Ἠ Ἐκκλησία καὶ οἰ σημερινοὶ ἐχθροί της
του Μόσχου Εμμ. Λαγκουβάρδου
"Αφού εμένα εδίωξαν και σας θα σας διώξουν", είπε ο Κύριος στους μαθητές Του. Τα λόγια αυτά του Κυρίου ισχύουν όχι μόνον για τους μαθητές Του, αλλά και για την Εκκλησία και για κάθε πιστό. Δεν νοείται Εκκλησία ή απλός πιστός χωρίς δοκιμασίες από τους εχθρούς της πίστεως.
Δεν υπάρχει Εκκλησία χωρίς διώκτες. Αυτό σημαίνουν και τα λόγια του Αγγέλου προς τον Άγιο Αντώνιο, όταν ο Άγιος αναρωτήθηκε πώς μπορεί να μείνει κανείς πιστός μέχρι το τέλος με τόσες παγίδες του εχθρού απλωμένες στη γη. "Πάρε τις παγίδες του εχθρού" είπε ο Άγγελος " και ουδείς σώζεται".
Ποιοι είναι λοιπόν οι σημερινοί εχθροί της Εκκλησίας και ποια είναι η αιτία η οποία προκαλεί την εχθρότητά τους ; Γιατί εχθρεύονται με τόσο μίσος την Εκκλησία οι σημερινοί εχθροί της; Τι είναι αυτό που προκαλεί το μίσος τους;
Πριν να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό πρέπει να πούμε ότι η Εκκλησία δεν εχθρεύεται κανέναν. Η Εκκλησία διώκεται αλλά δεν διώκει. Η Εκκλησία μετατρεπομένη σε διώκτρια, παύει να είναι Εκκλησία. Όπως ο πατέρας χωρίς τα αισθήματα του πατέρα δεν είναι πατέρας.
Η Εκκλησία ουδέποτε καταδιώκει και πάντα καταδιώκεται. Είναι χαρά της Εκκλησίας να διώκεται. "Αγαπάτε τους εχθρούς υμών. Καλώς ποιείτε τους καταρωμένους υμάς." Μακάρι να την καταδίωκαν οι σημερινοί εχθροί της. Οι σημερινοί εχθροί από πρόθεση δεν την καταδιώκουν την Εκκλησία, αλλά την υπονομεύουν και την υποκαθιστούν.
Οι εχθροί της Εκκλησίας διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, στους εχθρούς από πρόθεση και στους εχθρούς από άγνοια. Οι εχθροί από άγνοια είναι είναι οι φτωχοί που πέφτουν θύματα της προπαγάνδας κατά της Εκκλησίας και των προκαταλήψεών τους. Είναι αυτοί για τους οποίους ισχύουν τα λόγια του Κυρίου "ουκ οίδασι τι ποιούσι" (δε΄ν ξέρουν τί κάνουν).
Όσον αφορά την άλλη κατηγορία των εχθρών των Εκκλησίας, θα καταλάβουμε ποιοι υπάγονται σ΄ αυτήν και για ποια αιτία εχθρεύονται την Εκκλησία αν εμβαθύνουμε στα λόγια του Κυρίου "αγαπάτε τους εχθρούς υμών καλώς ποιείτε τους καταρωμένους υμάς". Ο Κύριος είναι απροσωπόληπτος και δεν θέτει διακρίσεις. Αγαπάει και τους δικαίους και τους αδίκους. Έχει τα ίδια μέτρα και σταθμά για όλους.
Η αγάπη προς όλους, ακόμα και προς τους εχθρούς σημαίνει στην πραγματικότητα εξάλειψη των διακρίσεων των λίγων, πράγμα που δημιουργεί στους λίγους που απολαμβάνουν τις διακρίσεις εχθρότητα και μίσος προς την Εκκλησία και προς την διδασκαλία της. Είναι οι ίδιοι που αισθάνονται και το φόβο του υπερπληθυσμού. Οι ίδιοι, που αν και παίρνουν τη μερίδα του λέοντος, θεωρούν εμπόδιο τους πολλούς. Η ενδόμυχη επιθυμία τους είναι να λείψουν οι πολλοί για να μείνουν οι λίγοι και οι καλοί και να τρώνε με χρυσά κουτάλια. Αυτοί είναι οι πλούσιοι και αυτοί που κατέχουν αξιώματα και γενικά όλοι αυτοί που θέλουν να διακρίνονται απ το φτωχό λαό.
Πόσο δύσκολο είναι στον πλούσιο να στερηθεί τα πλούτη του και τις διακρίσεις του και να μπει σαν ίσος προς ίσον με τους άλλους ανθρώπους στη βασιλεία του Θεού!
"Σε ευχαριστώ Θεέ μου που δεν είμαι σαν τους άλλους",είπε ο Φαρισαίος στην προσευχή του. Απ΄ τα πρώτα ακόμα λόγια του θέλει να εξασφαλίσει τη διάκρισή του από τους άλλους, τους πολλούς. Θέλει να υπάρχουν πάντα οι λίγοι και οι καλοί και οι άλλοι να είναι σε δεύτερη μοίρα ή και καλύτερα ακόμα να μην υπάρχουν καθόλου.
Οι σημερινοί εχθροί της Εκκλησίας, αλλά και οι εχθροί της σε κάθε εποχή, μισούν την Εκκλησία γιατί η Εκκλησία καταργεί τα προνόμιά των λίγων."Δεν υπάρχει πια Ιουδαίος και ειδωλολάτρης, δεν υπάρει δούλος και ελεύθερος, δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα. Όλοι είστε ένας, χάρη στον Ιησού Χριστό".
Όλα τα συστήματα του κόσμου τούτου είναι καλά για τους δικούς τους. Και ο καπιταλισμός και ο κομμουνισμός και η δικτατορία, και η κατ΄όνομα δημοκρατία. Όλα αυτά τα συστήματα είναι καλά με τους δικούς τους και εχθρικά με τους πολλούς. Αν είσθε καλοί με τους δικούς σας, τί περισσότερο κάνετε από τους αμαρτωλούς; Μήπως δεν κάνουν το ίδιο κι οι αμαρτωλοί, είπε ο Κύριος στους μαθητές Του.
