Δός μοι Κύριε

             Δός μοι Κύριε

Δός μοι Κύριε
του συνιείν ὂτι μέγα τὸ πλῆθος
τῶν ἀφανῶν εὐεργεσιῶν σου.

Δός μοι Πανάγαθε
τοῦ γνῶναι τὸ πέλαγος τῆς ἀπείρου ἀγάπης σου.

Μόνε Οἰκτίρμον
τὸν ζόφον λογισμῶν ἀμφιβόλων διάλυσον.

Δός μοι Φιλάνθρωπε
τοῦ γνώναι τὸ ὒψος τῆς φιλανθρωπίας σου.

Ἐλεήμον Κύριε
λύσον τὸν γνόφον τῆς ἀβεβαιότητος ταῦτης.

Δός μοι Πανοικτίρμον
τοῦ συνιεῖν ὂτι μέγα τὸ πλῆθος
τῶν ἀφανῶν εὐεργεσιῶν σου.

Τοῦ Βασιλίου Χαραλάμπους 

(Ἀπό τὴν ποιητική Συλλογή «Ἂθωνος δίκηρον»)