Πλάνες Δαρβινιστῶν: Οἰ Πατέρες στηρίζουν τὸν Δαρβίνο; Ο Μ.Βασίλειος προς αυτούς που ντρέπονται για την Γένεση!
Ἃς οἱ μὴ καταδεχόμενοι τὰς κοινὰς τῶν γεγραμμένων ἐννοίας, τὸ ὕδωρ οὐχ ὕδωρ λέγουσιν, ἀλλά τινα ἄλλην φύσιν, καὶ φυτὸν καὶ ἰχθὺν πρὸς τὸ ἑαυτοῖς δοκοῦν ἑρμηνεύουσι, καὶ ἑρπετῶν γένεσιν καὶ θηρίων ἐπὶ τὰς οἰκείας ὑπονοίας παρατρέψαντες ἐξηγοῦνται, ὥσπερ οἱ ὀνειροκρίται τῶν φανέντων ἐν ταῖς καθ᾿ ὕπνον φαντασίαις πρὸς τὸν οἰκεῖον σκοπὸν τὰς ἐξηγήσεις ποιούμενοι. Ἐγὼ δὲ χόρτον ἀκούσας, χόρτον νοῶ, καὶ φυτόν, καὶ ἰχθὺν, καὶ θηρίον, καὶ κτῆνος, πάντα ὡς εἴρηται οὕτως ἐκδέχομαι. Καὶ γὰρ οὐκ ἐπαισχύνομαι τὸ εὐαγγέλιον…Μετάφραση: Εκείνοι που δεν αποδέχονται τις κοινές έννοιες των Γραφών λένε πως το νερό δεν είναι νερό αλλά κάποια αλλιώτικη φύση, και εξηγούν το φυτό και το ψάρι σύμφωνα με την δική τους γνώμη, και περιγράφουν επίσης την γένεση των ερπετών και των θηρίων, κάνοντας αλλαγές σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες, όπως κάνουν οι ερμηνευτές ονείρων, οι οποίοι ερμηνεύουν για τους δικούς τους σκοπούς όσα βλέπουν μέσα στα όνειρά τους. Όταν εγώ ακούω χορτάρι, κατανοώ χορτάρι, και παρομοίως το φυτό, και το ψάρι, και το θηρίο και το κτήνος – όπως λέγονται, έτσι τα αποδέχομαι. Διότι, δεν ντρέπομαι για το Ευαγγέλιο…
Ἐπειδὴ τὰ μηδὲν πρὸς ἡμᾶς ὡς ἄχρηστα ἡμῖν ἀπεσιώπησεν· ἆρα τούτου ἕνεκεν ἀτιμότερα ἡγήσομαι τῆς μωρανθείσης σοφίας τὰ τοῦ Πνεύματος λόγια; ἢ μᾶλλον δοξάσω τὸν μὴ ἀπασχολήσαντα τὸν νοῦν ἡμῶν ἐπὶ τὰ μάταια, ἀλλὰ πάντα εἰς οἰκοδομὴν καὶ καταρτισμὸν τῶν ψυχῶν ἡμῶν γραφῆναι οἰκονομήσαντα; Ὅ μοι δοκοῦσι μὴ συνειδότες τινὲς, παραγωγαῖς τισι καὶ τροπολογίαις σεμνότητά τινα ἐκ τῆς οἰκείας αὐτῶν διανοίας ἐπεχείρησαν τοῖς γεγραμμένοις ἐπιφημίσαι. Ἀλλὰ τοῦτό ἐστιν ἑαυτὸν σοφώτερον ποιοῦντος τῶν λογίων τοῦ Πνεύματος, καὶ ἐν προσποιήσει ἐξηγήσεως τὰ ἑαυτοῦ παρεισάγοντος. Νοείσθω τοίνυν ὡς γέγραπται.
Επειδή αυτά που δεν ήταν ουσιώδη για μας (ο Μωυσής) τα αποσιώπησε σαν άχρηστα πράγματα, εγώ λοιπόν, για τον λόγο αυτό, θα προτιμήσω την μωρανθείσα σοφία περισσότερο από τα λόγια του Αγίου Πνεύματος; Ή θα προτιμήσω να δοξάσω Εκείνον που δεν κράτησε το μυαλό μας απασχολημένο με μάταια πράγματα, αλλά οικονόμησε ώστε να είναι καταγεγραμμένα όλα εκείνα που είναι για την οικοδομή και τον καταρτισμό των ψυχών μας; Κάτι που μου φαίνεται πως δεν είχαν συνειδητοποιήσει ορισμένοι που επιχείρησαν -με κάποιες προσθήκες και τροπολογίες- να προσδώσουν στα ήδη γραμμένα μια σεμνότητα δικής τους επινόησης. Αλλά αυτό είναι το «έκανε τον εαυτόν του σοφότερο από τις αποκαλύψεις του Πνεύματος», όπου, προσποιούμενος πως εξηγεί, εισάγει τις δικές του ιδέες. Για τον λόγο αυτό, ας κατανοείται όπως γράφτηκε. (Εξαήμερος 9,1)
Από: Το Βιβλίο της Γένεσης και ο Πρώιμος Άνθρωπος:Η Ορθόδοξη Πατερική Αντίληψη -
Fr. Seraphim Rose