-Την πνευματική (ανυπόκριτη αγάπη προς τον Θεό, δηλαδή προς τον πλησίον μας).
-Την φυσική (πχ. γονείς προς παιδιά).
-Την κενόδοξη / υπερήφανη (π.χ. : με επαινεί και μου πλέκει το εγκώμιο πως να μην τον αγαπώ;).
-Του συμφέροντος (π.χ. : τον αγαπώ γιατί ψωνίζει από το μαγαζί μου, γιατί με διόρισε κ.λπ).
-Την σαρκική (π.χ. : αγαπώ τις γυναίκες / άνδρες που σαρκικῶς με ἐλκύουν).
Για την φυσική αγάπη το λέει η λέξη είναι φυσική - έμφυτη άρα δεν βλάπτει. Οι υπόλοιπες τρεις όμως, είναι βαθύτατα ζημιογόνες και βλαβερές για την ψυχή μας.Η μόνη αγάπη που μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην σωτηρία είναι η πρώτη, η πνευματική αγάπη. Η αγάπη που πρέπει να έχουμε γιά όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους, χωρίς διακρίσεις : φτωχός - πλούσιος, άρρωστος - υγιής, αμαρτωλός - δίκαιος, ξένος - συγγενής. Αληθινή καί τελεία αγάπη είναι, νά τούς βλέπουμε όλους μέ τόν ίδιο τρόπο καί νά τούς αγαπούμε όλους εξίσου καί εκείνους πού μάς αγαπούν καί εκείνους πού μάς μισούν.
