Ὅσα παιδιά σᾶς δίνει ὁ Θεὸς
Mιχαλης Kαρακατσανης
Μάθετε ὅτι εἶναι ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ οἱ γονεῖς νὰ κάνουν ὅσα παιδιὰ θέλει νὰ τοὺς δώσει ὁ Θεός… Τὰ ἀντρόγυνα ποὺ δὲν τηροῦν τὴν θεία ἐντολή, νὰ κάνουν ὅσα παιδιὰ τοὺς δίνει ὁ Θεός, θὰ τιμωρηθοῦν, ἐκτὸς ἐὰν προλάβουν καὶ μετανοήσουν. Ἐπίσης καὶ ὅσοι τοὺς ἐμποδίζουν ἀπὸ τὴν τήρηση τῆς θείας αὐτῆς ἐντολῆς θὰ τιμωρηθοῦν καὶ σ’ αὐτὴ τὴ ζωὴ ἀλλὰ καὶ στὴν ἄλλη.
Νὰ πεῖτε στοὺς γονεῖς σας ἐκ μέρους μου νὰ σταματήσουν αὐτὴ τὴν ψυχοβλαβὴ συμβουλὴ πού σᾶς δίνουν καὶ νὰ μετανοήσουν, γιατί εἶναι τοῦ διαβόλου. Νὰ χαροῦν ποὺ τὰ παιδιά τους, σὲ τέτοια φαύλη ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε, ἔχουν φόβο Θεοῦ καὶ τηροῦν τὶς ἐντολές Του. Ἐὰν δὲν θέλουν νὰ ἀκούσουν πρῶτα τὸ Θεό, καὶ κατόπιν ἐμένα, τὸν πνευματικὸ τοὺς πατέρα, ἐσεῖς νὰ μὴ στενοχωρεῖσθε, οὔτε νὰ τοὺς ἀκοῦτε, ἐφόσον ἡ συμβουλή τους δὲν εἶναι τοῦ Θεοῦ… Σεῖς νὰ ἀκοῦτε τὸ Θεό, γιὰ νὰ εἶναι πάντοτε μαζί σας.
* * *
Ἡ εὐθύνη τῶν γονέων γιὰ τὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν
Ἀκούω πολλὲς φορὲς νὰ λένε: «Τὰ παιδιά μας εἶναι κακά, δέ μᾶς ἀκοῦν, εἶναι ἄτακτα, βρίζουν» κλπ. Πῶς θέλετε, ἀγαπητοί μου, νὰ γίνουν τὰ παιδιά σας καλά, ὅταν ἐσεῖς οἱ γονεῖς τὶς Κυριακὲς καὶ τὶς γιορτὲς δὲν πηγαίνετε στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ πηγαίνετε στὰ καφενεῖα, στὰ οἰνοπωλεῖα, στοὺς κινηματογράφους, στὰ θέατρα καὶ στὰ γήπεδα, καὶ συζητᾶτε ἄκαιρες συζητήσεις καὶ κατηγορεῖτε καὶ κατακρίνετε τὸν ἕναν καὶ τὸν ἄλλον, καὶ παίζετε χαρτιὰ καὶ μεθᾶτε; Πὼς εἶναι δυνατὸ τὰ παιδιά σας νὰ γίνουν καλοὶ ἄνθρωποι, ὅταν σεῖς οἱ ἴδιοι, πολλὲς φορὲς μπροστὰ στὰ παιδιά σας θυμώνετε καὶ βρίζετε τὰ θεῖα; ὅταν ἁρπάζετε τὰ ξένα καὶ ἀδικεῖτε τοὺς ἄλλους; ὅταν κλέβετε καί λέτε ψέματα, ὅταν συκοφαντεῖτε καὶ ἐπιορκεῖτε; ὅταν ἔχετε ὅλο σας τὸ νοῦ καὶ τὴν προσπάθεια στὰ ὑλικὰ πράγματα, ἐνῶ γιὰ τὴν ψυχή σας καθόλου δὲ φροντίζετε οὔτε νὰ ἐξομολογεῖσθε, οὔτε νὰ μεταλαμβάνετε, οὔτε νὰ προσεύχεσθε, οὔτε νὰ μελετᾶτε βιβλία ἠθικὰ καὶ θρησκευτικά; Βγάλτε το ἀπὸ τὸ νοῦ σας. Εἶναι ἀδύνατο νὰ γίνουν τὰ παιδιά σας καλοὶ ἄνθρωποι, ἄν σεῖς οἱ γονεῖς δὲν τοὺς δώσετε τὸ καλὸ παράδειγμα. Καὶ ἄν ποτὲ ἔτυχε ἀπὸ κακοὺς γονεῖς νὰ γίνουν καλὰ παιδιὰ αὐτὸ εἶναι σπάνιο. Τὸ καλὸ δέντρο παράγει καλοὺς καρπούς, καὶ οἱ καλοὶ γονεῖς κάνουν καλὰ παιδιά.
* * *
Ἐκτὸς ἀπὸ τὸ καλὸ παράδειγμα, ἔχουν καθῆκον οἱ γονεῖς νὰ ἐκπαιδεύουν τὰ παιδιά τους ἀπὸ τὴ βρεφικὴ τοὺς ἀκόμη ἡλικία. Νὰ τὰ διδάσκουν τὸ φόβο τοῦ Θεοῦ, νὰ κόβουν τὶς κακὲς ὁρμές τους καὶ τὰ ἐλαττώματα, ὅπου παρουσιάζονται, νὰ μὴν τὰ κολακεύουν καὶ νὰ μὴν κάνουν τὰ κακὰ θελήματα καὶ τὶς ὀρέξεις τους. Ὅπως εἶναι τό ἁπαλὸ κερί, ποὺ τὸ πλάθεις ὅπως θέλεις καὶ δέχεται ὅ,τι σφραγίδα τοῦ βάλεις, ἔτσι εἶναι καὶ τὸ μικρὸ παιδὶ· τὸ διαπλάθεις ὅπως θέλεις. Στὸ ἄγραφο χαρτὶ ὅ,τι γράψεις θὰ μείνει ἀνεξάλειπτο. Καὶ τὸ μικρὸ παιδὶ ὅ,τι μάθει καὶ διδαχθεῖ ἀπὸ μικρό, αὐτὸ θὰ ἔχει ἀνεξάλειπτο καὶ ὅταν γεράσει. Στὴ μικρὴ καὶ τρυφερὴ ἡλικία δίδαξε, νουθέτησε τὸ παιδί σου, γιὰ νὰ θυμᾶται τὴ διδασκαλία σου ὅταν γεράσει.
Σὲ ὅποιες πράξεις συνηθίσει κανεὶς ἀπὸ τὴν παιδικὴ του ἡλικία, σ’ αὐτὲς εὐχαριστεῖτε καὶ ὅταν γεράσει, εἴτε καλὲς εἶναι εἴτε κακές. Ἔτσι λέει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος. Συνήθισε κάποιος ἀπὸ μικρὸς τὴν κλοπή; καὶ ὅταν μεγαλώσει καὶ γεράσει, θὰ εἶναι εὐχαρίστησή του νὰ κλέβει. Ἔστω καὶ ἄν ἀτιμάζεται καὶ τιμωρεῖται καὶ ἐξευτελίζεται, αὐτὸς εὐχαριστεῖται στὸ κακό. Συνήθισε κάποιος νὰ πίνει ἀπὸ μικρός; καὶ ὅταν μεγαλώσει καὶ γεράσει, εὐχαριστεῖτε νὰ πίνει καὶ νὰ μεθάει, μολονότι βλέπει ὅτι ἡ μέθη τὸν βλάπτει. Τὸ ἴδιο καὶ μὲ τὸ κάπνισμα· προτιμάει ὁ καπνιστὴς νὰ μὴ φάει, μόνο νὰ μὴ στερηθεῖ τὸ τσιγάρο.
Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὶς ἀρετές. Συνήθισε κανεὶς ἀπὸ μικρὸς στὴν Ἐκκλησία; καὶ ὅταν γεράσει, θὰ πηγαίνει μὲ εὐχαρίστηση. Συνήθισε νὰ προσεύχεται ἀπὸ μικρός, νὰ ἐξομολογεῖται, νὰ κοινωνεῖ, νὰ εἶναι ἐλεήμων; στὰ ἴδια αὐτὰ θὰ εὐχαριστεῖται, καὶ ὅταν ἐνηλικιωθεῖ καὶ γεράσει. Μάλιστα ἡ κακία, ὅταν ἀπὸ μικρὸς τὴ συνηθίσει κανείς, τριπλασιάζεται.
Ὅσοι λοιπὸν θέλετε τὰ παιδιά σας νὰ γίνουν καλοὶ ἄνθρωποι καὶ νὰ εὐφρανθεῖτε μὲ τὴν πρόοδό τους, νὰ τὰ συνηθίσετε ἀπὸ μικρὰ στὴν εὐσέβεια. Ἐὰν ὅμως φροντίζετε μόνο πῶς νὰ ἀφήσετε πλούτη καὶ κληρονομιὰ στὰ παιδιά σας, καὶ δὲ φροντίζετε γιὰ τὴν ἀνατροφή τους, τότε καὶ σεῖς εἶστε δυστυχισμένοι καὶ τὰ παιδιά σας μιά μέρα θά γίνουν δυστυχισμένα καὶ ἐπιβλαβὴ καὶ στὸν ἑαυτό τους καὶ στὴν κοινωνία…
* * *
Νὰ ὑπομένεις καὶ σύ τὸ παιδί σου
Ἔχεις δίκαιο ποὺ λυπᾶσαι, ὅταν συμβουλεύεις τὸ παιδί σου νὰ πηγαίνει στὴν Ἐκκλησία καὶ δὲν πηγαίνει, δὲν ἐξομολογεῖται, δὲν κοινωνεῖ τὰ Ἄχραντα Μυστήρια. Ἀλλὰ ὅταν δὲ σὲ ἀκούει, νὰ σκεφθεὶς καὶ τοῦ λόγου σου: πόσες φορὲς παρακούεις τὸ Θεὸ καὶ παραβαίνεις τὶς ἐντολές Του καὶ ὁ Θεὸς σὲ ὑπομένει; Ὅπως ὁ Θεὸς σὲ ὑπομένει, σὲ ἀνέχεται, νὰ ὑπομένεις καί σὺ τὸ παιδί σου. Ἔχεις καθῆκον νά τὸ συμβουλεύεις, ὄχι ὅμως μὲ ταραχὴ καὶ θυμό, ἀλλὰ μὲ τρόπο ἤρεμο καὶ γαλήνιο. Ἐὰν δὲ σὲ ἀκούσει, ἔχει ὅλη τὴν εὐθύνη. Σύ τότε νά παρακαλεῖς τὸ Θεὸ νὰ τὸ φωτίσει καὶ νὰ τὸ ὁδηγήσει στὸ δρόμο τῶν ἐντολῶν Του.
Παρακαλῶ νὰ τοῦ διαβιβάσεις τὶς εὐχές μου καὶ τὸν παρακαλῶ νὰ ἀρχίσει νὰ πηγαίνει στὴν Ἐκκλησία, σιγὰ σιγά, καὶ θὰ συνηθίσει ἔπειτα νὰ πηγαίνει ἀπὸ μόνος του.
* * *
Παναγία Πορταΐτισσα
