Πολυτονικό καὶ δυσλεξία
Ἀξιότιμε κ. Καρκαγιάννη,
Σᾶς γράφω ἐπειδὴ αὐτὲς τὶς μέρες, πολὺς θόρυβος καὶ κυρίως πολλὴ παραποίηση τῆς ἀλήθειας διαπράττεται γύρω ἀπὸ τὸ πολυτονικὸ καὶ τὴ δυσλεξία, ἀπ' ἀφορμὴ τὴν τριετὴ ἔρευνα ποὺ ἔγινε στὸ Ἀνοικτὸ Ψυχοθεραπευτικὸ Κέντρο, καὶ τὸ βιβλίο ποὺ κυκλοφόρησε πρόσφατα («Ἡ Ἐκδίκηση τῶν Τόνων», Ἐναλλακτικὲς Ἐκδόσεις), ὁπότε χρειάζονται ὁρισμένες διευκρινίσεις:
1. Ἡ ἔρευνα ἄρχισε πρὶν 6 χρόνια καὶ ἡ πρώτη της φάση, ποὺ κράτησε 3 χρόνια, ἔγινε μὲ παιδιὰ φυσιολογικὰ Α΄, Β΄ καὶ Γ΄ τάξης τοῦ Δημοτικοῦ.
2. Σκοπός της ἦταν νὰ διερευνήσει τήν, παράδοξη, αὔξηση τοῦ ἀριθμοῦ μαθητῶν μὲ μαθησιακὲς δυσκολίες, ποὺ παρουσιάστηκε ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ ’90 στὸ Παιδοψυχιατρικὸ Τμῆμα τοῦ Α.Ψ.Κ.
3. Ἡ ἔρευνα, ποὺ πρωτοπαρουσιάσθηκε στὸ 18ο Πανελλήνιο Ψυχιατρικὸ Συνέδριο, στὴν Κῶ στὶς 17.5.04, δὲν ἔγινε «ἀπὸ ψυχιάτρους», ὅπως λέγεται καὶ γράφεται, ἀλλὰ ἀπὸ 21 ψυχολόγους καὶ ἕναν ψυχίατρο, τὸν κ. Ἰ.Κ. Τσέγκο, ποὺ εἶχε τὴν ἰδέα καὶ τὴν ἐποπτεία τῆς ἔρευνας.
4. Ἡ ἔρευνα δὲν ἐπιχορηγήθηκε ἀπὸ τὸ κράτος ἢ τὴν Ε.Ε. καὶ πραγματοποιήθηκε μὲ 50 φυσιολογικὰ παιδιὰ ποὺ φοιτοῦν σὲ σχολεῖα τοῦ λεκανοπεδίου ὅπου διδάσκονται, ὅλα φυσικά, τὸ «μονοτονικό».
5. Τὰ παιδιὰ ἦταν συμβατὰ μεταξύ τους ὡς πρὸς ὅλες τὶς μεταβλητὲς ἐκτὸς μόνον τῆς ἐκμάθησης, ἢ μή, τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν, μεταβλητὴ ἡ ὁποία διεχώρησε τὰ παιδιὰ σὲ δύο ὁμάδες (μελέτης καί ἐλέγχου, ἢ «ἀρχαίων» καὶ «μονοτονικῶν»), ἐπειδὴ οἱ «ἀρχαῖοι» διδάσκονταν, ἐπιπλέον, γιὰ δύο ὧρες κάθε Σάββατο καὶ τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά, στὴν «Ἑλληνικὴ Ἀγωγή», μὲ πρωτοβουλία τῶν γονέων τους.
6. Ὅλα τὰ παιδιά ἐξετάστηκαν, στὴν ἀρχὴ καὶ στὸ τέλος τοῦ σχολικοῦ ἔτους (δηλαδὴ μετὰ ἀπὸ 9 μῆνες), μὲ διεθνῶς καθιερωμένες δοκιμασίες, προσαρμοσμένες καὶ σταθμισμένες στὸν ἑλληνικὸ πληθυσμό, ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν (WISC καὶ «ΑΘΗΝΑ» τὲστ).
7. Τὰ ἀποτελέσματα ἔδειξαν ὅτι οἱ «ἀρχαῖοι» ὑπερτεροῦν τῶν «μονοτονικῶν», μὲ στατιστικῶς σημαντικὲς διαφορές, ὡς πρὸς τὶς ὀπτικοαντιληπτικὲς καὶ γνωστικὲς ἱκανότητες καὶ λειτουργίες, οἱ ὁποῖες, ὡς γνωστόν, συνεπάγονται καὶ περαιτέρω θετικὴ σχολικὴ ἐπίδοση. Κατὰ ὁρισμένους εἰδικοὺς μπορεῖ νὰ ἐπιδράσουν θετικὰ στὴν πρόληψη μαθησιακῶν δυσκολιῶν (δυσλεξία καὶ «δυσλεξίες») ἀλλὰ καὶ θεραπευτικὰ ὅταν οἱ δυσκολίες αὐτὲς ἐμφανισθοῦν. Ἡ δυσλεξία πάντως δὲν ἦταν ἀντικείμενο τῆς ἔρευνάς μας. Τὰ ἐρωτήματα, ποὺ ὁδήγησαν στὴν ἔρευνα, προέκυψαν ἀπὸ τὴν αὔξηση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν μαθησιακῶν δυσκολιῶν, πολλὲς ἀπὸ τὶς ὁποῖες χαρακτηρίζονταν ἀπὸ τὰ Κέντρα Διάγνωσης, Ἀξιολόγησης καὶ Ὑποστήριξης (Κ.Δ.Α.Υ.) «ὡς δυσλεξίες».
Ἐπειδὴ ἡ ἀνωτέρω ἔρευνα εἶναι ἡ πρώτη καὶ ἡ μόνη ποὺ ἔχει γίνει κατὰ τὰ 23 χρόνια τῆς ἐπιβολῆς τῆς ἁπλοποιημένης γραφῆς, ἐλπίζουμε ὅτι θὰ δώσει ἔναυσμα καὶ γιὰ ἄλλες, ἐπιβεβαιώνοντας ἢ ἀμφισβητώντας τὰ δικά μας εὑρήματα. Ἡ ἔρευνά μας, πάντως, συνεχίζεται μὲ τὰ ἴδια παιδιά, ποὺ τώρα βρίσκονται σὲ μεγαλύτερη ἡλικία (ΣΤ΄ Δημοτικοῦ), κατὰ τὴν ὁποία διαφοροποιοῦνται τὰ ψυχοεκπαιδευτικὰ δεδομένα.
Τελειώνοντας, θὰ ἤθελα νὰ προσθέσω ὅτι, μετὰ ἀπὸ 23 χρόνια, ὅταν ἡ ἀναγνωσιμότητα κειμένων τύπου life style ὑπερτερεῖ ἐκείνης τοῦ Παπαδιαμάντη καὶ ὅπου ἡ ἡμιμάθεια τῶν φοιτητῶν θὰ πρέπει νὰ εἶναι ἐν γνώσει καὶ τοῦ ἐπιστολογράφου σας καθηγητοῦ κ. Θ. Τζαβάρα, λίγη περισσότερη ὑπευθυνότητα καὶ σοβαρότητα δὲν θὰ ἔβλαπτε. Ἄν τὰ "χρόνια ἔρευνας καὶ κλινικῆς δραστηριότητας δὲν τοῦ ἐπέτρεψαν (sic) νὰ διαβάσει κάποια σχετικὴ βιβλιογραφία", αὐτὸ ὀφείλεται στὸ ὅτι, δυστυχῶς, τέτοια ἔρευνα πού, ἐπαναλαμβάνω δὲν ἀφορᾶ τὴν δυσλεξία, δὲν ὑπῆρξε! Ἄς διαβάσει λοιπὸν τὴν ἔρευνά μας καὶ ἄς ἐπιχειρήσει ἐνδεχομένως καὶ μία ὁ ἴδιος ἀντὶ νὰ ἐπιφορτίζει ἐσᾶς μὲ διαμεσολαβήσεις στὴν Ἱερὰ Σύνοδο!
Μὲ ἐξαιρετικὴ τιμή,
Θαλῆς Ν. Παπαδάκης
Κλινικὸς Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής
Ας φανταστούμε τώρα καί με την κατάργηση των διπλών συμφώνων και των φωνηέντων τι επίπτωση θα έχει.
