Δεῖγμα τοῦ ὑμνογραφικοῦ ἔργου τοῦ παπα-Χαρίτωνος
Δεῖγμα τοῦ ὑμνογραφικοῦ ἔργου τοῦ παπα-Χαρίτωνος ἀποτελοῦν τὰ παρακάτω τροπάρια ἀπὸ τὸ «Ταξίδι στοὺς οὐρανούς».
Ήχος α΄ . Τῶν οὐρανίων ταγμάτων.
Τὴν ἀγρυπνίαν ἀγάπα, νηστείαν δάκρυα,
εὐχὰς καὶ ψαλμωδίας, καὶ Γραφῶν τὴν μελέτην,
γενοῦ ταπεινόφρων καὶ γαληνός, καὶ τὸν τύφον ἀπόρριπτε,
μὴ σὲ νικήση ὁ φθόνος καὶ τῶν παθῶν, ἀκρασία ἡ ψυχόλεθρος.
῾Υπακοὴν πᾶσαν ἔχε, τῷ προεστώτι σου,
ἀγάπην τε πρὸς τοῦτον, καὶ πρὸς πᾶντας ἔξ ἴσου,
τοὺς ἀδελφοὺς γνησίαν ὡ μοναχέ, καὶ μηδόλως ἀντίλεγε,
τοῖς ἐπιτάγμασι τοῦτου ἵνα ἐκ Θεοῦ, μαρτυρίου λάβης στέφανον.
ἀγάπην τε πρὸς τοῦτον, καὶ πρὸς πᾶντας ἔξ ἴσου,
τοὺς ἀδελφοὺς γνησίαν ὡ μοναχέ, καὶ μηδόλως ἀντίλεγε,
τοῖς ἐπιτάγμασι τοῦτου ἵνα ἐκ Θεοῦ, μαρτυρίου λάβης στέφανον.
Μὴ ἐπιλάθου τοῦ ψάλλειν, ὥρας μεσώρια,
τὴν πρώτην καὶ τὴν τρίτην, ἔκτην καὶ τὴν ἐνάτην,
τὰ τυπικὰ συνήθως, ἐσπερινὸν καὶ ἀπόδειπνον ὄρθον τε,
καὶ ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρα τὴν τοῦ Θεοῦ, μνήμην ἔχε ἐν καρδίᾳ σου.
τὴν πρώτην καὶ τὴν τρίτην, ἔκτην καὶ τὴν ἐνάτην,
τὰ τυπικὰ συνήθως, ἐσπερινὸν καὶ ἀπόδειπνον ὄρθον τε,
καὶ ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρα τὴν τοῦ Θεοῦ, μνήμην ἔχε ἐν καρδίᾳ σου.
Ὄταν ἀκούσης σημάντρου, δράμε ὡς ἔλαφος,
εἰς τὸν ναὸν Κυρίου, καὶ προσεῦχου καὶ ψάλλε,
πρόσχες μὴ ἐξέλθης ἐκ τοῦ ναοῦ, πρὶν ἀπόλυσις γένηται,
καὶ ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρα τῆς φοβερᾶς, τοῦ Χριστοῦ δίκης μνημόνευε.
εἰς τὸν ναὸν Κυρίου, καὶ προσεῦχου καὶ ψάλλε,
πρόσχες μὴ ἐξέλθης ἐκ τοῦ ναοῦ, πρὶν ἀπόλυσις γένηται,
καὶ ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρα τῆς φοβερᾶς, τοῦ Χριστοῦ δίκης μνημόνευε.
Ἀεὶ σαυτόν ἐκβιάζου, ἴνα σωθῆς ἀδελφέ,
Παρασκευὴ Τετράδι και Δευτέρα ἐπίσης,
ἔσθιε ἐφ΄ ἄπαξ ἄρτον ξηρόν, καὶ τὸ ὕδωρ σου μέτριον,
πίνε Θεῶ ὀλοψύχως εὐχαριστῶν, καὶ τὴς θείας ἐπιτεύξη τρυφής.
Παρασκευὴ Τετράδι και Δευτέρα ἐπίσης,
ἔσθιε ἐφ΄ ἄπαξ ἄρτον ξηρόν, καὶ τὸ ὕδωρ σου μέτριον,
πίνε Θεῶ ὀλοψύχως εὐχαριστῶν, καὶ τὴς θείας ἐπιτεύξη τρυφής.
Ἐξομολόγησιν ποίει, τῶν πονηρῶν λογισμόν,
κακῶν ἀπέχου πάντων, τὴν μετάνοιαν πόθη,
δίωκε ταχέως τὸ πονηρόν, της πορνείας ενθύμιον
και ταύτα πάντα φυλάξας ὡ μοναχέ, κατοικήσης εἰς Παράδεισον.
κακῶν ἀπέχου πάντων, τὴν μετάνοιαν πόθη,
δίωκε ταχέως τὸ πονηρόν, της πορνείας ενθύμιον
και ταύτα πάντα φυλάξας ὡ μοναχέ, κατοικήσης εἰς Παράδεισον.
Χρημάτων ὄλων φροντίδα, ποίει μηδέποτε,
οὔτε τῶν ἐδεσμάτων οὔτε τῶν ἰματίων,
πλὴν τῶν ἀναγκαίων καὶ ἰκανῶν, πρὸς τὴν σύστασιν σώματος,
ἔχε δὲ μέριμναν μόνην ἐν σῇ ψυχῇ, Παραδείσου της τερνότητος.
οὔτε τῶν ἐδεσμάτων οὔτε τῶν ἰματίων,
πλὴν τῶν ἀναγκαίων καὶ ἰκανῶν, πρὸς τὴν σύστασιν σώματος,
ἔχε δὲ μέριμναν μόνην ἐν σῇ ψυχῇ, Παραδείσου της τερνότητος.
῾Ο ποιητὴς τῶν ἀπάντων, Χριστὁς ὁ Κύριος,
διὰ τὴν σωτηρίαν, τῶν ἀνθρώπων κατήλθεν,
ἐξ ὕψους οὐρανίου ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ γενόμενος ἄνθρωπος,
ὁδὸν ἀρίστην ὑπέδειξεν τοῖς βροτοῖς, σωτηρίας ἐπιτεύξασθαι.
διὰ τὴν σωτηρίαν, τῶν ἀνθρώπων κατήλθεν,
ἐξ ὕψους οὐρανίου ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ γενόμενος ἄνθρωπος,
ὁδὸν ἀρίστην ὑπέδειξεν τοῖς βροτοῖς, σωτηρίας ἐπιτεύξασθαι.