Ἀρχιμ. Ἰουστίνου Πόποβιτς
... Τό δόγμα περί τοῦ ἀλαθήτου τοῦ Πάπα εἶναι ὄχι μόνο αἵρεσις, ἀλλά παναίρεσις...
... Τό δόγμα περί τοῦ ἀλαθήτου τοῦ Πάπα εἶναι ὄχι μόνο αἵρεσις, ἀλλά παναίρεσις...
... Τό δόγμα αὐτό αἶναι ἡ αἵρεσις τῶν αἱρέσεων, μία ἄνευ προηγουμένου ἀνταρσία κατά τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ...
Τά πάντα δῶσε γιά τόν Χριστό, τόν Χριστό μή δώσεις γιά τίποτε.
Ἡ παιδεία χωρισμένη ἀπὸ τὴν ἁγιότητα, ἀντίθετη μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, γίνεται μὶα τραγικὴ ματαιοπονία. Τὸ περισσότερο ποὺ μπορεῖ νὰ ἐπιτύχει ἡ ἐπιφανειακή, ἐξωδερμικὴ παιδεία γιὰ τὸν ἄνθρωπο εἶναι νὰ τὸν μεταβάλει σ’ ἕνα εὐγενικὸ ἄνθρωπο.
Χωρὶς τοὺς ἁγίους δὲν ὑπάρχουν ἀληθινοὶ διδάσκαλοι καὶ παιδαγωγοὶ οὔτε ἀληθινὴ παιδεία.
Μόνον ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ ἠμπορεῖ νὰ κατανοηθῇ καὶ νὰ ἐξηγηθῇ καὶ νὰ γίνῃ παραδεκτὸς ὁ ἅγιος βίος τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ. Διότι τὸ πᾶν σ’ αὐτοὺς εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ.
Μόνο ὁ νοῦς ὁ καθαρμένος ἀπὸ τὰ πάθη καὶ ἀπὸ τὸ σκότος τῆς ἁμαρτίας, ὁ ἁγιασμένος μὲ τὴν χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἶναι σὲ θέσι νὰ αἰσθανθῇ, νὰ ἐννοήσῃ καὶ νὰ ἀγαπήσῃ, ὅ,τι εἶναι ἅγιο καὶ νὰ ζήσῃ δι’ αὐτοῦ καὶ χάριν αὐτοῦ. Μόνο οἱ καθαροὶ μποροῦν νὰ γνωρίσουν τὸν Μόνο Καθαρό.
