Διαβάζουμε
ότι τον Νοέμβριο του 2011 αγιοποιήθηκε η γερόντισσα Σοφία
(Μυρτιδιώτισσα γνωρίζαμε εμείς) απο το Οικ. Πατριαρχείο. Μάλιστα η Ι.Μ.
Καστοριάς ανακοίνωσε τα εξής:
«Η Ιερά Μητρόπολη Καστορίας με βαθειά συγκίνηση ἐνημερώνει τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, ἀλλὰ καὶ τοὺς κατοίκους ὁλοκλήρου της Δυτικῆς Μακεδονίας, πὼς τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, μὲ πρῶτο τὸν Οἰκουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο καὶ τὴν περὶ αὐτὸν Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο, κατέγραψε καὶ συναρίθμησε στὸ Ἁγιολόγιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, τὴν Ἀσκήτρια τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Κλεισούρας, Γερόντισσα Σοφία. Ἔτσι ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸν αἰώνα τὸν ἅπαντα, ἡ διανύσασα «τὸν ἀγώνα τὸν καλὸν» ἀφανῶς στὴν Μονὴ τῆς Παναγίας, Σοφία ἡ Ἀσκήτρια, θὰ τιμᾶται ὡς Ἁγία καὶ θὰ γεραίρεται μὲ ὕμνους καὶ ὠδὲς πνευματικὲς ἀπὸ τοὺς πιστούς, ἰδιαιτέρως δὲ κατὰ τὴν 6ην Μαΐου, ἡμέρα τῆς ὁσίας κοιμήσεώς της».
Διαβάζουμε επίσης απο την ιστοσελίδα ''Ο Παλαιοημερολογίτης'' το εξής σχόλιο:
«Τόσο η αγιοκατάταξη της Γεροντίσσης της Κελισούρας, όσο και η πανηγυρική έκθεση των λειψάνων της, μας προκαλεί κάποια εύλογα ερωτήματα. Είναι γνωστό, ότι η μακαριστή Γερόντισσα ΔΕΝ ανήκε στην επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος, αλλά στην Εκκλησία του Παλαιού Ημερολογίου. Μάλιστα πνευματικός της ήταν ο τότε αρχιμ. Κυπριανός, Ηγούμενος της Μονής αγ. Κυπριανού καί Ιουστίνης Φυλής Αττικής (έπειτα Μητροπ. Ωρωπού και Φυλής), ο οποίος και την έκειρε Μεγαλόσχημη και την ονόμασε Μυρτιδιώτισσα, με ανάδοχο την Ηγουμένη της Παλαιοημερολογιτικής Μονής Ευαγγελισμού Οινουσσών Χίου, ήδη μακαριστή Γερόντισσα Μαρία Πατέρα (στή μονή αυτή φυλάσσεται η κοτσίδα της), μυστηριακώς δε την εξυπηρετούσε ο εφημέριος της Παλαιοημερολογιτικής ενορίας της Πτολεμαΐδος π. Ιωάννης. Μάλιστα, πρώτος ο Μητροπ. Κυπριανός και η δικαιοδοσία του (Ιερά Σύνοδος Ενισταμένων), διακήρυξαν τοπικώς την αγιότητα της μακαριστής Γεροντίσσης Μυρτιδιωτίσσης και αγιογράφησαν είκόνα της. Η επίσημη θέση τόσο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όσο και της Εκκλησίας της Ελλάδος σχετικά με τούς Παλαιοημερολογίτες είναι γνωστή: Θεωρούνται σχισματικοί και αντιμετωπίζονται σαν σχισματικοί. Το ερώτημα είναι: Βάσει ποιάς δεοντολογίας η σχισματική γιά το Πατριαρχείο Γερόντισσα της Κλεισούρας ανακηρύχθηκε από το ίδιο ως Αγία;».Επίσης εις το ιστολόγιο ''ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ'' (δεν είναι παλαιοημερολογίτικο) διαβάζουμε:
«ΤΟΝ τελευταῖο καιρὸ παρετηρήθη ἔντονος κίνησις, γιὰ τὴν ἐπίσημη Διακήρυξι τῆς Ἁγιότητος τῆς Ὁσίας Γεροντίσσης Μυρτιδιωτίσσης, κατὰ κόσμον Σοφίας Χοτοκουρίδου, ἡ ὁποία, καταγομένη ἀπὸ τὸν Πόντο, ἀσκήτευσε στὴν Μονὴ τῆς Παναγίας στὴν Κλεισούρα τῆς Δυτ. Μακεδονίας καὶ ἐκοιμήθη ἀνήμερα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου (23.4.1974) μὲ τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἡμερολόγιο.
Τὶς
ἡμέρες δὲ αὐτές, γίνεται πυρετώδης προσπάθεια τῆς μητροπόλεως Καστορίας
τοῦ νέου ἡμερολογίου, νὰ λάβη χώρα ἡ «Ἁγιοκατάταξις» Αὐτῆς μὲ τὴν
συμμετοχὴ τοῦ οἰκουμενιστοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου.
Στὸ
σχετικὸ ὑλικὸ ποὺ κυκλοφορεῖ (κείμενα, εἰκόνες κλπ.), ὑπάρχει ἡ
ἐπίμονος παρουσίασις τῆς Ἁγίας ὡς ἁπλῆς λαϊκῆς, ὡς Σοφίας, χωρὶς νὰ
ἀναγνωρίζεται ἡ Μοναχικὴ Ἰδιότης τῆς Ὁσίας Γεροντίσσης καὶ χωρὶς καμμία
ἀπολύτως ἀναφορὰ στὸ Μοναχικὸ Ὄνομα Αὐτῆς, τ.ἔ. Μυρτιδιώτισσα.
Τοῦτο
βεβαίως δὲν τιμᾶ καθόλου τοὺς νεόκοπους τιμητὲς τῆς Ἁγίας Γεροντίσσης
καὶ δεικνύει τὸ μέγεθος τῆς πεισμόνου ἀσεβείας των, ἐφ’ ὅσον τολμοῦν
μετὰ θάνατον νὰ τὴν «ἀποσχηματίζουν» καὶ «ξε-μοναχιάζουν». Ὁ Θεὸς νὰ
τοὺς συγχωρήση καὶ ἡ Ἁγία Γερόντισσα νὰ μὴ τοὺς καταλογίση τὸ τόλμημα
αὐτό!
Ἡ Ἁγία Γερόντισσα Μυρτιδιώτισσα ἐκάρη νομίμως καὶ κανονικῶς Μοναχὴ
καὶ εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νὰ τονίσουμε τοῦτο ἐμφαντικῶς, ὑπενθυμίζοντες
ὅτι τὸ Μοναχικὸ Σχῆμα εἶναι ἀνεξάληπτος δωρεὰ τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, ἡ
ὁποία δὲν αἴρεται ἀπὸ κανέναν μὲ κανένα τρόπο!
Ἡ
Ὁσία Γερόντισσα ἐδέχθη τὸ Μέγα καὶ Ἀγγελικὸ Σχῆμα τὸν Ὀκτώβριο τοῦ
1971, μετονομασθεῖσα ἀπὸ Σοφία σὲ Μυρτιδιώτισσα Μοναχή, ἀπὸ τὸν τότε
Ἀρχιμανδρίτη π. Κυπριανό, μετέπειτα Μητροπολίτη Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς τοῦ
Πατρίου Ἡμερολογίου, Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίων Κυπριανοῦ καὶ
Ἰουστίνης Φυλῆς Ἀττικῆς. Ἀνάδοχος παρέστη ἡ μακαριστὴ ἤδη Γερόντισσα
Μαρία Μυρτιδιώτισσα Μοναχή, Κτητόρισσα καὶ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς
Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Οἰνουσσῶν Χίου.
Περιγραφὴ
ὅσων θαυμαστῶν ἔλαβαν χώρα κατὰ τὴν πλουσίως εὐλογημένη ἐκείνη
περίστασι, παρατίθεται στὸ βιβλίο τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Κυπριανοῦ,
Ἡ Γερόντισσα Μυρτιδιώτισσα, Ἡ Ἀσκήτρια τῆς Κλεισούρας, 1886-1974, Φυλὴ
Ἀττικῆς 1998, σελ. 153-159. Ἡ δὲ πνευματικὴ σχέσις τῆς Ἁγίας Γεροντίσσης
μὲ τὸν βιογράφο της Σεβασμ. Μητροπολίτη κ. Κυπριανὸ ἦταν τόσο θερμὴ καὶ
ἀδιάσπαστος, ὥστε ἡ Ἁγία Μυρτιδιώτισσα νὰ διακηρύσση, ὅτι μέσα στὴν
καρδιά της, μετὰ τὸν Χριστό μας, ὑπῆρχε ὁ π. Κυπριανός!
Τὸ
ἀκόλουθο Θαῦμα, τὸ ὁποῖο γιὰ πρώτη φορὰ δημοσιεύεται, ἀποδεικνύει καὶ
βεβαιώνει πασιφανῶς, ὅτι ἡ Ἁγία Γερόντισσα εἶχε πλήρη συνείδησι καὶ
συναίσθησι τῆς Μοναχικῆς ἰδιότητός της καὶ τοῦ Μοναχικοῦ ὀνόματός της,
ὥστε νὰ ἀπαιτήση νὰ δοθῆ αὐτὸ σὲ παιδὶ ποὺ θὰ ἐγεννᾶτο μετὰ τὴν πρὸς
Κύριον ἐκδημία της...
Τὸ
ἀδιαμφισβήτητο αὐτὸ γεγονός, τὸ ὁποῖο δὲν εἶναι βεβαίως τὸ μοναδικό,
ὁμιλεῖ ἀφ’ ἑαυτοῦ, ἀποτελεῖ δὲ τιμὴ πρὸς τὴν Ἁγία Γερόντισσα
Μυρτιδιώτισσα καὶ θέτει πρὸ τῶν εὐθυνῶν τους αὐτούς, οἱ ὁποῖοι πίπτουν
στὸ ἀσυγχώρητο ἁμάρτημα τῆς ἀρνήσεως τῶν Δωρεῶν τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ.
* * *
Η ΕΥΛΑΒΗΣ Εὐθυμία Νικολαΐδου, κάτοικος Θεσσαλονίκης, πνευματικὸ
τέκνο τοῦ τότε Ἀρχιμ. π. Κυπριανοῦ, Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου
Κυπριανοῦ Φυλῆς, ἐπισκεπτόταν τακτικὰ τὴν Ἁγία Γερόντισσα Μυρτιδιώτισσα
στὴν Μονὴ τῆς Παναγίας στὴν Κλεισούρα καὶ συνωμιλοῦσε μαζί της.
Σὲ μία ἐπίσκεψί της, ὀλίγους μόλις μῆνες πρὶν ἀπὸ τὴν Κοίμησι τῆς
Ὁσίας, ἡ Γερόντισσα τῆς ἀπεκάλυψε τὰ ἑξῆς:
«Τώρα ποὺ θὰ ἐπιστρέψης στὴν Θεσσαλονίκη, θὰ γνωρίσης ἕνα
ἀρραβωνιασμένο ζευγάρι, ποὺ ψάχνουν κουμπάρο γιὰ νὰ τοὺς παντρέψη.
Νὰ
τοὺς παντρέψης ἐσὺ καὶ νὰ βαφτίσης τὸ πρῶτο παιδάκι ποὺ θὰ κάνουν, ποὺ
θὰ εἶναι κορίτσι, καὶ νὰ τοῦ δώσης τὸ ὄνομά μου· νὰ τὸ πῆς
ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ»!...
Πράγματι, ἡ γυναίκα ὅταν ἐπέστρεψε, γνώρισε τὸ ζεῦγος, τὸν Νικόλαο
Γράμπα, τέταρτο υἱὸ τοῦ παλαιμάχου ἀγωνιστοῦ τοῦ Πατρίου Ἡμερολογίου
Ἀντωνίου Γράμπα (+ 1996), καὶ τὴν Θεοδώρα Κλησσιάρη τοῦ Κωνσταντίνου,
κατοίκους Κυμίνων Θεσσαλονίκης. Τοὺς ἔκανε τὴν πρότασι, σύμφωνα μὲ τὰ
λεχθέντα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γερόντισσα, ἀλλὰ δὲν τοὺς εἶπε τίποτε γιὰ τὸ φῦλο
καὶ γιὰ τὸ ὄνομα τοῦ πρώτου παιδιοῦ, παρὰ μόνο ὅτι εἶχε τάμα νὰ δώση
ἐκείνη ἕνα ὄνομα στὸ πρῶτο τους παιδί. Ἐκεῖνοι δέχθηκαν.
Ὁ Γάμος τελέσθηκε στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῶν Ἁγίων ΙΒ΄ Ἀποστόλων τοῦ Πατρίου
Ἡμερολογίου, τὸν Νοέμβριο τοῦ 1974, ἐνῶ ἡ Ἁγία Γερόντισσα Μυρτιδιώτισσα
εἶχε ἤδη κοιμηθῆ ἐν Κυρίῳ πρὸ ἑπτὰ περίπου μηνῶν. Ἡ δὲ Βάπτισις τοῦ
πρώτου παιδιοῦ, τὸ ὁποῖο πράγματι ἦταν κορίτσι, ἔγινε καὶ πάλι στὸν Ἱερὸ
Ναὸ τῶν Ἁγίων ΙΒ΄ Ἀποστόλων τὸ 1976. Στὶς ἐπίμονες ἐρωτήσεις τοῦ
πατέρα, Νικολάου Γράμπα, σχετικὰ μὲ τὸ ὄνομα ποὺ θὰ δινόταν στὸ παιδί, ἡ
νονὰ ἀπαντοῦσε· Μὴν ἀνησυχῆτε· τὸ ὄνομα ποὺ θὰ δώσω στὸ παιδὶ θὰ σᾶς
ἀρέση· εἶναι πολὺ ὡραῖο ὄνομα!
Ὅταν οἱ συγγενεῖς ἄκουσαν τὸ ὄνομα ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ,
ξαφνιάστηκαν! Μάλιστα, ἡ μία ἀπὸ τὶς δύο γιαγιᾶδες ἔλεγε
μισοελληνικὰ-μισοβουλγάρικα: «Σιὸ (τὶ) ὄνουμα εἶνει αὐτό,
Ματσανιώτισσα»!! Σύντομα ὅμως τὸ ξεπέρασαν, μὲ τὴν βοήθεια μάλιστα καὶ
τῆς νονᾶς, ἡ ὁποία τοὺς ἐξήγησε πλέον λεπτομερῶς τὰ περὶ τῆς προρρήσεως
τῆς Ἁγίας Γεροντίσσης Μυρτιδιωτίσσης τῆς Κλεισούρας καὶ τοὺς εἶπε: Ἄν
θέλετε, μπορεῖτε νὰ τὴν φωνάζετε ΜΥΡΤΩ, ἀλλὰ ὅταν θὰ κοινωνῆ καὶ ὅταν θὰ
παντρευτῆ, ὁ Ἱερέας νὰ τὴν ἀποκαλῆ κανονικὰ μὲ τὸ ὄνομά της: ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ.
Ἡ Μυρτιδιώτισσα (Μυρτὼ) Γράμπα εἶναι σήμερα παντρεμμένη καὶ ζῆ
στὰ Νέα Μάλγαρα Θεσσαλονίκης, οἱ δὲ γονεῖς της Νικόλαος καὶ Θεοδώρα
κατοικοῦν στὰ Κύμινα καὶ εἶναι ἐνορίτες τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ μας τῶν Ἁγίων ΙΒ΄
Ἀποστόλων. Ἡ εὐσεβὴς νονά, Εὐθυμία Νικολαΐδου, εἶχε κοιμηθῆ ἐν Κυρίῳ
περὶ τὸ 1979-1980, ὅταν ἡ ἀναδεκτή της ἦταν ἀκόμη πολὺ μικρή.
Ἡ Ἁγία Γερόντισσα Μυρτιδιώτισσα εἴθε νὰ πρεσβεύη στὸν Θεὸ γιὰ
ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους, ὥστε νὰ ἀληθεύουμε πάντοτε στὴν Πίστι καὶ τὴν Ζωὴ
καὶ νὰ ἀξιωθοῦμε τῆς θείας Μακαριότητος!
Απ΄ ότι αντιλαμβανόμαστε εδω επρόκειτο δια μια μάχη δια το τι ακολουθούσε αλλά και ανήκε η αγία, δηλαδή εις το παλαιό ή το νέο ημερολόγιο
Έχουμε παρατηρήσει και άλλες φορές τέτοιες διαμάχες όπως επί παραδείγματι με τον άγιο Ιερώνυμο Αιγίνης, τον οποίο και νεοημερολογίτες και παλαιοημερολογίτες τον δέχονται ως άγιο, μόνο που εις το Μοναστήρι του στην Αίγινα οι μοναχές ακόμα είναι ΓΟΧ. Όποιος θέλει μπορεί να μεταβεί δια να το διαπιστώσει εν ιδίοις όμμασιν. Είχαμε μεταβεί εκεί πρόπερσι αυτοπροσώπως. Αυτό είναι σίγουρο που σας λέμε.
Τώρα δια την Γερόντισσα Μυρτιδιώτισσα η αλήθεια είναι ότι είναι μπερδεμένα τα πράγματα, διότι το Μοναστήρι που ανήκει ακολουθεί το νέο (απ΄ ότι γνωρίζουμε), αλλά γνωρίζαμε ότι η ίδια δεν ακολουθούσε το νέο. Μπερδευτήκαμε και εμείς!!!
Πάντως πολλάκις έχουμε παρατηρήσει ότι η Επίσημη Εκκλησία με εναν περίεργο τρόπο αποφεύγει να χαρακτηρίζει ως αγίους όσους ανήκουν εις την Εκκλησία των ΓΟΧ. Αυτό ίσως να γίνεται διότι έτσι θα είναι σαν να τους αναγνωρίζει, τρόπον τινά, και ιερωσύνη, αλλά και διότι εις τις Εκκλησίες των σχισματικών (όπως τους αποκαλούν) είναι αδύνατον να υπάρχουν άγιοι.
Ίσως οι μόνοι που μπορούν να μας απαντήσουν ξεκάθαρα δια την Γερόντισσα Μυρτιδιώτισσα να είναι η Μυρτώ Γράμπα αλλά και οι γονείς της οι οποίοι εκκλησιάζονται σε εκκλησία παλαιοημερολογιτών και συγκεκριμένα των ΙΒ΄ Αποστόλων.
Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους δια να διαπιστώσουμε τι συμβαίνει με τούτην την περίεργη υπόθεση.
Ας προσέξουν μερικοί τι γράφουν δια να μην βρεθούν προ εκπλήξεων.
Δείτε επίσης σχετικό βίντεο απο τον Μητροπολίτη Κυπριανό
ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ (www.youtube.com) 2 BINTEO
