Ἀσμα κατ’ ἀλφάβητον

                     Ἀσμα κατ’ ἀλφάβητονἈγάπα πρώτα τὸν Θεόν, ὕστερον τοὺς γονεῖς σου
Βασίλευε τὰ πάθη σου, ἐφ’ ὅλης τῆς ζωῆς σου.
Γῆ καὶ πηλὸς καὶ σκώληκας, εἶσαι καὶ μὴ καυχᾶσαι,
Δίδε παντοῦ καὶ πάντοτε, τὸ χρῆμα μὴ λυπᾶσαι.
Εἰκόνα εἶσαι τοῦ Θεοῦ, μιμήσου τὸν Χριστόν σου.
Ζηλεύου καὶ μὴ ζήλευε κανένα στὸν καιρόν σου.
Ἤμαρτες, μετανόησον, κλαῦσε πικρά
καὶ θρήνει,
Θρέψε πτωχόν, ντῦσε γυμνόν, συγχώρησις νὰ γίνῃ.
Ἴδες τὸ σφάλμα τ’ ἀδελφοῦ, κρύψε το, σκέπασέ το,
Καλόν ἴδες φανέρωστο, εὶς δόξαν Θεοῦ πέστο.
Λάλει ὀλίγα, καὶ ἄκουε πολλά, νὰ μανθάνῃς.
Μὴ ἐπαρθῇς, μὴ ὑψωθῇς, καὶ τὴν ψυχήν σου χάνῃς.
Νὰ νικᾷς πάντα τὸ κακόν, ἐσὺ μὲ τὸ καλό σου,
Ξένον, πτωχόν νὰ δέχεσαι αὐτόν ὡς τὸν Χριστόν σου.
Ὅλος νὰ γίνῃς τοῦ Θεοῦ, ὁ οὐρανὸς δικός σου.
Πτωχεία, νόσοι, πειρασμοί, μεγάλο ὄφελός σου.
῾Ράντιζε καὶ μὲ δάκρυα, κάποτε, τὴν στρωμνήν σου,
Σπούδασε ὅσο
δύνασαι, νὰ σώσῃς τὴν ψυχήν σου.
Τὸ Πάτερ ἡμῶν, τέκνον μου, λέγε το καὶ συχνάκις.
Ὑβρίστηκες, ὑπόμηνον, ὡς ὁ Χριστός, πολλάκις.
Φεύγε τὴν καταλαλιὰν καὶ τὴν αἰσχρολογίαν.
Χαῖρε, καὶ τοὺς Χαιρετισμούς λέγε τῆς Παναγίας.
Ψαλμοὺς καὶ ὕμνους καὶ Γραφὰς διάβαζε κατὰ μόνας,
Ὡς ἀρεστὰ εἰς τὸν Θεόν, εἰς πάντας τοὺς αιώνας.

Γέρων Ἰσίδωρος Ὁσιοπετρίτης,
ἐν Ἁγίω Ὄρει, 2000