Προσευχὴ εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον

Προσευχὴ εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον

Ἱκετευτικῶς σοι βοῶμεν Μῆτερ Θεοῦ,                                    τὰ συνήθη σπλάγχνα σου, ἐπὶ πόλιν καὶ λαόν, 

συμπαθῶς δεικνύουσα σεισμοῦ, βαρυτάτου καὶ        φθορᾶς ἡμᾶς ἀπάλλαξον.

Παναγία Δέσποινα, τοῦ κόσμου βοήθεια,
καὶ ἐλπὶς Χριστιανῶν,
σὲ νῦν ἐκδυσωποῦμεν,
καὶ σὲ παρακαλοῦμεν ἀγαθή,
ὑπὲρ ἡμῶν ἡμαρτηκότων καὶ ἀπεγνωσμένων,
τὸν Υἱόν σου καὶ Κύριον,
ἵλεων ποιῆσαι Θεοτόκε·
ἔχεις γὰρ τὸ δύνασθαι,
τῇ μητρικῇ σου πρὸς Αὐτὸν χρωμένῃ παρρησίᾳ.

Πρόφθασον Ἄχραντε,
πρόφθασον μεσίτευσον,
καὶ ῥῦσαι τὸν λαόν σου τῆς ἐνεστώσης ἀπειλῆς·
διὰ σπλάγχνα ἐλέους,
μὴ παρίδῃς τοὺς ὑμνοῦντάς σε.

Ένας μουσουλμάνος δικαστής κάλεσε την Ορθόδοξο Aββα , που εργαζόταν σε αυτά τα μέρη, να τον επισκεφτεί.

Ένας μουσουλμάνος δικαστής κάλεσε την Ορθόδοξο Aββα , που εργαζόταν σε αυτά τα μέρη, να τον επισκεφτεί.

Ένας μουσουλμάνος δικαστής κάλεσε την Ορθόδοξο Aββα , που εργαζόταν σε αυτά τα μέρη, να τον  επισκεφτεί. Τον κάλεσε  στο δείπνο και ρώτησε : "Πες μου έναν Σοφά άνθρωπο, εγω είμαι δικαστής, είμαι μουσουλμάνος και προσπαθώ να ζήσω από τους νόμους. Νομίζω ειλικρινά, δεν παίρνω δωροδοκίες, Τρέφω τους φτωχούς, προσεύχομαι, κρατώ νηστεία. Κάνω όλο το θέλημα του Αλλάχ. Έτσι δεν θα κληρονομήσω το βασίλειο; "

Ο Αββας απάντησε: "Πες μου, αγαπητέ, έχετε παιδιά;" "Ναι", απάντησε ο δικαστής. "Υπάρχουν υπάλληλοι;" "Υπάρχουν φυσικά υπηρέτες, φυσικά!" "Και πείτε μου, ποιος σας ακούει καλύτερα, οι  υπηρέτες ή τα παιδιά;", ρώτησε ο γέροντας. "Οι υπηρέτες, οι υπηρέτες είναι καλύτεροι, πιάνουν κάθε λέξη μου. Σε όλους δοκιμάστε. Και τα παιδιά είναι συχνά πεισματαρικα , δεν με ακούν, εσκεμμένα ", απάντησε ο δικαστής. "Και πείτε μου όταν θα πεθάνετε  σε ποιον θα αφήσετε όλα τα καλά σας: στα  παιδιά ή  στους υπηρέτες;" "Φυσικά, στα παιδιά!" Εξήγησε ο δικαστής. "Έτσι με το Βασίλειο. Μπορεί να είστε ο τέλειος υπηρέτης, αλλά ο γιος θα λάβει την κληρονομιά. Και η υιοθεσία γίνεται μόνο μέσω του Ιησού Χριστού ... ".

Η υλοποίηση της ατζέντας του Σόρος στο Μεταναστευτικό

ΕΛΛΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

Από την Αθηνά Κατσαφάδου, Δικηγόρο

Κατά την πάγια τακτική αυτής της κυβέρνησης, όλα έγιναν εν κρυπτώ και παραβύστω. Ο πρωθυπουργός, μετά την παράδοση του ονόματος, της Ιστορίας και της εθνικότητας της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς, εθελοντικά, έσπευσε κρυφά, σαν τον κλέφτη, να παραδώσει και την ίδια την Ελλάδα στους εποίκους, οι οποίοι πλέον θα συρρέουν ΝΟΜΙΜΑ κατά εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια στη χώρα μας!

Οι μάσκες έχουν πλέον πέσει. Οι εθνομηδενιστές που μας κυβερνούν κοντά τέσσερα χρόνια συνεχίζουν με ανείπωτη μανία να επιτίθενται στη χώρα. Επιτίθενται στον λαό της, στην Ιστορία του, στη θρησκεία του, στη μνήμη του, στις παραδόσεις και στην αισθητική του, στη γλώσσα του, στον πολιτισμό του. Η Ελλάδα φεύγει από την Ελλάδα. Τη θέλουν απλό γεωγραφικό χώρο. Χωρίς περιεχόμενο. Χωρίς μνήμες, αρχαίες και νέες. Οι γενίτσαροι ανοίγουν τους δρόμους της παράδοσης και της υποτέλειας. Χωρίς αντίσταση. Παραδίδουν τη χώρα αναίμακτα. Γνωρίζουν πως είναι λαομίσητοι. Αλλωστε οι πάντες έχουν αντιληφθεί πως βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία. Γι’ αυτό αντικαθιστούν τον λαό. Με λαθραίως εισαχθέντες. Τους νομιμοποιούν. Το σύμφωνο μετανάστευσης του ΟΗΕ τούς βόλεψε. Η πλήρης υλοποίηση της ατζέντας Σόρος.

Τι λέει, τελικά, το σύμφωνο αυτό, το οποίο ψήφισε ο πρωθυπουργός και δεν ψήφισαν οι ΗΠΑ, η Ελβετία, η Αυστρία, η Πολωνία, η Ιταλία, η Αυστραλία και άλλες χώρες; Το σύμφωνο λοιπόν επαγγέλλεται το «δικαίωμα» στη μετανάστευση και την ελεύθερη εγκατάσταση όσων το επιθυμούν σε χώρα της επιλογής τους! Εν ολίγοις, ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ η μαζική και ανεξέλεγκτη μετανάστευση.Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως υφίσταται ποινικό αδίκημα για όποιον πολίτη διαμαρτυρηθεί για τη λαθρομετανάστευση και τον εποικισμό εναντίον της χώρας του! Με την έγκριση αυτού του Συμφώνου Μετακίνησης (Migration Compact) επιβάλλονται στις χώρες που το υπέγραψαν ο σεβασμός των δικαιωμάτων των μεταναστών, φροντίδα στις κοινωνικές παροχές, προστασία και, βεβαίως, απόδοση υπηκοότητας ! Per se, καθείς αντιλαμβάνεται πως, αφού νομιμοποιείται η μετακίνηση οποιουδήποτε, όπου επιθυμεί, καταργούνται de facto τα κρατικά σύνορα. Γι’ αυτό οι συριζαίοι έχουν αφήσει έκθετα τα σύνορα της πατρίδας μας. Η υλοποίηση της ατζέντας Σόρος (ανοιχτά σύνορα, παγκόσμια κυβέρνηση, ανθρώπινα δικαιώματα, Νέα Τάξη, πολυπολιτισμικότητα...) αποκτά πλέον και παγκόσμια θεσμικό ρόλο. Ποιος ρώτησε τη μέγιστη πλειονότητα των πολιτών που αντιδρά; Κανείς. Αυτό επιτάσσει ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός, με αριστερό πρόσημο πλέον: Κάτω τα έθνη. Κάτω οι πατρίδες. Κάτω ο χριστιανισμός. Κάτω η δημοκρατία.

Το αλλοπρόσαλλο, εκτός όλων των άλλων, είναι πως οι μουσουλμανικές χώρες που προΐστανται της σχετικής πρωτοβουλίας του ΟΗΕ θα ανεχθούν ποτέ ελεύθερη πρόσβαση χριστιανικών (ή και άλλων ετερόδοξων ισλαμικών) πληθυσμών στα εδάφη τους; Εδώ πρέπει να τονίσουμε κάτι που συχνά διαφεύγει της προσοχής μας: Οι χριστιανικές χώρες γεμίζουν από μουσουλμάνους τυχαία ή κατόπιν κάποιας συνειδητής κινητοποίησης; Τα νησιά μας κατακλύζονται από λαθρομετανάστες. Οι περισσότεροι, μουσουλμάνοι. Αλήθεια, αυτό αποτελεί γνήσια προσφυγική διαφυγή ή αποτελεί αντικείμενο προσχεδιασμένης και βίαιης ισλαμικής διείσδυσης; Και γιατί δεν στρέφονται στις κοντύτερα ευρισκόμενες πολύ πλούσιες μουσουλμανικές χώρες, αλλά προτιμούν τη Δύση; Μήπως, λοιπόν, στόχος είναι η νέα φυγή προς τη Δύση και δη προς την Ελλάδα; Είναι οι αυριανοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ.

Αναρτήθηκε από ΟΜΟΛΟΓΙΑ στις 6:58 π.μ.

«ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ, Ὁ ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ἈΙΓΙΝΑΣ»

 

τὸ βιβλίον τοῦ Πέτρου Μπότση: 

«ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ, Ὁ ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ἈΙΓΙΝΑΣ»

Εἰσαγωγικὸν σημείωμα:

«Ἡ δημοσίευσις τοῦ παρόντος θαυμαστοῦ γεγονότος γίνεται διὰ θέματα, ποὺ ἀποδεδειγμένα, ἡ ἐφαρμοσμένη ἐπιστήμη, διὰ τῶν ἀνήθικων λειτουργῶν τῆς, ξεπέφτει ἀπὸ τὴν ἀποστολὴ τῆς καὶ τὴν δεοντολογία τῆς μὲ τρόπον ὑποκριτικὸν καὶ ἐξυπηρετεῖ πλεῖστες ὅσες ἀντίχριστες σκοπιμότητες καὶ σκοτεινοὺς κρυφοὺς σκοπούς. Πρόκειται διὰ μιὰ πνευματικὴ ἀπάντησιν στὸ θέμα τῆς μεταμόσχευσης ὀργάνων καὶ ὅλων τῶν σχετικῶν, ποὺ ἔχουν μοναδικὸν καὶ ἀποκλειστικὸν σκοπὸν τὴν παράταση τῆς ἐπιγείου ζωῆς, ἀκόμη καὶ μὲ τρόπο ἀπάνθρωπο καὶ ἐγκληματικό, καθώς, αὐτοὶ ποὺ τὶς προωθοῦν, δὲν πιστεύουν στὴν κρίση, στὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς καὶ στὴν αἰώνιαν ζωήν».

Στὴν πατρίδα τοῦ Γέροντος Ἱερωνύμου (1883-1966), στὸ Γκέλβερι τῆς Καππαδοκίας, ζοῦσε κάποιος Μισαήλ. Διὰ νὰ γίνει πιὸ εὔκολα κατανοητὴ ἡ ἱστορία, χρειάζεται νὰ σκιαγραφήσουμε τὴν προσωπικότητα αὐτή, σύμφωνα μὲ τὶς διηγήσεις τοῦ πατρὸς Ἱερωνύμου:

«Ὁ Μισαὴλ ἦταν μιὰ πατριαρχικὴ μορφή, ἕνας ἀσκητικὸς τύπος ἀπ'` αὐτοὺς ποὺ μόνο στὰ συναξάρια συναντᾶμε. Αὐστηρὸς ἀλλὰ καὶ πρᾶος μαζί, ἔμοιαζε με προφήτη, ποὺ σέρνει πάνω του ὁλόκληρη παράδοση αἰώνων. Συνδύαζε τὸν τύπο τοῦ αὐστηροῦ προφήτου μὲ αὐτὸν τοῦ ἐσωστρεφῆ ἀσκητοῦ, ποὺ περνάει ὅλες τὶς μέρες καὶ τὶς νύχτες του στην προσευχή. Ἦταν μιὰ δυναμικὴ προσωπικότητα, ποὺ ἔπαιζε τὸ ρόλο του πνευματικοῦ καθοδηγητὴ ὅλων τῶν κατοίκων του χωριοῦ. Ὁ Μισαὴλ ἦταν ἕνας ἄλλος ἀββᾶς Ἰσαάκ. Τόσο πολὺ εἶχε προχωρήσει στην προσευχὴ…».

Στὴ συνέχεια ἡ ἀληθινὴ ἱστορία:

Ὁ Μισαὴλ εἶχε μιὰ θυγατέρα, ποὺ εἶχε μεγάλη κλίση στὴν πνευματικὴ ζωή. Γνήσιο παιδὶ του πατέρα τῆς, κληρονόμησε ἀπὸ ἐκεῖνον ὅλες τὶς ἀρετὲς του καὶ εἶχε ἰδιαίτερη ἐπίδοση στὴν κατανυκτικὴ προσευχή. Ἂν καὶ ἦταν πολὺ νέα στην ἡλικία, ἄρχισαν σιγὰ σιγὰ νὰ μαζεύονται κοντὰ τῆς διάφορες γυναῖκες καὶ κείνη τὶς δίδασκε, τίς καθοδηγοῦσε κῖ ἔκαναν μαζὶ κατανυκτικὴ προσευχή. Με τον καιρό, ὅταν ἡ ὁμήγυρη μαζευόταν σε κάποιο σπίτι, διὰ νὰ προσευχηθεῖ, χώριζε σε δύο ὁμάδες. Ὁ Μισαήλ με τοὺς ἄντρες προσευχόταν σ` ἕνα δωμάτιο κῖ ἡ κόρη του με τὶς γυναῖκες σ` ἕνα ἄλλο. Ἦταν ἡ παρηγοριὰ ὅλων τῶν γυναικῶν στὸ Γκέλβερι ἡ κόρη του Μισαήλ, ὅπως ἐκεῖνος ἦταν διὰ τοὺς ἄντρες.

Ὅταν ἡ κόρη τοῦ Μισαὴλ ἔφτασε στὴν ἡλικία τῶν 18-20 ἐτῶν, ἀρρώστησε βαριά. Ὅλοι οἱ κάτοικοι τοῦ χωριοῦ καὶ κυρίως οἱ γυναῖκες, ἄρχισαν ν` ἀνησυχοῦν. Ἂν πάθαινε κάτι, ἔχαναν τὴν μοναδικήν τους παρηγορίαν. Τὶ νὰ κάνουν; Ρίχτηκαν στὴν προσευχή.

Παρακαλοῦσαν μέρα νύχτα τὸ Θεὸ νὰ τὴν κάνει καλά, γιατὶ στὶς δύσκολες μέρες ποὺ περνοῦσαν, ἦταν ἡ μοναδικὴ τοὺς παρηγοριά, ὁ ἄνθρωπος ποὺ τὶς καθοδηγοῦσε, ὁ σύνδεσμὸς τοὺς με τὸ Θεό. Ἡ κατάστασὴ τῆς ὅμως ὅλο καὶ χειροτέρευε.

Στὴν ἀπόγνωσὴ τοὺς σκέφτηκαν νὰ καταφύγουν στὸν πατέρα της, τὸν Μισαήλ. Γνώριζαν τῇ δύναμη τῆς προσευχῆς του καὶ τὴν παρρησία ποὺ εἶχε στὸ Θεὸ καὶ τον παρακάλεσαν νὰ προσευχηθεῖ γιὰ τὴν κόρη του.

Σε παρακαλοῦμε, του ἔλεγαν, προσευχήσου στὸ Θεὸ νὰ τὴν κάνει καλά. Δὲν σοῦ λέμε νὰ κάνεις ἰδιαίτερη προσευχή, ἐπειδὴ εἶναι κόρη σου ἀλλὰ διά μας, ποὺ ἂν τὴν στερηθοῦμε, θὰ μείνουμε ἀπαρηγόρητες. Ἔχουμε τόσα βάσανα καὶ τόσες στενοχώριες, ποὺ ἂν χάσουμε τὴν μοναδικήν μας βοήθεια καὶ τὸ στήριγμά μας, θά μας κυριεύσει ἡ ἀπελπισία.

Ὁ Μισαήλ στὴν ἀρχὴ δὲν ἤθελε νὰ ὑποκύψει, διὰ νὰ μὴ θεωρηθεῖ ὅτι τῆς εἶχε ἰδιαίτερη ἀδυναμία, ἐπειδὴ ἦταν κόρη του. Ὁ νοῦς του ἦταν δεμένος ἀποκλειστικὰ μὲ τὸν Θεόν, ὅλους τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους τοὺς εἶχε ἴσους στην καρδιά του. Στὶς ἐπίμονες παρακλήσεις τῶν γυναικῶν ὅμως, ἡ καρδιά του κάμφθηκε. Ἔτσι, κατὰ τὴν συνήθειάν του, ἀνέβηκε μιὰ Πέμπτη πρωί, πρὶν ξημερώσει, στό βουνό.

Γονάτισε, σήκωσε τὰ χέρια του ψηλὰ καὶ ἄρχισε τὴν προσευχή. Πυρπολημένος ἀπὸ θεῖο ἔρωτα, παρέμεινε «τῇ προσευχὴ καὶ τῇ δεήσει», «ἀπὸ φυλακῆς πρωίας μέχρι νυκτὸς». Ἀνάμεσα στ` ἄλλα καὶ ἐνῶ ὁ ἱδρῶτας ἔτρεχε ἀπ'` τὸ πρόσωπό του, μίλησε στὸ Θεὸ καὶ γιὰ τὴν κόρη του, ὄχι ἐπειδὴ τὴν πονοῦσε σὰν πατέρας τῆς, ἀλλὰ ἐπειδὴ τοῦ εἶπαν ὅτι εἶναι στήριγμα καὶ παρηγοριά στοὺς χριστιανούς.

Ξαφνικά, ἐκεῖ ποὺ βρισκόταν ἀφοσιωμένος στην προσευχή, ἀποξενωμένος ἀπὸ τὰ ἐγκόσμια καὶ ἡ ψυχή του εἶχε ἀρπαγεί στὰ οὐράνια, ἀκούει μέσα του μιὰ λεπτή, θεία φωνὴ νά του λέει:

_ Δίνεις ἐγγύηση γιὰ τὴν κόρη σου;

_Ὄχι, Κύριε, δὲν μπορῶ νὰ δώσω ἐγγύηση. Εἶμαι ἁμαρτωλὸς καὶ γνωρίζω τὸ τρεπτόν τοῦ ἀνθρώπου. Σήμερα ἡ κόρη μου ἀγωνίζεται καὶ ἐργάζεται στὸ θέλημά σου. Αὔριο ὅμως; Πῶς μπορῶ νὰ ἐγγυηθῶ; Γενηθήτω τὸ θέλημά Σου!

Ἡ ἐπίσκεψη αὐτή, ποὺ τον ἀξίωσε ὁ Θεὸς νὰ δεχτεῖ, τον ἠρέμησε. Πλημμύρισε ὁλόκληρος ἀπὸ μιὰ οὐράνια γαλήνη καὶ συνέχισε τῇ θεία του ἐνασχόληση με ἀκόμη μεγαλύτερο ζῆλο. Καὶ πρὸς τὸ τέλος τῆς ἡμέρας κατέφθασε ἕνας ἀγγελιοφόρος νά τον εἰδοποιήσει πὼς ἡ κόρη του ἀναπαύτηκε κῖ ὅτι ἔπρεπε νὰ σπεύσει γιά τον ἐνταφιασμὸ τῆς.

Προειδοποιημένος ὁ Μισαήλ, δέχτηκε τὸ μήνυμα με ἠρεμία καὶ κάποια ἀνακούφιση. Εἶχε βαθιὰ πίστιν εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἰς τὴν Ἀνάστασιν τῶν νεκρῶν καὶ δὲν ἐπέτρεψε στὸν ἑαυτόν του νὰ κλάψει διὰ τὸν πρόσκαιρον χωρισμὸν τῆς κόρης του. Ἡ χαρά του διὰ τῇ σωτηρία της, ποὺ με θαυμαστὸ τρόπο του ἀποκάλυψε ὁ Θεός, ξεπέρασε κῖ αὐτὴν ἀκόμη τῇ λύπη του γιὰ τὸ θάνατὸ τῆς. Κῖ ἀφοῦ ἔκανε μιὰ προσευχὴ εὐχαριστίας στὸ Θεό, ξεκίνησε μαζὶ μὲ τὸν ἀγγελιοφόρο διὰ τὸ χωριόν.

Αὐτὸς ἦταν ὁ Μισαήλ μὲ λίγα λόγια, ὅσα κατὰ καιροὺς μᾶς διηγιόταν δι' αὐτὸν ὁ γέροντας Ἱερώνυμος, ποὺ ἔτρεφε πολὺ μεγάλη εὐλάβεια διὰ τὸ πρόσωπόν του. «Τετοίους ἀνθρώπους δὲν εὑρίσκεις σήμερον», ἔλεγε, «ἦταν ἕνας ἄλλος ἀββᾶς Ἰσαάκ. Ἦταν λιγομίλητος, ταπεινός, ἀγαποῦσε τὴν ἡσυχία καὶ εἶχε βαθιὰ συναίσθηση τῆς ἀμαρτωλότητός του. Ποτὲ δὲν ἄφηνε ἄνθρωπον νὰ τὸν ἐπαινέσει. Καὶ ἂν τολμοῦσε κανεὶς νά του πεῖ κάποια καλὴ κουβέντα, ἦταν ἱκανὸς ὁ Μισαὴλ νὰ μὴν τοῦ ξαναμιλήσει ποτέ».

Ὁ Θεὸς νά μας φωτίζει, νὰ ἔχουμε τὴν διάκρισιν, διὰ νὰ κάνουμε ὑπακοὴν στὸ σωτήριον θέλημά Του!

Ἐπιμέλεια: Σάββας Ἠλιάδης

Δάσκαλος

Κιλκίς, 13-12-2018