Του π. Μητροφάνου, φύλακα Παναγίου Τάφου
Κύριε Ιησού Χριστέ, ό Θεός ημών, ό Άναστάς εκ νεκρών, πρόσδεξαι ημών τας εύχάς και τας δεήσεις και το προσκύνημα κατενώπιον τον Παναγίου Σου Τάφου και άνάστησον ημάς ό Άναστάς εκ νεκρών και πάσι την Άνάστασιν την Σήν χαρισάμενος και πάσι τοις πεσούσι παρέχων Άνάστασιν!
Ίνα γαρ κοινωνούς ημάς δείξης της Σης Αναστάσεως, κατήλθες εν τω Αδη! Ίνα φώτισης το σκότος ημών, κατήλθες το Φώς εν τω σκότει και διέλυσας τα σκότη του Άδου, διό και βολίσι και αστραπαίς και ακτίσι και πυρίνοις γλώσσαις το Αγιον Φώς της Σης Αναστάσεως φωτίζει ημών τα σκότη και όράται απεριέργοις και καθαροίς όφθαλμοίς.
Σύ γάρ ει ή Άνάστασις ημών εν τοις του βίου δεινοίς, Σύ ει το Φώς ημών πορευομένων έν τω σκότει της παρούσης ζωής... Σύ ει ή Εγερσις ημών πεσόντων παγίσι του εχθρού της σωτηρίας ημών, Σύ ει ή Ειρήνη ημών έν άσυμφωνίαις διακρινουμένων, Σύ ει ή Χαρά ημών, ότι «χαίρετε» εβόησας γυναιξί μυροφόροις, Σύ ει ό Άρτος της Ζωής ό εκ τον Ουρανού καταβάς, ό πάντοτε έσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τούς μετέχοντας αγιάζων και έγείρων εκ φθοράς, Σύ ει ή Άνάστασις ημών, ό τοις πεσούσι παρέχων Άνάστασιν και Σοί την δόξαν άναπέμπομεν σύν τω Άνάρχω Σου Πατρί και τω Παναγίω και άγαθώ και Ζωοποιώ σου Πνεύματι, νύν και άεί και εις τούς Αιώνας των Αιώνων.
Αμήν
Κύριε Ιησού Χριστέ, ό Θεός ημών, ό Άναστάς εκ νεκρών, πρόσδεξαι ημών τας εύχάς και τας δεήσεις και το προσκύνημα κατενώπιον τον Παναγίου Σου Τάφου και άνάστησον ημάς ό Άναστάς εκ νεκρών και πάσι την Άνάστασιν την Σήν χαρισάμενος και πάσι τοις πεσούσι παρέχων Άνάστασιν!
Ίνα γαρ κοινωνούς ημάς δείξης της Σης Αναστάσεως, κατήλθες εν τω Αδη! Ίνα φώτισης το σκότος ημών, κατήλθες το Φώς εν τω σκότει και διέλυσας τα σκότη του Άδου, διό και βολίσι και αστραπαίς και ακτίσι και πυρίνοις γλώσσαις το Αγιον Φώς της Σης Αναστάσεως φωτίζει ημών τα σκότη και όράται απεριέργοις και καθαροίς όφθαλμοίς.
Σύ γάρ ει ή Άνάστασις ημών εν τοις του βίου δεινοίς, Σύ ει το Φώς ημών πορευομένων έν τω σκότει της παρούσης ζωής... Σύ ει ή Εγερσις ημών πεσόντων παγίσι του εχθρού της σωτηρίας ημών, Σύ ει ή Ειρήνη ημών έν άσυμφωνίαις διακρινουμένων, Σύ ει ή Χαρά ημών, ότι «χαίρετε» εβόησας γυναιξί μυροφόροις, Σύ ει ό Άρτος της Ζωής ό εκ τον Ουρανού καταβάς, ό πάντοτε έσθιόμενος και μηδέποτε δαπανώμενος, αλλά τούς μετέχοντας αγιάζων και έγείρων εκ φθοράς, Σύ ει ή Άνάστασις ημών, ό τοις πεσούσι παρέχων Άνάστασιν και Σοί την δόξαν άναπέμπομεν σύν τω Άνάρχω Σου Πατρί και τω Παναγίω και άγαθώ και Ζωοποιώ σου Πνεύματι, νύν και άεί και εις τούς Αιώνας των Αιώνων.
Αμήν
