ΔΟΛΙΟΤΗΣ ΚΑΙ ΕΧΘΡΟΤΗΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ
1ο Μέρος
Κάθε
πληροφορημένος χριστιανός γνωρίζει πώς: και ό Παπισμός ώς θρησκεία και
τό Βατικανό ώς κρατική ύποστάση εργάζονται με δολιότητα και διπλωματία,
και δεν έχουν δώσει δείγματα είλικρινείας και καλής διαθέσεως, άλλ'
αντίθετα πολιτεύονται με πονηρούς υπολογισμούς και σκοπιμότητες. Κάθε
τόσο τορπιλίζει ή Ρώμη τόν πολυδιαφημισμένο Διάλογο ισότητας των
"Εκκλησιών" με τις
υπαναχωρήσεις και τήν παραβίαση των συμφωνηθέντων.Ή δόλια τακτική τών
Παπικών, πού επαληθεύετα κάθε τόσο, παρά τις διαβεβαιώσεις τών
Πατριαρχικών χειλέων περί είλικρινείας και καλής διαθέσεως του
Βατικανού, παρεμποδίζει -εκτός τών άλλων- τήν επιστροφή στήν
Όρθόδοξον
'Εκκλησίαν, όσων έτεροδόξων επιθυμούν, αφού ούτε τους καλεί τό Φανάρι
προς τήν Αλήθεια της Εκκλησίας, ούτε τους επιτρέπει νά ενταχθοῦν στην
Όρθοδοξία, γιά νά μήν αθετήσει τις συμφωνίες μετά του Πάπα! Είναι
τρομερό και νά τό σκεφθεί κανείς, ότι τό Πατριαρχείο
Κωνσταντινουπόλεως δυσκολεύει και αρνείται τήν επιστροφή τών έτεροδόξων
στο Χριστό, παραπέμποντας τό θέμα «εις τάς καλένδας»!!!
Ή εχθρότητα τών Παπικών δεν εκδηλώνεται σε θεολογικό μόνο επίπεδο, άλλά καὶ
με πράξεις βίας και έγκλήματος άπό τό Παπικό κράτος και τους διπλωμάτες
του Βατικανού. Φρίττει όποιος ανατρέξει στην ιστορία και μελετήσει
έκεί, γιά τή συνεχιζόμενη αμείωτα έπι αιώνες πολεμική τού Πάπα και τού
Βατικανού εναντίον τήςΌρθόδοξηςΈκκλησίας, ή οποία πολεμική παρά τους Διάλογους «αγάπης» δεν
άλλαξε τήν προοπτική της.
Διαβάζοντας κάνεις π.χ. πολλά άρθρα και
βιβλία τού Μητροπ. Ναυπάκτου Ιερόθεου, τα βιβλία: «Ιδού ό Παπισμός»
(Επισκ. Ροδοστόλου Χρυσοστόμου), «Τά ΄Ορια της Εκκλησίας - Οικουμενισμός
και Παπισμός» (καθηγ. Πανεπιστημίου π. Θεόδ. Ζήση), «Τό πρόσωπον
και τό προσωπείον του παπισμού» (άρχιμ.Ίωαννίκιου Κοτσώνη) -γιά νά
αρκεστῶ μόνο σ' αυτά-, ἀνατριχιάζει ερχόμενος αντιμέτωπος με τά
εγκλήματα τού Βατικανού.... Είναι γνωστό, πώς ακόμα και στή δημιουργία
τών προβλημάτων πού αντιμετωπίζουμε σήμερα στά Βόρεια
σύνορά μας έχει βάλει τό χέρι του τό Βατικανό, σύμφωνα μέ δηλώσεις
κορυφαίων πολιτικών. Μέ άρθρο στην έφημ. «Τά Νέα» (17.6.1993) ό τότε
Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου έγραφε πώς στην διάλυση της
Γιουγκοσλαβίας συνεργάσθηκε τό Βατικανό μέ τήν Γερμανία. Ό πολιτικός και
πρώην ύπουργός 'Εθνικής Αμύνης Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος «απεκάλυψε στην
Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση ότι ή Παπική Τράπεζα I.D.R. έστειλε στον
Κροάτικο στρατό 2.000.000. δολλ. γιά τήν αγορά όπλων, πού θά
χρησιμοποιηθούν εναντίον των ορθοδόξων Σέρβων». Εντυπωσιακή είναι και ή
αποκάλυψη του πρώην υπουργού Γ. Ρωμαίου, ότι σε επίσκεψη διπλωματών στο
Βατικανό κατά τον πόλεμο της Βοσνίας τους συνέστησαν: «Άφοπλίστε τους Σέρβους
ή εξοπλίστε τους Μουσουλμάνους». (Εφημ. «Το Βήμα», 31-1-1993). Μέχρι
και προχθές ό Πάπας Βενέδικτος δέχτηκε τον «σχισματικό» Επίσκοπο των
Σκοπίων ώς αρχηγό της ανύπαρκτης «Εκκλησίας» της Μακεδονίας, απηύθυνε δέ
Χριστουγεννιάτικες ευχές στην «Μακεδονική Γλώσσα», ενεργών εναντίον τών εθνικών συμφερόντων μιας ορθόδοξης χώρας, της Ελλάδος. Κι
όμως έμείς, γιά νά μη
στενοχωρήσουμε τόν Πάπα και στα πλαίσια τών Θεολογικών Διαλόγων,
άνεχόμαστε νά συμμετέχουν οι Ὀρθόδοξοι εκκλησιαστικοί ηγέτες μας σέ
Συνέδρια Ειρήνης, πού οργανώνει τό Βατικανό! Πάνω σ' αυτό ακριβώς,
έγραφε ό καθηγητής Στ. Σάκκος: «Η Ὀρθοδοξία δέεται καθημερινά "υπέρ της
ειρήνης τού σύμπαντος κόσμου". Γιά ποιο λόγο πρέπει αυτό τό αίτημά της
νά τό πατρωνάρει ό Πάπας», ο όποιος έτσι «παρουσιάζεται στην κοινή γνώμη
ώς ό μεγάλος ειρηνοποιός;... Μήπως μας είναι άγνωστη ή ανάμειξη του σέ
σφαγές και αποτρόπαιες σκηνές πολέμου;»
(Σάκκου Στ., έφημ. «Ορθόδοξος Τύπος», 8-3-2002). ΚαΙ ό καθηγητής
Πανεπιστημίου Μ. Φαράντος -πού γιά κάποιο διάστημα συμμετείχε στους
Θεολογικούς Διαλόγους, έμαθε και απηύδησε άπό τις μηχανορραφίες πού
συνειδητοποίησε πώς συντελούνται εκεί- γράφει γιά τά δόλια σχέδια
πού προωθεί τό Βατικανό μέ τις ευλογίες και ημετέρων, μέ τόν παρακάτω
ωμό τρόπο: «Ή Όρθοδοξία θά "ενωθεί" στό μοντέλο της Ούνίας..., δηλαδή θά
διασώζει τά κατ'αυτήν, άλλα θά υπακούει στα δυτικά-χριστιανικά-κέντρα».
Διαφορετικά θά συντριβεί, όπως έγινε μέ τήν
Ὀρθόδοξον Σερβία: «Τήν έκαμΑαν λιώμα... μέ τήν "συναίνεση" και τών
"αδελφών" Όρθόδοξων λαών» (Φαράντου Μ., Άντί-φωνα, σ. 40). Αυτή ή πολεμική του Πάπα εναντίον της Όρθοδοξίας είναι πολύπλευρη, συνεχίζεται
και εμπλουτίζεται μέ σύγχρονες μεθόδους, όπως ό καθηγητής Πανεπιστημίου
π.Ίωάννης Ρωμανίδης είχε επισημάνει: «Το Βατικανό άλλαζε τήν πολεμικήν
του τακτικήν έναντι της Όρθοδοξίας ανάλογα μέ τόν βαθμόν Δυτικοποιήσεως
τής Ορθοδοξίας. Άλλα εμφανίσθηκε κατά τά μέσα του αἰῶνος τούτου μια
στροφή τών διανοουμένων του Βατικανού
προς τους Ελληνοφώνους πατέρας μετά τόν Δαμασκηνόν. Άρχισε μιά εντατική
προσπάθεια τής εναρμονίσεως τών μετά τό σχίσμα δύο παραδόσεων.'Έτσι τό
Βατικανό δέν έθεσε τέρμα εις τόν πόλεμόν του διά τήν άφομοίωσιν τής
Όρθοδοξίας. Απλώς ή κυριαρχούσα τακτική του Βατικανού μετετράπη εις τόν
διάλογον τής αγάπης τής μυστηριακής κοινωνίας τήν οποίαν επινόησαν
μάλιστα Όρθόδοξοι Θεολόγοι» (Ρωμανίδη Ι., Όρθόδοξος και Βατικάνιος
συμφωνία περί Ουνίας, §70). Το ότι διακαής πόθος και επιδίωξη του
Βατικανού είναι ή υποταγή τής Όρθόδοξης
Εκκλησίας στον Πάπα δέν είναι υποψίες τών Όρθοδόξων. Είναι
διακηρυγμένος
στόχος τής Ρώμης. Ή Β' Βατικάνειος Σύνοδος διεκήρυξεν: «Έάν ή Ανατολική
Εκκλησία (=Όρθόδοξος) προσέλθη ποτέ εις τήν ενότητα τής Καθολικής
(=Ρωμαιοκαθολικής) Εκκλησίας, θά λάβη τήν άναμένουσαν αυτήν θέσιν υπό
τήν πατρικήν "στέγην"» του Βατικανού» («Εκκλησία», περιοδ. 1963, σελ.
482).
Γιατί τό ξεχνούμε αυτό και βλέπουμε σέ όσους Πατέρες μας
προειδοποιούν γιά τά επεκτατικά σχέδια του Πάπα φοβίες, καχυποψίες και
φονταμενταλιστικές υστερίες; Μπορούμε μέ
στοιχεία νά πούμε, ότι τό αντίθετο συμβαίνει: οι Παπικοί εφαρμόζουν μέ
υπομονή, βήμα βήμα τά μυστικά -στους πολλούς- σχέδιά τους, έχοντας
συμπαραστάτες και βοηθούς στην Οικουμενιστική πορεία τους, όσους
ακολουθούν τόν πρώτο διδάξαντα Πατριάρχη Αθηναγόρα. Γιά τήν επιτυχία του σκοπού τους και επειδή φοβούνται τόν λαό, κρατούν σκόπιμα κρυφά τά
συμφωνηθέντα και τά διαδραματιζόμενα, όπως έχουν αποκαλύψει επιστήμονες
θεολόγοι, Έπίσκοποι και Αρχιεπίσκοποι. Ενα ακόμα κείμενο αποκαλυπτικό
όσων προαποφασίστηκαν καΐ
προοδευτικά πραγματοποιούνται, ερήμην τού λαού του Θεού, μας δίνει άπό
τό 1967 ό καθηγητής Παντελεήμων Ροδόπουλος, Μητροπολίτης Τυρολόης και
Σερεντίου, παρατηρητής τότε στή Β' Βατικανή Σύνοδο.΄Εγραφε (1967):
«Διετυπώθη υπό τίνων Ρωμαιοκαθολικῶν συνέδρων μία παράδοξος θεωρία περί
επιτεύξεως τής ενώσεως μεταξύ τής ΡΚαθολικής Εκκλησίας και της
'Ορθοδόξου».Ή ΄Ενωση θά «έπιτευχθή σταδιακώς και ουχί διά
διαπραγματεύσεων έκκλησιαστικο-θεολογικών» σέ 3 στάδια: «α) Φιλία και
ψυχολογική προπαρασκευή, β) μερική μυστηριακή κοινωνία και
γ) πλήρης μυστηριακή κοινωνία»
(Μπιλάλη Σπ., Όρθοδοξία και Παπισμός, σ. 413).
Μέ αυτά και μέ τά παρακάτω, φωτίζεται περισσότερο το μυστικό σχέδιο Βατικανού και Φαναρίου.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ |
|
|
