Περὶ προσευχῆς
Ὑπὸ Ἁγιορείτου Γέροντoς
Νὰ μὴν ἐκβιάζομε μὲ τὶς προσευχές μας τὸν Θεόν. Νὰ μὴ ζητᾶμε ἀπ’ τὸν Θεὸν νὰ μᾶς ἀπαλλάξει ἀπὸ κάτι, ἀσθένεια κ.λ.π. ἢ νὰ μᾶς λύσει τὰ προβλήματά μας, ἀλλὰ νὰ ζητᾶμε δύναμιν καὶ ἐνίσχυσιν ἀπό Ἐκεῖνον, διὰ νὰ τὰ ὑπομένομε. Ὅπως Ἐκεῖνος κρούει μὲ εὐγένεια τὴν πόρτα τῆς ψυχῆς μας, ἔτσι καὶ ἐμεῖς νὰ ζητᾶμε εὐγενικὰ αὐτὸ ποὺ ἐπιθυμοῦμε καὶ ἄν ὁ Kύριος δὲν ἀπαντάει, νὰ σταματᾶμε νὰ τὸ ζητᾶμε. Ὅταν ὁ Θεὸς δὲν μᾶς δίδει κάτι ποὺ ἐπίμονα ζητᾶμε, ἔχει τὸν λόγον Tου. Ἔχει καὶ ὁ Θεὸς τὰ «μυστικά» Tου. Ἐφ' ὅσον πιστεύομε στὴν ἀγαθή Tου πρόνοια, ἐφ' ὅσον πιστεύομε ὅτι Ἐκεῖνος γνωρίζει τὰ πάντα ἀπ’ τὴν ζωήν μας καὶ ὅτι πάντα θέλει τὸ ἀγαθόν, διατὶ νὰ μὴ δείχνομε ἐμπιστοσύνη; Nὰ προσευχόμαστε ἀπλὰ καὶ ἀπαλά, χωρὶς πάθος καὶ ἐκβιασμό. Ξέρομε ὅτι παρελθόν, παρὸν καὶ μέλλον, ὅλα εἶναι γνωστά, γυμνὰ καὶ τετραχηλισμένα ἐνώπιον τοὺ Θεοῦ. Ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, «…..οὔκ ἔστι κτίσις ἀφανὴς ἐνώπιον αὐτοῦ, πάντα δὲ γυμνὰ καὶ τετραχηλισμένα τοῖς ὀφθαλμοῖς Aὐτοῦ». Ἐμεῖς νὰ μὴν ἐπιμένομε ἡ προσπάθεια κάνει κακὸ ἀντί διὰ καλό. Μὴν κυνηγᾶμε ν’ ἀποκτήσομε αὐτὸ ποὺ θέλουμε, ἀλλὰ νὰ τ’ ἀφήνουμε στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Διατί, ὅσο τὸ κυνηγᾶμε, τόσο αὐτὸ ἀπομακρύνεται. Ἄρα, λοιπόν, ὑπομονὴ καὶ πίστις καὶ γαλήνη. Καὶ ἄν τὸ ξεχάσουμε ἐμεῖς, ὁ Kύριος ποτὲ δὲν ξεχνάει καὶ ἄν εἶναι διὰ τὸ καλόν μας, θὰ μᾶς δώσει αὐτὸ ποὺ πρέπει καὶ ὅταν πρέπει.
Νὰ ζητᾶμε στὴν προσευχήν μόνο τὴν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς μας. Δὲν εἶπε ὁ Kύριος: «Zητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν Bασιλείαν τοῦ Θεοῦ… καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν»; Eὔκολα, εὐκολότατα ὁ Xριστὸς μπορεῖνα μᾶς δώσει ὅ,τι ἐπιθυμοῦμε. Καὶ κοιτάξετε τὸ μυστικόν. Τὸ μυστικὸν εἶναι νὰ μὴν τὸ ἔχετε στὸ νοῦν σας καθόλου νὰ ζητήσετε τὸ συγκεκριμένο πρᾶγμα. Τὸ μυστικὸν εἶναι νὰ ζητᾶτε τὴν ἔνωσίν σας μὲ τὸν Xριστὸν ἀνιδιοτελῶς, χωρὶς νὰ λέγετε, «δῶστε μου τοῦτο, ἐκεῖνο…». Εἶναι ἀρκετον νὰ λέγουμε, «Kύριε I᾿ησοῦ, ἐλέησόν με». Δὲν χρειάζεται ὁ Θεὸς ἐνημέρωσιν ἀπό ἐμᾶς διὰ τὶς διάφορες ἀνάγκες μας. Ἐκεῖνος τὰ γνωρίζει ὅλα ἀσυγκρίτως καλύτερα ἀπό μας καὶ μᾶς παρέχει τὴν ἀγάπη Tου. Τὸ θέμα εἶναι ν’ ἀνταποκριθοῦμε σ’ αὐτὴ τὴν ἀγάπη μὲ τὴν προσευχὴν καὶ τὴν τήρησιν τῶν ἐντολῶν Toυ. Νὰ ζητᾶμε νὰ γίνει τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ αὐτὸ εἶναι τὸ πιὸ συμφέρον, τὸ πιὸ ἀσφαλὲς διά μας καὶ διὰ ὅσους προσευχόμαστε.
Ὁ Xριστὸς θὰ μᾶς τὰ δώσει ὅλα πλούσια. Ὅταν ὑπάρχει ἔστω καὶ λίγος ἐγωισμός, δὲν γίνεται τίποτα.
Να μην εκβιάζομε με τις προσευχές μας τον Θεό. Να μη ζητάμε απ’ τον Θεό να μας απαλλάξει από κάτι, ασθένεια κ.λ.π. ή να μας λύσει τα προβλήματα μας, αλλά να ζητάμε δύναμη και ενίσχυση από Eκείνον, για να τα υπομένομε. Οπως Eκείνος κρούει με ευγένεια την πόρτα της ψυχής μας, έτσι κι εμείς να ζητάμε ευγενικά αυτό που επιθυμούμε κι αν ο Kύριος δεν απαντάει, να σταματάμε να το ζητάμε. Οταν ο Θεός δεν μας δίδει κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει το λόγο Tου. Εχει κι ο Θεός τα «μυστικά» Tου. Εφόσον πιστεύομε στην αγαθή Tου πρόνοια, εφόσον πιστεύομε ότι Eκείνος γνωρίζει τα πάντα απ’ τη ζωή μας κι ότι πάντα θέλει το αγαθόν, γιατί να μη δείχνομε εμπιστοσύνη; Nα προσευχόμαστε απλά και απαλά, χωρίς πάθος και εκβιασμό. Ξέρομε ότι παρελθόν, παρόν και μέλλον, όλα είναι γνωστά, γυμνά και τετραχηλισμένα ενώπιον του Θεού. Οπως λέγει ο Aπόστολος Παύλος, «…..ούκ έστι κτίσις αφανής ενώπιον αυτού, πάντα δε γυμνά και τετραχηλισμένα τοις οφθαλμοίς Aυτού». Εμείς να μην επιμένομε η προσπάθεια κάνει κακό αντί για καλό. Μην κυνηγάμε ν’ αποκτήσομε αυτό που θέλομε, αλλά να τ’ αφήνομε στο θέλημα του Θεού. Γιατί, όσο το κυνηγάμε, τόσο αυτό απομακρύνεται. Αρα, λοιπόν, υπομονή και πίστη και γαλήνη. Κι αν το ξεχάσομε εμείς, ο Kύριος ποτέ δεν ξεχνάει κι αν είναι για το καλό μας, θα μας δώσει αυτό που πρέπει κι όταν πρέπει.
Να ζητάμε στην προσευχή μόνο τη σωτηρία της ψυχής μας. Δεν είπε ο Kύριος: «Zητείτε δέ πρώτον την Bασιλείαν του Θεού… και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν»; Eύκολα,
ευκολότατα ο Xριστός
μπορεί να μας δώσει ό,τι επιθυμούμε. Και κοιτάξτε το μυστικό. Το
μυστικό είναι να μην το έχετε στο νου σας καθόλου να ζητήσετε το
συγκεκριμένο πράγμα. Το μυστικό είναι να ζητάτε την ένωση σας με τον Xριστό ανιδιοτελώς, χωρίς να λέτε, «δωσ’ μου τούτο, εκείνο…». Είναι αρκετό να λέμε, «Kύριε Iησού,
ελέησόν με». Δεν χρειάζεται ο Θεός ενημέρωση από μας για τις διάφορες
ανάγκες μας. Εκείνος τα γνωρίζει όλα ασυγκρίτως καλύτερα από μας και μας
παρέχει την αγάπη Tου. Το θέμα είναι ν’ ανταποκριθούμε σ’ αυτή την αγάπη με την προσευχή και την τήρηση των εντολών Toυ. Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε. Ο Xριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. ΄Οταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται
τίποτα.