ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
Τετάρτη, 5 Νοεμβρίου 2014
Ὅταν ἡ θλιβερὰ ἐξαμελὴς ἀδελφότης ὑπὸ τὸν Χρυσόστομον Κατσουλιέρην μετωνομάσθῃ τὸ 2004 σὲ Ἱερὰ Μονὴ Ἐσφιγμένου ἀνακοινώσαμε ὅτι ἀρχίζει ὁ διωγμός τῆς Μονῆς μας. Ἡ Ἱερὰ Κοινότης ἀπὸ τὴν ἄλλη, σὲ μία προσπάθεια νὰ συγκαλύψει ἀπὸ τὴν κοινὴ γνώμη τὸ βίαιον πρόγραμμά των, ἀνεκοίνωσε ὅτι κανεὶς διωγμὸς δὲν ὑφίσταται, ὅτι προσπαθοῦμε νὰ κερδίσωμε ἐντυπώσεις, νὰ φανῶμεν δῆθεν ὡς μαρτυρικοὶ ἥρωες.
Μετὰ ἀπό δέκα χρόνια διωγμοῦ, μετὰ ἀπὸ τὴν στέρησιν κάθε περιουσίας τῆς Μονῆς μας, μετὰ ἀπὸ τὴν κατάσχεσιν τῶν ὀχημάτων καὶ τῶν σκαφῶν μας καὶ τὴν ἀπαγόρευσιν χρήσεως νέων, μετὰ τὴν ἀπαγόρευσιν χρήσεως τῶν σκαφῶν τῆς γραμμῆς Ἁγίου Ὄρους, μπορούσαμε νὰ προβλέψωμε τὸ ὕπουλον στρατηγικὸν σχέδιον ἑνὸς ἀδιστάκτου Πατριάρχου. Μετὰ ὅμως ἀπὸ τὸ σημερινόν γεγονὸς τῆς κατασχέσεως τοῦ κονακίου τῆς Θεσσαλονίκης, τὸ ὁποῖον οἱ πατέρες χρησιμοποιοῦν διὰ τὴν ἰατροφαρμακευτική τους περίθαλψιν, ἔγινε πασιφανὴς ὁ ἐπικίνδυνος «μαλακός » πόλεμος ποὺ ἀσκεί εἰς βάρος μας ὁ προβατόσχημος φονικὸς λύκος τοῦ Φαναρίου· Νὰ κτυπήσει τοὺς πατέρας τῆς Μονῆς μας στὸ εὐαίσθητον σημεῖον τῆς ἰατρικής φροντίδος.
Διατὶ βιάζεται τόσο ὁ κ. Βαρθολομαῖος καὶ τὰ μίσθαρνα ὄργανά του;. Οἱ ὀλίγοι ψευδοεσφιγμενῖτες του εἶναι πλούσιοι καὶ καλοχορτασμένοι. Ἄν καὶ περιφέρονται μόνον 5 ἀπό αὐτό, τὸ ..πρὸς ἐξαφάνισιν «εἶδος », ὅμως ζοῦν πλουσιοπαρόχως μὲ ὅσα ἐζούσαμε ὅλοι μαζί, οἱ σχεδὸν ἐκατὸν πενήντα μοναχοὶ καὶ λαïκοί τῆς Μονῆς μας. Πρὸς τὶ ἡ ἀνάγκη διὰ τὸ διαμέρισμα τῆς Θεσσαλονίκης; Διατὶ τόση καὶ τέτοια βία; Ἀποκλεισμὸς τοῦ τετραγώνου ἀπο πολυάριθμον ἀστυνομικὴν δύναμιν!!!… Σύλληψιν τοῦ διακονητοῦ στὸ κονάκι !!!.. Τὶ γελοιότητες εἶναι αὐτές; Ποὺ ἐφορμεῖτε .. ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, πρὸς ἐγκληματίες καὶ τρομοκράτες; Ε, λοιπόν, συγχαρητήρια διὰ τὴν σύλληψιν τῆς «τρομοκρατικῆς σπείρας » τῶν μοναχῶν ποὺ βγήκαν στὸν κόσμον διὰ νὰ ἐπισκεφθοῦν τοὺς ἰατρούς !!! Δὲν ἐντρεπόμαστε, λέγω 'ἐγω!
Δὲν ἐντρέπεται καὶ δὲν ἐρυθριᾶ ὁ νεοταξίτης πατριάρχης, ὁ βραβευμένος διὰ τὴν προάσπισιν τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Λογικόν. Δὲν ἐντρέπονται ὅμως οἱ ἀξιωματικοὶ τοῦ Ἀστυνομικοῦ Σώματος ποὺ παρέταξαν δυνάμεις ἐναντίον τῶν Ἐσφιγμενιτῶν; Δὲν γνωρίζετε, ἀδέλφια τοῦ πότε τιμημένου Ἀστυνομικοῦ Σώματος, ποιοί εἶναι οἱ ἀληθινοὶ Ἐσφιγμενῖτες; Σὲ ποιοὺς φορέσατε χειροπέδας, καὶ σὲ ποιούς στρέψατε τὰ ὄπλα σας; Οἱ ἀληθινοὶ Ἐσφιγμενίτες εἶναι οἱ φορεὶς ὅλης τῆς ἐθνικῆς σας μνήμης, παιδιά μου! Εἴμεθα οἱ παππούδες, οἱ πατέρες, καἱ οἱ Ἕλληνες ἀδελφοί σας, παιδιά μου. Εἴμεθα μὲ μὶα λέξιν οἱ «γεροντάδες » σας ποὺ σᾶς φιλοξενοῦσαν στὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἄκουσαν τὸν πόνον καὶ τὰ πάθη σας. Σὲ ποιοὺς στρέφετε τὰ ὄπλα, ἀδέλφια; Σὲ αὐτούς ποὺ θέλουν νὰ περισώσουν ὅλα ὅσα θὰ χρειαστεῖτε ἀργότερα διὰ νὰ διδάξετε τὰ παιδιά σας; Ποῦ θὰ βρεῖτε, νομίζετε, τὶς ἀξίες τῆς ἱερᾶς μας παραδόσεως; Ἀπὸ τὴν Ψυχολογίαν και τὴν Ψυχιατρικήν; Ἀπὸ τὸ διαδίκτυον; Ἢ ἀπὸ τὸ Φανάρι τῶν οἰκουμενιστῶν; Μὴ κτυπᾶτε τοὺς πατέρας σας, ἀδέλφια!
Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἀναλογίζεσθε ἀπὸ ποιὸν κατευθύνεσθε; Ἀπὸ αὐτὸν τὸν νεοταξίτην πράκτορα τοῦ Φαναρίου ποὺ ἀγωνιᾶ νὰ μᾶς «φραγκέψῃ». Ἀπὸ αὐτὸν ποὺ ἀπεμπολεῖ τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια τοῦ ἔθνους μας. Ἀπὸ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχην ποὺ ἐνῶ ἀπολαμβάνει τὴν ἀναγνώρισιν τῶν ἰσχυρῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου, φοβᾶται καὶ τρέμει ὁλίγους φτωχοὺς μοναχούς. Διότι ΑΥΤΟΣ ποὺ φοβᾶται καὶ ἀγωνιᾶ πρέπει νὰ εἶναι μάλλον ὁ κ. Βαρθολομαῖος. Πῶς ἀλλέως νὰ δικιολογήσουμε τὴν κατάσχεσιν τοῦ κονακίου ποὺ δὲν χρειάζεται οὔτε αὐτός οὔτε οἱ ψευδοεσφιγμενῖτες; Καὶ διὰ ἐμᾶς, ὅπως μέχρι τώρα εἶχε, ἔτσι καὶ στὸ μέλλον θὰ ἔχει τὴν φροντίδα μας ὁ Ἅγιος Θεός. Ἀντιθέτως ὁ κ. Βαρθολομαῖος ἀγωνίζεται στένωντας νὰ ἀνεβεῖ τὸν χάρτινον πύργον τῆς νεοταξικῆς ἀποστολῆς του, νὰ μᾶς ἐνώσει μὲ τὸν ἐωσφορικὸ παπισμόν.
ἌΝ, λοιπόν, ἌΝ τὴν ὥρα τῆς ὑπογραφῆς, τὴν ὥρα τῆς ὑποταγῆς μας στὸν
παπισμόν, ἀκουστεῖ, ἔστω καὶ ἀπὸ μακρυά, ὁ Ἐσφιγμενιτικὸς ψίθυρος,
ὑπάρχει πιθανότητα ὁ χάρτινος πύργος νὰ καταρρεύσει! Μᾶς τρέμει, σᾶς
λέγω.. Ναί, ἀδελφοί ἐν Χριστῷ ἠγαπημένοι, ἐκεῖνος εἶναι αυτός ποὺ
φοβᾶται. Ἔτσι πάντοτε οἱ φορεῖς τοῦ ψεύδους φοβοῦνται τοὺς φορεῖς τῆς
ἀληθείας. Δι' αὐτὸ καὶ ξεσπᾶ σὲ τέτοια μέτρα ἐναντίον ἀπόρων μοναχῶν.
Ἡ ἔξοδος στὸν κόσμον μὲ τόσους περιορισμοὺς ἦταν ὄντως μία ταλαιπωρία. Βρίσκαμε τουλάχιστον ἀνάπαυσι στὸ κονάκι τῆς Θεσσαλονίκης. Τώρα πλέον ἡ «πατρικὴ» πατριαρχικὴ πρόνοια μᾶς τὸ στέρησε καὶ αὐτό. Κάθε φορθὰ ποὺ θὰ χρειάζεται νὰ ἐπισκεφθοῦμε ἰατρόν, θὰ πρέπει νὰ ψάχνουμε διὰ κατάλυμα, ἀφοῦ δὲν μποροῦμε νὰ πληρώνουμε ἐνοίκια. Ἀς εἶναι καὶ αὐτὴ μία ἀκόμη ταλαιπωρία ποὺ θὰ καρπίσει ἐντός μας τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας. Ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅμως αὐτό, ἐρχόμαστε στὴν εὐχάριστη θέσιν - ἄν καὶ ἐπώδυνη συγχρόνως - νὰ ἀνακοινώσουμε, ὅτι θὰ συνεχίσωμε μὲ νέα, πρόσθετη χαρὰ τὴν ἀσυγκατάβατη στάσιν στοὺς οἰκουμενιστὲς νεοταξῖτες. Ὅτι ἐμεῖς, εἴμαστε καὶ θὰ εἴμαστε πάντοτε στὴν θέσιν μας. Στὴν θέσιν ποὺ παραλάβαμε ἀπὸ τοὺς ἁγίους πατέρας, τὴν ὁποῖαν καὶ θὰ διατηρήσουμε μὲ κάθε κόστος. Σ' αὐτὴν τὴν εὐλογημένην θέσιν τῆς ἀκριβείας, τῆς ἀληθοῦς ὁμολογίας τῆς πίστεως, θὰ μείνουμε σταθεροὶ προσδοκοῦντες καὶ εὐχόμενοι νὰ ἐπιστρέψουν κάποτε εἰς τὸ μέλλον καὶ αὐτοὶ οἱ τωρινοί μας διῶκτες, τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ αὐτὸ τὸ Πατριαρχεῖον μας, ἡ πνευματική μάνα τοῦ κόσμου. Μέχρι τότε θὰ ὑφιστάμεθα μὲ ὑπομονὴ τὸ μένος καὶ τὸν τρόμον ἑνὸς ἀναξίου πατριάρχου. Διότι κάποιος πρέπει ἐπι τέλους νὰ ἀντισταθεῖ !
Ἡ ἔξοδος στὸν κόσμον μὲ τόσους περιορισμοὺς ἦταν ὄντως μία ταλαιπωρία. Βρίσκαμε τουλάχιστον ἀνάπαυσι στὸ κονάκι τῆς Θεσσαλονίκης. Τώρα πλέον ἡ «πατρικὴ» πατριαρχικὴ πρόνοια μᾶς τὸ στέρησε καὶ αὐτό. Κάθε φορθὰ ποὺ θὰ χρειάζεται νὰ ἐπισκεφθοῦμε ἰατρόν, θὰ πρέπει νὰ ψάχνουμε διὰ κατάλυμα, ἀφοῦ δὲν μποροῦμε νὰ πληρώνουμε ἐνοίκια. Ἀς εἶναι καὶ αὐτὴ μία ἀκόμη ταλαιπωρία ποὺ θὰ καρπίσει ἐντός μας τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας. Ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅμως αὐτό, ἐρχόμαστε στὴν εὐχάριστη θέσιν - ἄν καὶ ἐπώδυνη συγχρόνως - νὰ ἀνακοινώσουμε, ὅτι θὰ συνεχίσωμε μὲ νέα, πρόσθετη χαρὰ τὴν ἀσυγκατάβατη στάσιν στοὺς οἰκουμενιστὲς νεοταξῖτες. Ὅτι ἐμεῖς, εἴμαστε καὶ θὰ εἴμαστε πάντοτε στὴν θέσιν μας. Στὴν θέσιν ποὺ παραλάβαμε ἀπὸ τοὺς ἁγίους πατέρας, τὴν ὁποῖαν καὶ θὰ διατηρήσουμε μὲ κάθε κόστος. Σ' αὐτὴν τὴν εὐλογημένην θέσιν τῆς ἀκριβείας, τῆς ἀληθοῦς ὁμολογίας τῆς πίστεως, θὰ μείνουμε σταθεροὶ προσδοκοῦντες καὶ εὐχόμενοι νὰ ἐπιστρέψουν κάποτε εἰς τὸ μέλλον καὶ αὐτοὶ οἱ τωρινοί μας διῶκτες, τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ αὐτὸ τὸ Πατριαρχεῖον μας, ἡ πνευματική μάνα τοῦ κόσμου. Μέχρι τότε θὰ ὑφιστάμεθα μὲ ὑπομονὴ τὸ μένος καὶ τὸν τρόμον ἑνὸς ἀναξίου πατριάρχου. Διότι κάποιος πρέπει ἐπι τέλους νὰ ἀντισταθεῖ !
Μετ'εὐχῶν καὶ εὐλογιῶν.
Διάπυρος πρὸς Κύριον εὐχέτης,
Ο ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΜΕΘΟΔΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝ ΕΜΟΙ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΟΙ
