Οι παραβάτες των Ιερών Θεσμών της Ορθόδοξης Εκκλησίας

Οι παραβάτες των Ιερών Θεσμών της Ορθόδοξης Εκκλησίας

Κατά καιρούς γίνεται προσπάθεια εκ μέρους των Οικουμενιστών «Ορθοδόξων» να υποτιμήσουν την Ορθόδοξη μαρτυρία μας και την αντίθεσή μας στην νεωτεριστική πορεία τους. Για να πετύχουν το σκοπό τους χρησιμοποιούν διάφορες δικαιολογίες και χαρακτηρισμούς. Λένε, ότι η συμμετοχή τους στον Οικουμενισμό έχει σαν στόχο την ενότητα της πίστης που υποδεικνύει το Ευαγγέλιο και το παπικό ημερολόγιο που αποδέχθηκαν αποτελεί μια αστρονομική διόρθωση. Έτσι, μας χαρακτηρίζουν σαν εμπαθείς, οπισθοδρομικούς, πεισματάρηδες, αγραμμάτους, ζηλωτές της Ορθόδοξης πίστης αλλά χωρίς επίγνωση, σχισματικούς, αιρετικούς κλπ..

Προκειμένου λοιπόν, να κατανοήσουν οι ευσεβείς Ορθόδοξοι Χριστιανοί που ακούνε αυτές τις δικαιολογίες για ποιό λόγο δεν δεχόμαστε να ταυτιστούμε με τους Οικουμενιστές και καταφρονητές της Ορθόδοξης παράδοσης, παραθέτουμε πιο κάτω τους σημαντικότερους κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι κανόνες αυτοί όπως και όλοι οι άλλοι δεν είναι εύρημα δικό μας αλλά ορίστηκαν από τους Αγίους Αποστόλους και θεοφόρους Πατέρες της Εκκλησίας.
Το πιο χειρότερο είναι ότι τους κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας τους αποδέχονται και οι νεωτεριστές «Ορθόδοξοι» αλλά κρατούν μόνο όσους από αυτούς δεν αντιστρατεύονται στις επιδιώξεις τους.

1) 45ος Αποστολικός κανόνας:
«Επίσκοπος ή πρεσβύτερος, ή διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος, μόνον αφοριζέτω· ει δε επέτρεψεν αυτοίς, ως κληρικοίς ενεργήσαί τι, καθαιρήσθω».
Ο κανόνας αυτός με σαφήνεια λέει να αφορίζονται οι Ορθόδοξοι κληρικοί που προσεύχονται με αιρετικούς. Αν μάλιστα επιτρέψουν στους αιρετικούς να κάνουν κάποια ιερή τελετή αυτοί οι Ορθόδοξοι να καθαιρούνται.
Οι Οικουμενιστές «Ορθόδοξοι» προσεύχονται με αιρετικούς; Και βέβαια προσεύχονται. Σήμερα μάλιστα έχουν καθιερώσει και κοινές τελετές προσευχής.


2) 10ος Αποστολικός κανόνας:
«Εί τις ακοινωνήτω, κάν εν οίκω συνεύξηται, ούτος αφοριζέσθω».
Ακοινώνητον εδώ εννοεί ο κανόνας αυτόν που βρίσκεται εκτός Εκκλησίας, δηλαδή εκείνον που έχει αφοριστεί. Ορίζει λοιπόν ο κανόνας ότι ακόμη και αν κάποιος πιστός προσευχηθεί σε σπίτι με ακοινώνητον αυτός ο πιστός να αφορίζεται.
Οι Οικουμενιστές «Ορθόδοξοι» πολύ συχνά συμπροσεύχονται με τους ακοινώνητους και αφορισμένους από την Εκκλησία αιρετικούς.

3) 65ος Αποστολικός κανόνας:
«Εί τις κληρικός, ή λαϊκός εισέλθοι εις συναγωγήν Ιουδαίων, ή αιρετικών προσεύξασθαι, ο μεν καθαιρείσθω, ο δε αφοριζέσθω».
Για κανένα λόγο λέει ο κανόνας αυτός δεν πρέπει να προσεύχεται κάποιος πιστός σε συναγωγή Εβραίων ή σε Ναό αιρετικών. Αν κάποιος πράξει αυτό, ο κανόνας προστάζει αν είναι κληρικός να καθαιρείται, αν είναι λαϊκός να αφορίζεται.
Ο κανόνας όμως δεν εμποδίζει τους από Ορθοδόξους Οικουμενιστές να προσεύχονται στους ναούς των αιρετικών.

4) 46ος Αποστολικός κανόνας προστάζει·
«Επίσκοπον ή πρεσβύτερον, ή διάκονον, αιρετικών δεξαμένους βάπτισμα ή θυσίαν, καθαιρείσθω προστάσσομεν, τις γαρ συμφώνησις Χριστώ προς βελίαρ; ή τις μερίς πιστώ μετά απίστου».

Οι Ιερείς των αιρετικών δεν έχουν Ιεροσύνη σύμφωνα με τους Αποστ. 68ος και οι συναφείς. Προστάζει ο κανόνας αυτός ότι αν κάποιος Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος κάνει δεκτό το βάπτισμα ή κάποια τελετή των αιρετικών να καθαιρείται.
Οι Οικουμενιστές όμως παραδέχονται τα μυστήρια των αιρετικών αφού τελούν μικτούς γάμους οι οποίοι απαγορεύονται από τον 72ο κανόνα της 6ης Οικουμ. Συνόδου.


5) 1ος κανόνας της εν Αντιόχεια Συνόδου:
«Πάντας τους τολμώντας παραλύειν τον όρον της αγίας και μεγάλης Συνόδου της εν Νικαία συγκροτηθείσης επί παρουσία της ευσεβείας του Θεοφιλεστάτου Βασιλέως Κωνσταντίνου, περί της εορτής του σωτηριώδους Πάσχα, ακοινωνήτους και αποβλήτους είναι της Εκκλησίας…»

Ο κανόνας αφορά την αλλαγή του ημερολογίου. Την 24η Φεβρουαρίου 1582, ο Πάπας Γρηγόριος ο ΙΓ΄ αυθαίρετα αντικατέστησε το ημερολόγιο (Ιουλιανό) που θέσπισαν οι Πατέρες της Α΄ Οικουμ. Συνόδου με ένα νέο που δημιούργησαν οι αστρολόγοι του. Προς τιμή του ονομάστηκε το νέο αυτό ημερολόγιο Γρηγοριανό. Έτσι, εκτός από τους έως τότε αναθεματισμούς (12 φορές) που επέβαλε η Ορθόδοξη Εκκλησία στους Παπικούς, καταδικάστηκαν και από τον 1ος αυτόν κανόνα της εν Αντιόχεια Συνόδου αλλά και τους συναφείς με αυτόν.

6) Συνοδικές καταδίκες του παπικού ημερολογίου:

α) Το 1583 στην Κωνσταντινούπολη επί Πατριάρχου Κων/λεως Ιερεμίου Β΄ του επονομαζόμενου Τρανού, ένα χρόνο μετά την εισαγωγή του Παπικού ημερολογίου στη Δύση, καταδικάστηκε συνοδικά η πράξη αυτή του Πάπα, παρόντος πλην των Συνοδικών Μητροπολιτών και των Πατριαρχών Αλεξανδρείας Σιλβέστρου και Ιεροσολύμων Σωφρονίου.
Συγκεκριμένα η απόφαση λέει:
«Σιγγίλιο Πατριαρχικής διατυπώσεως εγκυκλίου τοις απανταχού Ορθοδόξοις Χριστιανοίς, εις το μη παραδέχεσθαι το νεώτερον Πασχάλιον ή Καλενδάριον του καινοτομηθέντος μηνολογίου, αλλ’ εμμένειν τοις άπαξ και καλώς διατυπωθείσι παρά τοις αγίοις (318) τριακοσίοις δέκα οκτώ Θεοφόροις Πατράσι της Αγίας Οικουμενικής Πρώτης Συνόδου μετ’ επιτιμίου και Αναθέματος.
Έτος από Θεανθρώπου αφπγ΄ (1583)
Ίνδικτιώνος ΙΒ΄ Νοέμβριος Κ΄
Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας Β΄
Πατριάρχης Αλεξανδρείας Σίλβεστρος
Πατριάρχης Ιεροσολύμων Σωφρόνιος
και οι λοιποί Αρχιερείς της Συνόδου παρόντες

β) Το 1593 στην Κωνσταντινούπολη επί Πατριάρχου Κων/λεως Ιερεμίου Β΄. Στη Σύνοδο παρευρέθηκαν και συναποφάσισαν οι Πατριάρχες Αλεξανδρείας Μελέτιος αντιπρόσωπος και του Αντιοχείας Ιωακείμ Ζ΄, Ιεροσολύμων Σωφρόνιος Δ΄, και σαράντα Αρχιερείς. Η Σύνοδος εξέδωσε 20 κανόνες ή κεφάλαια. Ο 8ος κανόνας κατεδίκασε για δεύτερη φορά την παπική καινοτομία του ημερολογίου.
Έχει δε ως εξής:
Προς αποβολήν του Νεόυ Καλενδαρίου
ήτοι της περί του Πάσχα των Λατίνων καινοτομίας.
«Απαρασάλευτον διαμένειν βουλόμεθα το τοις Πατράσιν διορισθέν περί του Αγίου και Σωτηρίου Πάσχα…Άπαντες οι τολμώντες παραλύειν τους όρους περί της Αγίας εορτής του Σωτηριώδους Πάσχα, Ακοινωνήτους και Αποβλήτους είναι της Εκκλησίας του Χριστού».
Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας Β΄
Πατριάρχης Αλεξανδρείας Μελέτιος
Πατριάρχης Αντιοχείας Ιωακείμ
Πατριάρχης Ιεροσολύμων Σωφρόνιος
και οι λοιποί Αρχιερείς της Συνόδου παρόντες


γ) Επίσης το 1848 ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Άνθιμος κάλεσε πατριαρχική σύνοδο στην οποία παρευρέθηκαν, οι τρείς άλλοι Πατριάρχες, ο Αλεξανδρείας Ιερόθεος, ο Αντιοχείας Μεθόδιος και ο Ιεροσολύμων Κύριλλος και δώδεκα Επίσκοποι.
Η εγκύκλιος που εξέδωσε η σύνοδος μεταξύ άλλων λέει:
…«Κρατώμεν της ομολογίας ήν παρελάβομεν άδολον παρά τηλικούτων ανδρών αποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμόν ως υπαγόρευμα του Διαβόλου. Ο δεχόμενος νεωτερισμόν κατελέγχει ελλιπή την κεκηρυγμένην Ορθόδοξον πίστιν. Αλλ’ αύτη πεπληρωμένη ήδη εσφράγισται, μη επιδεχομένη μήτε μείωσιν, μήτε αύξησιν, μήτε αλλοίωσιν ήν τινα ούν και ο τολμών ή πράξαι ή συμβουλεύσαι ή διανοηθήναι τούτο, ήδη ηρνήθη την πίστιν του Χριστού, ήδη εκουσίως καθυπεβλήθη εις το αιώνιον ανάθεμα…..Άπαντες ουν οι νεωτερίζοντες ή αιρέσει ή σχίσματι εκουσίως ενεδύθησαν κατά τον ψαλμωδόν «κατάραν ως ιμάτιον…»
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Άνθιμος
Πατριάρχης Αλεξανδρείας Ιερόθεος
Πατριάρχης Αντιοχείας Μεθόδιος
Πατριάρχης Ιεροσολύμων Κύριλλος
και οι λοιποί Αρχιερείς της Συνόδου

δ) Το 1904 επί Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ιωακείμ του Γ΄ με εγκύκλιο που εξέφραζε την γνώμη όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών, καταδικάστηκε το Γρηγοριανό ημερολόγιο και απερρίφθηκε κάθε ιδέα μεταρρύθμισης του Ιουλιανού ημερολογίου.
«…αιδέσιμον είναι και έμπεδον το από αιώνων μεν ήδη καθωρισμένον, κεκυρωμένον δε τη διηνεκεί της Εκκλησίας πράξει πασχάλιον. Το δε υπερπηδήσαι κατά 13 ημέρας το ιουλιανόν ημερολόγιον και το εορτολόγιον ημών, ο παραφυλάσσομεν αμετακίνητον, υπ’ ουδενός επιβάλλεται λόγου, ούτε εκκλησιαστικού, ούτε επιστημονικού…»

Μετά από τις καταδικαστικές αυτές πράξεις κατά των Παπικών για την αλλαγή του ημερολογίου, το 1924 δέχθηκαν ορισμένες αυτοκέφαλες «Ορθόδοξες» Εκκλησίες την καινοτομία του Πάπα και εισήγαγαν την αναθεματισμένη ημερολογιακή μεταρρύθμιση στην λατρευτική ζωή της Εκκλησίας. Ίσως κάποιοι πουν ότι οι Εκκλησίες αυτές άλλαξαν το ημερολόγιο και όχι το Πασχάλιο. Αυτό είναι μια παγίδα για τους αφελείς. Διότι, ημερολόγιο και Πασχάλιο είναι συνυφασμένα στην Εκκλησία. Άλλωστε τι σημαίνει ότι δέχθηκαν το Γρηγοριανό ημερολόγιο και κράτησαν το Ιουλιανό πασχάλιο; Πρώτον, ότι αλλοίωσαν το πατροπαράδοτο Ιουλιανό ημερολόγιο και Πασχάλιο αφού παραδέχονται ότι πρόσθεσαν και ένα άλλο ημερολόγιο, δηλαδή ισχύει και γι’ αυτούς ο πιο πάνω 1ος κανόνας της εν Αντιόχεια Συνόδου. Δεύτερον, διασαλεύεται ο πασχάλιος κύκλος της Εκκλησίας. Για παράδειγμα μετά την εορτή του Τιμ. Σταυρού (14 Σεπτ.) την δεύτερη Κυριακή αρχίζει να διαβάζεται το Ευαγγέλιο του Ευαγγελιστού Λουκά. Αφού λοιπόν οι νεοημερολογίτες εορτάζουν την Ύψωση του Τιμ. Σταυρού με το Γρηγοριανό ημερολόγιο άρα και η ανάγνωση του Λουκά αρχίζει νωρίτερα και φυσικά τελειώνει νωρίτερα (καταργούνται ευαγγελικά αναγνώσματα). Επίσης, από τον Πασχάλιο κύκλο εξαρτάται η νηστεία των Αγ. Αποστόλων η οποία πολλές φορές εκμηδενίζεται εξ αιτίας του Γρηγοριανού ημερολογίου.

Τέλος, ίσως κάποιος ρωτήσει. Υπάρχουν και Εκκλησίες που δεν έχουν αλλάξει το ημερολόγιο αλλά διατηρούν το Ιουλιανό. Πράγματι υπάρχουν, αλλά έχουν εκπέσει από την Ορθόδοξη πίστη διότι συμμετέχουν στον Οικουμενισμό. Φορέας της Ορθόδοξης πίστης είναι μόνο η Εκκλησία εκείνη που δεν συμμετέχει στον Οικουμενισμό ούτε έχει αλλάξει το Ιουλιανό ημερολόγιο.

http://www.omologitis.org/?p=1490&lang=el