'Η φροντίδα τοῦ ἀνθρώπου
(Γέροντας Θεοδόσιος Δαμβακεράκης)
«Ο άνθρωπος πρέπει να
φροντίζει να κάνει το καλό μέχρι να πεθάνει. Να κάνει το καλό, το καλό,
νόμο δεν έχει. Μα θα πεθάνεις αύριο; Κάνε ένα καλό. Κάνε μια
προσευχή.Λες ότι θα πεθάνεις αύριο, φύτευσε σήμερα δυο ελιές, κάνε κάτι
να μείνει, κάνε το καλό.
Και ο Κύριος εδίδασκε μέχρι που σταυρώθηκε. Και εμείς μέχρι να υπάρχουμε, πρέπει να κάνουμε το καλό.
Σήμερα μπορούσες να
κάνεις ένα καλό και δεν το έκανες. Γιατί; Μπορούσες να μη το κάνεις και
το έκανες, γιατί το έκανες; Είπες ένα ψέμα, ενώ μπορούσες να μη το πεις.
Εάν λοιπόν γνωρίσεις
τον εαυτό σου κατά βάθος, δεν μπορεί ποτέ ο διάβολος να εισχωρήσει ούτε
από κάποιο παραθυράκι, αν και αυτός μπαίνει από την πόρτα, γιατί;
Επειδή ο Κύριος έχει ανοιχτές τις αγκάλες Του, ανοιχτές τις Πύλες του Παραδείσου και μας περιμένει, είναι εύκολο να
σωθούμε. Έχομε όμως
αδυναμίες και στενοχωρούμεθα π.χ αν θα πεθάνει ο πατέρας μας, η μητέρα
μας, το παιδί μας. Αυτά θα γίνουν, γιατί πρέπει να γίνουν. Αν δεν
πεθάνουμε πως θα σωθούμε; Πως θα πάω στον Παράδεισο;Γι’ αυτό να μη
στεναχωρούμεθα, αλλά να φροντίζουμε να κάνουμε το καλό.
Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένο»
Πηγή:
Μαρεντάκης Παναγιώτης, Θεολόγος τ. Γυμνασιάρχης, «Ο Γέροντας Θεοδόσιος,
ο ασκητής της Κρήτης», Εκδόσεις-Βιβλιοπολείο «Η αυτογνωσία», Χανιά
2009.
