Ο ΓEΡΩΝ ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΆΛΑΜΠΟΣ
Ὅταν ὁ Γέρων Σάββας Σταυροβουνιώτης (+1985) βρισκόταν στά Ἱεροσόλυμα ἀρρώστησε βαριά. Καθηλωμένος στὸ κρεββάτι τοῦ πόνου, ἐπεστράτευσε τὸ ἰατρόν τῆς ἐμπιστοσύνης του: τὴν δυνατὴν καὶ ὁλόθερμη προσευχή του. Κάθε βράδυ ἐμφανιζόταν δίπλα του ἕνας ἄγνωστος ἐπισκέπτης, λὲς καὶ παρακολουθοῦσε τὴν κατάστασιν τῆς ὑγείας του. Ἀπορημένος ὁ Γέροντας, σὲ μιά ἐπίσκεψίν του, τὸν
ἐρώτησε:
ἐρώτησε:
- Ποιός εἶσαι;
- Ὁ Ἅγιος Χαράλαμπος εἶμαι. Θὰ γίνεις καλὰ καὶ σύντομα θὰ λειτουργήσεις. Ὁ Γέροντας ἦταν ἀπὸ τοὺς μοναχοὺς ποὺ ἀξιώθηκε τῆς Χάριτος τοῦ παναγίου Πνεύματος, νὰ ἀκούει τὴν φωνὴν τῶν Ἁγίων. Ὀ Ἅγιος, τὸν ὁποῖον ἔγδαραν ζωντανὸν οἱ ἀντιμαχόμενοι τὴν πίστιν τοῦ Κυρίου, τοῦ ἔστειλε τὴν βοήθειάν του, ἀπὸ τὴν ἀόρατον πλάσιν. Ὁ Πατὴρ Σάββας θεραπεύτηκε καὶ ἄρχισε ξανὰ τὶς Θείες Λειτουργίες. Ὅσοι γνώριζαν τὴν περίπτωσιν καὶ εἴχαν δεῖ τὸν ἀσθενὴν στὸ στρῶμα, ἔμειναν ἔκπληκτοι ἀπὸ τὴν ταχεία ἀποθεραπεία του, βεβαιώνοντας πὼς ἐπρόκειτο περὶ θαύματος. «Αὕτη ἡ ἀσθένεια οὐκ ἔστι πρὸς θάνατον, ἀλλ' ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ δι' αὐτῆς.
Τρίτη, 11 Φεβρουαρίου 2020
