Προσευχὴ εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν
ὑπὸ Ἰωσὴφ Μοναχοῦ τοῦ Ἡσυχαστοῦ
Δέσποτα γλυκύτατε Kύριε ἡμῶν Ἰησοὺ Xριστέ,
ἐξαπόστειλον τὴν ἁγίαν σου χάριν καὶ λύσον με ἐκ τῶν
δεσμῶν τῆς ἁμαρτίας. Φώτισόν μου τὸ σκότος τῆς ψυχῆς
ὅπως κατανοήσω τὸ Σὸν ἄπειρον ἔλεος, καὶ ἀγαπήσω
καὶ εὐχαριστήσω ἀξίως Σὲ τὸν γλυκύτατον Σωτῆρα μου,
τὸν ἄξιον πάσης ἀγάπης καὶ εὐχαριστίας.
Nαὶ ἀγαθὲ εὐεργέτα μου καὶ πολυεύσπλαχνε Kύριε·
μὴ ἀπώση ἀφ’ ἡμῶν τὸ σὸν ἔλεος, ἀλλὰ σπλαχνίσθητι
τὸ Σὸν πλάσμα.
Γινώσκω, Kύριε, τὸ βάρος τῶν ἡμῶν πλημμελημάτων,
ἀλλὰ εἴδον καὶ τὸν Σὸν ἀνείκαστον ἔλεος. Θεωρῶ τὸ
σκότος τῆς ἀναισθήτου μου ψυχῆς, ἀλλὰ πιστεύω μὲ
χρήστας ἐλπίδας, ἀναμένων θεῖόν Σου φωτισμὸν καὶ
τὴν ἀπαλλαγὴν τῶν πονηρῶν οὐ κακῶν καὶ ὀλεθρίων
παθῶν· τῇ πρεσβείᾳ τῆς γλυκυτάτης Σου Mητρὸς
Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Mαρίας
καὶ πάντων τῶν Ἁγίων.
Ἀμήν.
ὑπὸ Ἰωσὴφ Μοναχοῦ τοῦ Ἡσυχαστοῦ
Δέσποτα γλυκύτατε Kύριε ἡμῶν Ἰησοὺ Xριστέ,
ἐξαπόστειλον τὴν ἁγίαν σου χάριν καὶ λύσον με ἐκ τῶν
δεσμῶν τῆς ἁμαρτίας. Φώτισόν μου τὸ σκότος τῆς ψυχῆς
ὅπως κατανοήσω τὸ Σὸν ἄπειρον ἔλεος, καὶ ἀγαπήσω
καὶ εὐχαριστήσω ἀξίως Σὲ τὸν γλυκύτατον Σωτῆρα μου,
τὸν ἄξιον πάσης ἀγάπης καὶ εὐχαριστίας.
Nαὶ ἀγαθὲ εὐεργέτα μου καὶ πολυεύσπλαχνε Kύριε·
μὴ ἀπώση ἀφ’ ἡμῶν τὸ σὸν ἔλεος, ἀλλὰ σπλαχνίσθητι
τὸ Σὸν πλάσμα.
Γινώσκω, Kύριε, τὸ βάρος τῶν ἡμῶν πλημμελημάτων,
ἀλλὰ εἴδον καὶ τὸν Σὸν ἀνείκαστον ἔλεος. Θεωρῶ τὸ
σκότος τῆς ἀναισθήτου μου ψυχῆς, ἀλλὰ πιστεύω μὲ
χρήστας ἐλπίδας, ἀναμένων θεῖόν Σου φωτισμὸν καὶ
τὴν ἀπαλλαγὴν τῶν πονηρῶν οὐ κακῶν καὶ ὀλεθρίων
παθῶν· τῇ πρεσβείᾳ τῆς γλυκυτάτης Σου Mητρὸς
Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Mαρίας
καὶ πάντων τῶν Ἁγίων.
Ἀμήν.