ κόσμος νᾷ κάνει ὑπομονὴ στις δύσκολες στιγμές τῆς ζωῆς του»

«Για ὅλα αὐτὰ δὲ ποὺ θα υπομένουν αὐτοὶ καὶ δι' αὐτῶν ὅλος ὁ κόσμος, θα παρακαλέσω τον Υἱὸν καὶ Θεόν μου νᾷ συγχώρεση τις τυχὸν ἐλλείψεις τοὺς καὶ νᾷ τοὺς ἀξιώσει θείων καὶ οὐρανίων χαρισμάτων. Θα παρακαλέσω νᾷ τοὺς χαρίσει εἰλικρινῆ μετάνοια καὶ φωτισμὸ για νᾷ κάνουν καλὴν ἀπολογία, κατὰ τὴν ἡμέρα ἐκείνη τὴν μεγάλη καὶ ἐπιφανῆ τῆς Δευτέρας Παρουσίας καί στῇ μέλλουσα δίκαια Κρίσῃ νᾷ τύχουν του ἀπείρου ἐλέους. Ἀλλὰ καί στην παροῦσα ζωὴ θα ἔχουν κῖ ἀπὸ μένα μεγάλη βοήθεια, διότι θα τοὺς ἐλαφρύνω τοὺς πόνους, τούς κόπους, τις πίκρες καὶ θα ἀποδιώχνω τοὺς νοητοὺς καὶ αἰσθητοὺς πειρασμούς, ποὺ θα τοὺς γίνονται ἀπό τον ἐχθρό καὶ ἐπίβουλο Διάβολο καὶ πολέμιο του ἀνθρωπίνου γένους».

Με τις ὑποσχέσεις καὶ θείες υποθήκες ἀυτές τῆς Παναγίας μας, τό Ἅγιον Ὄρος, ἀπὸ τότε ποὺ κατοικήθηκε ἀπὸ Μοναχοὺς καὶ μέχρι σήμερα, διαφυλάχθηκε καὶ συνεχίζει τὴν ἀγία ζωὴ καὶ πνευματικὴ δράσῃ του, καίτοι οἳ κάτοικοι του Μοναχοὶ σκληρὰ κατὰ καιροὺς δοκιμάστηκαν καὶ μέχρι σήμερα δοκιμάζονται, ἀπὸ διαφόρους πειρασμοὺς ὁρατοὺς καὶ ἀόρατους, με τῇ βοήθεια του Θεοῦ καί τῇ σκέπη τῆς Θεοτόκου θα συνεχίσει τον Ἱερὸν ἀγῶνα του, για νᾷ διαφυλάξει τὴν Πίστη, τῇ γλῶσσα καί τις ἐθνικοθρησκευτικές Παραδόσεις του Χριστιανισμοῦ ἀβλαβεῖς καὶ ἀδιαλώβητες, ὅπως ἀπό τὴν ἀρχὴ μας τις παρέδωσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες τῶν Ἑπτὰ Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων τῆς Ἀγίας Ἐκκλησίας μας.

Ἡ Παναγία σαν μάνα φροντίζει τοὺς Μοναχοὺς

Στο κοινόβιο Μοναστήρι του Ἀγίου Παύλου, πρὶν ἀπὸ 30 χρόνια ζούσε ἔνα πολὺ ἀπλό κῖ ἀγαθό Γεροντάκι, γνωστὸς με τὸ ὄνομα Γερο – Θωμᾶς, πάντα πρόθυμος καὶ ἀκάματος ἐργάτης τῆς ὑπακοῆς. Σαν ὑπηρεσία του (διακόνημα) εἶχε νᾷ εἶναι βοηθός στον ζυμωτὴ καὶ φούρναρη του Μοναστηριοῦ.

Μιᾷ μέρα ἔτυχε ἀνάγκη νᾷ ἀπουσιάσει για δύο ημέρες ὁ ζυμωτὴς καὶ φούρναρης τῆς Μονῆς Γερο – Γρηγόρης, ὁ ὁποῖος ἀπὸ χρόνια εἶχε τὴν ὑπηρεσία αὐτὴ καὶ γνώριζε πολὺ καλὰ καὶ ἐξυπηρετούσε τὰ διακονήματα αὐτὰ, με πολὺ προσήλωση καὶ εὐλάβεια.

Σὰν ἀντικαταστάτῃ του στις υπηρεσίες ἀυτές, άφησε τον Γερο -Θωμᾶ, ὁ ὁποῖος ἐπειδὴ δεν εἶχε ποτέ του ζυμώσει ξαφνιάστηκε καὶ βρέθηκε σε μεγάλη ἀπορία, διότι ἔπρεπε νᾷ ζυμώσει καὶ νᾷ φουρνίσει τότε καὶ νᾷ δώσει ψωμὶ για δύο ημέρες στους πατέρες του Κοινοβίου ποὺ τότε εἶχε περισσότερους ἀπὸ ἐξήντα Μοναχοὺς καί σε δέκα ὡς εἴκοσι διερχόμενους κάθε ἡμέρα προσκυνητές.

Στῇ μεγάλη αὐτὴ ἀνάγκη καὶ ἀπορία ποὺ βρέθηκε ὁ Γερο – Θωμᾶς, άρχισε νᾷ κάνει θερμὴ προσευχὴ καὶ με δάκρυ νᾷ παρακαλεῖ τὴν Παναγία Μητέρα του Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, Κυρία Θεοτόκο καὶ τον άγιο Παύλο, νᾷ τον φωτίσουν τι νᾷ κάνει; στην προκειμένη περίπτωση, γιατὶ τὰ εἶχε κυριολεκτικὰ χαμένα καὶ δεν ήξερε πούθε νᾷ ἀρχίσει.

Ξαφνικὰ παίρνει τὴν μαγιά του προζυμιοὺ καὶ ἐκεῖ ποὺ πήγε νᾷ βάλει νερὸ κῖ ἀλεύρι βλέπει δίπλα του μιᾷ μεγαλόπρεπη μαυροφορούσα γυναῖκα, ἡ ὁποία πήρε τὸ προζύμι τὸ ἀνακάτεψε, ἔβαλε τὸ ἀλεύρι στην σκάφη καὶ σε δύο ώρες έγινε τὸ ζυμάρι, ἔπλασε τὰ ψωμιὰ τὰ φούρνισε καὶ μέσα στις δύο ἀυτὲς ώρες ξεφούρνισε καὶ έδωσε ὁ Γερο -Θωμᾶς ψωμί στους Μοναχούς, οἱ ὁποῖοι ἀκόμη μέχρι σήμερα δεν μποροὺν νᾷ ξεχάσουν τὴν γλυκύτητα καὶ νοστιμιά τοῦ ψωμιοὺ αὐτοῦ.

Ὁ δὲ Γερο – Θωμᾶς σαν υπνωτισμένος δεν κατάλαβε τίποτε, πὼς καὶ με ποιὸ τρόπο γίνανε ὅλα αὐτὰ! Τὸ μόνο ποὺ κατάλαβε ήταν ἡ μαυροφορεμένη ἐκείνη γυναῖκα, ποὺ δεν ήταν ἄλλη παρὰ ἡ Κυρία Θεοτόκος.

Οἱ δὲ ἀδελφοὶ τῆς Μονῆς αὐτῆς του έλεγαν: Γερο- Θωμᾶ, κάτι φάρμακο θα ἔβαλες μέσα στο ψωμὶ ποὺ εἶναι τόσο γλυκὸ καὶ νόστιμο καὶ έγινε τόσο γρήγορα καὶ τόσο ὡραῖον.

Ἐδὼ ἔδωκε τὴν παρουσία τῆς ἡ Κυρία Θεοτόκος ποὺ σαν μάνα φροντίζει τὰ παιδιὰ τῆς, τοὺς Μοναχοὺς του Ἀγίου Ὄρους για νᾷ μὴ μείνουν νηστικοὶ ἀπὸ έλλειψη τροφίμων καὶ ἄρτου, ὅπως. ἐμπράκτως τὸ ἐίδαμε ὅλοι κατὰ τὰ χρόνια τῆς Γερμανικῆς Κατοχῆς 1940 -1944.

Ἀπὸ τὸ Γεροντικόν τοῦ Ἀγίου Ὄρους