Ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ὄντως ἀναθεματίσθηκε· ὄχι ὅμως ἀπό Ἁγίους
Stylianos Kyr
Ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ὄντως ἀναθεματίσθηκε· ὄχι ὅμως ἀπό Ἁγίους, ἀλλά ἀπό μία Σύνοδο Ἐπισκόπων (ὁ Μ. Γεδεών ἀναφέρει ὅτι ὁ αὐτοκράτωρ «συνεκάλεσε συνέδριον κληρικῶν»), τήν ὁποία συγκέντρωσε ὁ αὐτοκράτωρ Νικηφόρος ὁ ἀπό Γενικοῦ τό 809, μέ σκοπό νά ἐπιβάλη τήν ἀθώωσι τοῦ μοιχοζεύκτου Ἰωσήφ καί νά ἐξορίση τούς ἀντιφρονοῦντας. Ἀπό αὐτό τό συνέδριο κατά γενική ὁμολογία ἀπουσίαζε ὁ Πατριάρχης Ἅγ. Νικηφόρος. Νά πῶς περιγράφει τό συνέδριο αὐτό ὁ Ἅγ. Θεόδωρος ὁ Στουδίτης σέ ἐπιστολή του πρός τόν ἡγούμενο καί τούς μοναχούς τοῦ Ἁγ. Σάββα:
«Καί ἐπειδή οὐκ ἐγκατέλιπε Κύριος τοσοῦτον τήν καθ᾿ ἡμᾶς γενεάν, ὥστε πάντας κλῖναι γόνυ τῇ Βάαλ, ἀλλ' εὑρεθῆναί τινας ὡς καί ἐπ' αὐτῆς τῆς μοιχείας πρότερον καί αὐτίκα ἐρειδομένους τοῖς τοῦ θεοῦ νόμοις, γνωσθέντων τούτων τῷ δή παραιτουμένῳ τήν κοινωνίαν ἀμφοτέρων κροτεῖται ἐκ προστάγματος βασιλικοῦ καθολική σύνοδος. Καί δή πρό τῆς συνόδου φρουρήσαντες καί περιστοιχήσαντες στρατιωτικόν τάγμα τούς μή συνανομεῖν αὐτοῖς ἀνελομένους ἱστῶσιν ἐπί τοῦ συνεδρίου τῆς παρανομίας, ἀναθεματίζουσιν οἱ
μοιχοΐστορες, αὐτοφρονοῦσιν, ὑπερορίζουσιν, εἴργουσιν ἀσφαλῶς ἄλλον ἐξ ἄλλου, οὕς μέν καί σιδηροδεσμίους θέμενοι, ἐνίους δέ καί τῷ ξύλῳ τοῖν ποδοῖν συνείραντες» (Ἐπιστολή 555, Φατοῦρος σελ. 851,49).
Ἀπό τέτοια Σύνοδο, ἀδελφέ Ὀδυσσέα, ἀναθεματίσθηκε ὁ ὅσιος. Ἀπό Σύνοδο «καπελωμένη» ἀπό τόν αὐτοκράτορα, μὲ τήν ὁποία, ὅποιος δέν συμφωνεῖ, ἀμέσως συλλαμβάνεται ἀπό τούς στρατιῶτες καί ὁδηγεῖται πρός πνευματική καρατόμησι ἀπό κληρικούς κατευθυνόμενους καί ὑποτελεῖς στόν βασιλέα.
Μία ἀκόμη περιγραφή γιά τό πῶς ἐλειτούργησε ἡ Σύνοδος μᾶς κάνει ὁ ὅσιος σέ ἐπιστολή του πρός τόν μοναχό Ἀθανάσιο:
«ὑπέρ τίνος ἡ δι’ ἀρχόντων παράστασις ὑμῶν ἐν τῇ πολυανθρώπῳ συνόδῳ, συγκαθεζομένων καί τριῶν τῶν μεγίστων ἀξιωμάτων; ὑπέρ τίνος ἐγώ ὁ ταπεινός ἐκεῖσε ὑβριζόμενος, καί κυκλόθεν περιστοιχιζόμενος; καί ἀκούων· Οὐκ οἶδας τί φλυαρεῖς, τί λαλεῖς. Βοῶντός μου· Πίπτει ὁ Πρόδρομος· λύεται τό Εὐαγγέλιον· οὐκ ἔστιν οἰκονομία κἀκείνων τό ἐπιλέγειν πολύ, ὅτι οἰκονομία· καί οὕτως οἱ ἅγιοι ᾠκονόμησαν, καί ὁ ἐν ἁγίοις προηγησάμενος. Ἴδε μάρτυρες ὅτι ἐπέτρεψε τήν μοιχοζευξίαν· κἄν οὐκ ἔλεγον αὐτήν οὕτως, ἀλλά καί τό εἰπεῖν, μοιχοζεύκτην, διεπρίοντο τούς ὀδόντας τοῦ οἱονεί ῥοφῆσαι. Ὑπέρ τίνος τό ἀνάθεμα τοῖς μή δεχομένοις τάς οἰκονομίας τῶν ἁγίων διαβοήτως ἀνακραχθέν· καί ἐγώ σύν τῷ Πατρί μου καί Καλογήρῳ ὑπ' ἀρχοντικῆς χειρός ἀφορισθείς ἐκ μέσου· ὁ δέ ἀρχιεπίσκοπος ἐναπολειφθείς· καί διότι μόνον ἐλειτούργησεν ὑπ' ἐμοῦ παρακληθείς εἰς τά Στουδίου, ὡς κοινός πρεσβύτερος καθαιρεθείς κατ' αὐτοῦς; Τόν γάρ ὑπ' αὐτοῦ Χριστοῦ καθαιρεθέντα καί τῶν θείων κανόνων μοιχοζεύκτην ἠθώωσαν· ἀνένοχον ἀποφηνάμενοι κατά πάντα καί συνιερουργόν αὐτοῖς ὄντα καί πρότερον. Τόν δέ ἀκαθαίρετον ἐκ κανόνων, καθαιρέσει ὑπέβαλον· ἔργῳ τόν λόγον αὐτῶν βεβαιούμενοι ὡς ἐξουσίαν ἔχειν τούς ἱεράρχας, κατά τό αὐτοῖς δοκοῦν, κεχρῆσθαι τοῖς κανόσιν. Ὅπερ ἐνεργοῦσιν εἰς τό ἀεί...» (Ἐπιστ. 48, Φατοῦρος σελ. 132,90).
Ὅπως λοιπόν καταλαβαίνει κανείς ὁ ὅσιος ἔδωσε μέσα στή Σύνοδο μάχη μέ θηρία, τά ὁποῖα ἦσαν συγχρόνως καί ρομπότ κατευθυνόμενα καί εἶχαν λάβει ἀπό πρίν τίς ἀποφάσεις, ὅπως ἀκριβῶς γίνεται καί σήμερα στά λεγόμενα ἐκκλησιαστικά δικαστήρια. Ἀπό αὐτόν ὅμως τόν ἀναθεματισμό τοῦ ἁγίου, ὁ ὁποῖος δι’ αὐτόν ἦτο τίτλος τιμῆς, μέχρι αὐτά πού φλυαροῦν.
Stylianos Kyr
Ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης ὄντως ἀναθεματίσθηκε· ὄχι ὅμως ἀπό Ἁγίους, ἀλλά ἀπό μία Σύνοδο Ἐπισκόπων (ὁ Μ. Γεδεών ἀναφέρει ὅτι ὁ αὐτοκράτωρ «συνεκάλεσε συνέδριον κληρικῶν»), τήν ὁποία συγκέντρωσε ὁ αὐτοκράτωρ Νικηφόρος ὁ ἀπό Γενικοῦ τό 809, μέ σκοπό νά ἐπιβάλη τήν ἀθώωσι τοῦ μοιχοζεύκτου Ἰωσήφ καί νά ἐξορίση τούς ἀντιφρονοῦντας. Ἀπό αὐτό τό συνέδριο κατά γενική ὁμολογία ἀπουσίαζε ὁ Πατριάρχης Ἅγ. Νικηφόρος. Νά πῶς περιγράφει τό συνέδριο αὐτό ὁ Ἅγ. Θεόδωρος ὁ Στουδίτης σέ ἐπιστολή του πρός τόν ἡγούμενο καί τούς μοναχούς τοῦ Ἁγ. Σάββα:
«Καί ἐπειδή οὐκ ἐγκατέλιπε Κύριος τοσοῦτον τήν καθ᾿ ἡμᾶς γενεάν, ὥστε πάντας κλῖναι γόνυ τῇ Βάαλ, ἀλλ' εὑρεθῆναί τινας ὡς καί ἐπ' αὐτῆς τῆς μοιχείας πρότερον καί αὐτίκα ἐρειδομένους τοῖς τοῦ θεοῦ νόμοις, γνωσθέντων τούτων τῷ δή παραιτουμένῳ τήν κοινωνίαν ἀμφοτέρων κροτεῖται ἐκ προστάγματος βασιλικοῦ καθολική σύνοδος. Καί δή πρό τῆς συνόδου φρουρήσαντες καί περιστοιχήσαντες στρατιωτικόν τάγμα τούς μή συνανομεῖν αὐτοῖς ἀνελομένους ἱστῶσιν ἐπί τοῦ συνεδρίου τῆς παρανομίας, ἀναθεματίζουσιν οἱ
μοιχοΐστορες, αὐτοφρονοῦσιν, ὑπερορίζουσιν, εἴργουσιν ἀσφαλῶς ἄλλον ἐξ ἄλλου, οὕς μέν καί σιδηροδεσμίους θέμενοι, ἐνίους δέ καί τῷ ξύλῳ τοῖν ποδοῖν συνείραντες» (Ἐπιστολή 555, Φατοῦρος σελ. 851,49).
Ἀπό τέτοια Σύνοδο, ἀδελφέ Ὀδυσσέα, ἀναθεματίσθηκε ὁ ὅσιος. Ἀπό Σύνοδο «καπελωμένη» ἀπό τόν αὐτοκράτορα, μὲ τήν ὁποία, ὅποιος δέν συμφωνεῖ, ἀμέσως συλλαμβάνεται ἀπό τούς στρατιῶτες καί ὁδηγεῖται πρός πνευματική καρατόμησι ἀπό κληρικούς κατευθυνόμενους καί ὑποτελεῖς στόν βασιλέα.
Μία ἀκόμη περιγραφή γιά τό πῶς ἐλειτούργησε ἡ Σύνοδος μᾶς κάνει ὁ ὅσιος σέ ἐπιστολή του πρός τόν μοναχό Ἀθανάσιο:
«ὑπέρ τίνος ἡ δι’ ἀρχόντων παράστασις ὑμῶν ἐν τῇ πολυανθρώπῳ συνόδῳ, συγκαθεζομένων καί τριῶν τῶν μεγίστων ἀξιωμάτων; ὑπέρ τίνος ἐγώ ὁ ταπεινός ἐκεῖσε ὑβριζόμενος, καί κυκλόθεν περιστοιχιζόμενος; καί ἀκούων· Οὐκ οἶδας τί φλυαρεῖς, τί λαλεῖς. Βοῶντός μου· Πίπτει ὁ Πρόδρομος· λύεται τό Εὐαγγέλιον· οὐκ ἔστιν οἰκονομία κἀκείνων τό ἐπιλέγειν πολύ, ὅτι οἰκονομία· καί οὕτως οἱ ἅγιοι ᾠκονόμησαν, καί ὁ ἐν ἁγίοις προηγησάμενος. Ἴδε μάρτυρες ὅτι ἐπέτρεψε τήν μοιχοζευξίαν· κἄν οὐκ ἔλεγον αὐτήν οὕτως, ἀλλά καί τό εἰπεῖν, μοιχοζεύκτην, διεπρίοντο τούς ὀδόντας τοῦ οἱονεί ῥοφῆσαι. Ὑπέρ τίνος τό ἀνάθεμα τοῖς μή δεχομένοις τάς οἰκονομίας τῶν ἁγίων διαβοήτως ἀνακραχθέν· καί ἐγώ σύν τῷ Πατρί μου καί Καλογήρῳ ὑπ' ἀρχοντικῆς χειρός ἀφορισθείς ἐκ μέσου· ὁ δέ ἀρχιεπίσκοπος ἐναπολειφθείς· καί διότι μόνον ἐλειτούργησεν ὑπ' ἐμοῦ παρακληθείς εἰς τά Στουδίου, ὡς κοινός πρεσβύτερος καθαιρεθείς κατ' αὐτοῦς; Τόν γάρ ὑπ' αὐτοῦ Χριστοῦ καθαιρεθέντα καί τῶν θείων κανόνων μοιχοζεύκτην ἠθώωσαν· ἀνένοχον ἀποφηνάμενοι κατά πάντα καί συνιερουργόν αὐτοῖς ὄντα καί πρότερον. Τόν δέ ἀκαθαίρετον ἐκ κανόνων, καθαιρέσει ὑπέβαλον· ἔργῳ τόν λόγον αὐτῶν βεβαιούμενοι ὡς ἐξουσίαν ἔχειν τούς ἱεράρχας, κατά τό αὐτοῖς δοκοῦν, κεχρῆσθαι τοῖς κανόσιν. Ὅπερ ἐνεργοῦσιν εἰς τό ἀεί...» (Ἐπιστ. 48, Φατοῦρος σελ. 132,90).
Ὅπως λοιπόν καταλαβαίνει κανείς ὁ ὅσιος ἔδωσε μέσα στή Σύνοδο μάχη μέ θηρία, τά ὁποῖα ἦσαν συγχρόνως καί ρομπότ κατευθυνόμενα καί εἶχαν λάβει ἀπό πρίν τίς ἀποφάσεις, ὅπως ἀκριβῶς γίνεται καί σήμερα στά λεγόμενα ἐκκλησιαστικά δικαστήρια. Ἀπό αὐτόν ὅμως τόν ἀναθεματισμό τοῦ ἁγίου, ὁ ὁποῖος δι’ αὐτόν ἦτο τίτλος τιμῆς, μέχρι αὐτά πού φλυαροῦν.
