Τί έκανε ο
Χριστός πριν
από τα 30 του;
_________________
«...ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ ΥΜΑΣ.»
(Κατά Ιωάννην Η΄-32)
του Θεολογου-Δρ.Φιλολογιας Κων. Σιαμακη
Ρωτήθηκα πολλές φορές·
«Τί έκανε ο Χριστός μέχρι τα 30 του χρόνια; γιατί το βιογραφικό αυτό κενό;
μήπως πήγε στην Ινδία και σπούδασε φακίρης;».
« Όχι· πήγε στο Νότιο Πόλο για ραδίκια», μου έρχεται ν’ απαντήσω.
Συνήθως όμως απαντώ·
«Τί έκανε μέχρι τα 30 του ο Πυθαγόρας;
τί έκαναν μέχρι τα 30 τους ο Σόλων, ο Πεισίστρατος, ο Κλεισθένης, ο Μιλτιάδης, ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης, ο Λεωνίδας, ο Αισχύλος, ο Κίμων, ο Ηρόδοτος, ο Θουκυδίδης, ο Αναξαγόρας, ο Δημόκριτος, ο Ευριπίδης, ο Αριστοφάνης, ο Λυσίας, ο Σωκράτης, ο Ξενοφών, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Δημοσθένης, ο Αισχίνης, ο Ισοκράτης, ο Ζήνων, ο Επίκουρος, ο Διογένης, ο Επίκτητος, ο Πλούταρχος, ο Λουκιανός, ο Κέλσος, ο Αιμίλιος Παύλος, ο Αννίβας, ο Ιούλιος Καίσαρ, ο Κικέρων, ο Βεργίλιος, ο Οράτιος, ο Σενέκας, ο Πλίνιος, ο Ηρώδης, ο Πιλάτος, ο Άννας, ο Καϊάφας, τί έκαναν μέχρι τα 30 τους τόσοι και τόσοι άλλοι;
Ξέρει κανείς τί έκαναν όλοι οι παραπάνω μέχρι τα 30 τους;
ξέρει κανείς τί έκαναν οι μισοί απ’ αυτούς μέχρι τα 40 τους και τα 50 τους;
Ξέρουν αυτοί οι βλάκες των τέτοιων ερωτήσεων κάτι για το μεταξύ ο και 30 ετών διάστημα της ηλικίας των προειρημένων;
Διερωτήθηκαν ποτέ;
Πώς και η άρρωστη αυτή περιέργειά τους στρέφεται αποκλειστικά μόνον εναντίον του Χριστού, και δεν εκφράζεται και για τόσους άλλους;
εγώ βέβαια για κανέναν από τους παραπάνω δεν έχω ούτε ίχνος της τέτοιας περιεργείας».
Όσο για το Χριστό;
Ναι, ο Χριστός είναι από τους σπανίους (Φίλιππος, Μ. Αλέξανδρος, Μ. Κωνσταντίνος, κλπ.), για τους οποίους ξέρουμε τί έκαναν και πρίν από τα 30 τους.
Του Χριστού ξέρουμε την προσκύνηση των ποιμένων, την αφιέρωσή του στο ναό μετά 40 μέρες σύμφωνα με τις διατάξεις του Μωϋσέως και τις προφητείες του Συμεών και της Άννης για το πρόσωπό του και το μέλλον του, την προσκύνησή του αργότερα κι από τους αλλοδαπούς μάγους και την καταζήτησή του για σφαγή από τον Ηρώδη Α΄ όταν ήταν περίπου 2 ετών, για τα θαυμαστά λόγια του προς τη μητέρα του στο ναό της Ιερουσαλήμ όταν ήταν 12 ετών, για τη βάπτισή του από τον Ιωάννη λίγο πριν από τα 30 του χρόνια.
Φυσικά τα Ευαγγέλια δεν είναι βιογραφία του Χριστού, αλλ’ ιστορία του κηρύγματός του της θανατώσεώς του και της αναστάσεώς του.
Κανένα βιβλίο της Αγίας Γραφής δεν είναι βιογραφία κανενός απολύτως.
Δεν είναι μυθιστόρημα για αργόσχολες Κατίνες η Γραφή.
Παρά ταύτα για τη ζωή του Χριστού μας παρέχουν πλήρη κάλυψη, λέγοντας και εννοώντας ότι μέχρι τα 30 του η ζωή του ήταν μια συνηθέστατη ρουτίνα χωρικού μεροκαματιάρη, δεν υπάρχει το κενό που υπάρχει για τους προειρημένους.
Ξέρουμε ότι ο Χριστός μέχρι τα δώδεκά του πήγε στο σχολείο (Λκ 4,16-21), κι από τα 12 μέχρι τα 30 του ήταν τέκτων, που από τα «τέγω» «τέγος» (= «στεγάγω», «στέγος»- «στέγη») θα πει «Ξυλουργός της στεγάσεως και των κουφωμάτων», έκανε δηλαδή στέγες και σκάλες, κάγκελλα, πόρτες, παράθυρα, εντοιχισμένες ντουλάπες, ράφια, κλπ., συνεργαζόμενος κατά τα πρώτα χρόνια με τον θετό πατέρα του Ιωσήφ, από τον οποίο μάθαινε αυτή την τέχνη κι εργαζόμενος αργότερα μετά το θάνατο εκείνου ως ενήλικος μάστορας για τη συντήρηση της μητέρας του και του εαυτού του.
΄Ηταν «τέκτων».
Τί άλλο το άξιο εξιστορήσεως θα μπορούσε να έχει η καθημερινή δουλειά -μεροδούλι-μεροφάι ενός μάστορα του κύκλου των οικοδομικών εργασιών;
άλλωστε κατά το μωσαϊκό νόμο, τον οποίο τήρησε πειθαρχικά και σιωπηλά μέσα στην αφάνεια του ασήμαντου εργάτου, στον Ισραήλ ο άντρας είχε γνώμη και δημόσιο λόγο από τα 30 του κι έπειτα.
Τί θα έλεγαν οι παραπάνω ανόητοι ερωτώντες - και μόνοι τους απαντώντες κιόλας «Πήγε στην Ινδία για μαθητεία σε μάγους», λες και ο παραμεσόγειος κόσμος δεν είχε τέτοιους αγύρτες-, τί θα ήθελαν άλλο να λεν τα Ευαγγέλια για το Χριστό; ότι
«Στις 30-3-14 έκανε με τον πατέρα του τη στέγη και τα κουφώματα του σπιτιού του Ηλί»,…
Στις 30-5-24 έκανε με τον πατέρα του τη στέγη και τα κουφώματα του σπιτιού του Συμεών,…
Στις «30-7-24 έκανε με τον πατέρα του τη στέγη και τα κουφώματα του σπιτιού του Ιακώβ»…
Στις 30-10-28 έκανε τη στέγη και τα κουφώματα του σπιτιού του Ματθάν», και πάει λέγοντας;
Για να μην πω ότι μπορεί να υπήρχε και τέτοιο ημερολόγιο για τα βερεσέδια, αυτόγραφό του μάλιστα, αλλ’ οι ευαγγελισταί και οι πρώτοι Χριστιανοί δεν ενδιαφέρθηκαν για κείνο το μαστοροτεφτέρι -ο ίδιος ο Κύριος προφανώς το πέταξε στα σκουπίδια, όταν άρχισε το κήρυγμά του-,όπως δε ν ενδιαφέρθηκαν ούτε για το σταυρό του ούτε για τον τάφο του ούτε για την ποδιά και τα κουζινικά της μητέρας του.
Βλακόμετρο μόνο της βλακείας των ερωτώντων είναι κάτι τέτοιες ερωτήσεις. Κατά τούτο μόνο μας είναι χρήσιμη η τέτοια τους ερώτηση. Πώς αλλιώς θα ξέραμε το νοητικό τους επίπεδο, αν δεν μας τόδειχναν οι ίδιοι τόσο πρόθυμα;
Δρ Κωνσταντίνος Σιαμάκης (Μελέτες, 4,323-324)
(Για την επιλογή, αντιγραφή, μονοτόνιση, θέση κεφαλαιογράμματος μετά από τελεία Αθ. Σιαμάκης, αρχιμανδρίτης)
Ρωτήθηκα πολλές φορές·
«Τί έκανε ο Χριστός μέχρι τα 30 του χρόνια; γιατί το βιογραφικό αυτό κενό;
μήπως πήγε στην Ινδία και σπούδασε φακίρης;».
« Όχι· πήγε στο Νότιο Πόλο για ραδίκια», μου έρχεται ν’ απαντήσω.
Συνήθως όμως απαντώ·
«Τί έκανε μέχρι τα 30 του ο Πυθαγόρας;
τί έκαναν μέχρι τα 30 τους ο Σόλων, ο Πεισίστρατος, ο Κλεισθένης, ο Μιλτιάδης, ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης, ο Λεωνίδας, ο Αισχύλος, ο Κίμων, ο Ηρόδοτος, ο Θουκυδίδης, ο Αναξαγόρας, ο Δημόκριτος, ο Ευριπίδης, ο Αριστοφάνης, ο Λυσίας, ο Σωκράτης, ο Ξενοφών, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Δημοσθένης, ο Αισχίνης, ο Ισοκράτης, ο Ζήνων, ο Επίκουρος, ο Διογένης, ο Επίκτητος, ο Πλούταρχος, ο Λουκιανός, ο Κέλσος, ο Αιμίλιος Παύλος, ο Αννίβας, ο Ιούλιος Καίσαρ, ο Κικέρων, ο Βεργίλιος, ο Οράτιος, ο Σενέκας, ο Πλίνιος, ο Ηρώδης, ο Πιλάτος, ο Άννας, ο Καϊάφας, τί έκαναν μέχρι τα 30 τους τόσοι και τόσοι άλλοι;
Ξέρει κανείς τί έκαναν όλοι οι παραπάνω μέχρι τα 30 τους;
ξέρει κανείς τί έκαναν οι μισοί απ’ αυτούς μέχρι τα 40 τους και τα 50 τους;
Ξέρουν αυτοί οι βλάκες των τέτοιων ερωτήσεων κάτι για το μεταξύ ο και 30 ετών διάστημα της ηλικίας των προειρημένων;
Διερωτήθηκαν ποτέ;
Πώς και η άρρωστη αυτή περιέργειά τους στρέφεται αποκλειστικά μόνον εναντίον του Χριστού, και δεν εκφράζεται και για τόσους άλλους;
εγώ βέβαια για κανέναν από τους παραπάνω δεν έχω ούτε ίχνος της τέτοιας περιεργείας».
Όσο για το Χριστό;
Ναι, ο Χριστός είναι από τους σπανίους (Φίλιππος, Μ. Αλέξανδρος, Μ. Κωνσταντίνος, κλπ.), για τους οποίους ξέρουμε τί έκαναν και πρίν από τα 30 τους.
Του Χριστού ξέρουμε την προσκύνηση των ποιμένων, την αφιέρωσή του στο ναό μετά 40 μέρες σύμφωνα με τις διατάξεις του Μωϋσέως και τις προφητείες του Συμεών και της Άννης για το πρόσωπό του και το μέλλον του, την προσκύνησή του αργότερα κι από τους αλλοδαπούς μάγους και την καταζήτησή του για σφαγή από τον Ηρώδη Α΄ όταν ήταν περίπου 2 ετών, για τα θαυμαστά λόγια του προς τη μητέρα του στο ναό της Ιερουσαλήμ όταν ήταν 12 ετών, για τη βάπτισή του από τον Ιωάννη λίγο πριν από τα 30 του χρόνια.
Φυσικά τα Ευαγγέλια δεν είναι βιογραφία του Χριστού, αλλ’ ιστορία του κηρύγματός του της θανατώσεώς του και της αναστάσεώς του.
Κανένα βιβλίο της Αγίας Γραφής δεν είναι βιογραφία κανενός απολύτως.
Δεν είναι μυθιστόρημα για αργόσχολες Κατίνες η Γραφή.
Παρά ταύτα για τη ζωή του Χριστού μας παρέχουν πλήρη κάλυψη, λέγοντας και εννοώντας ότι μέχρι τα 30 του η ζωή του ήταν μια συνηθέστατη ρουτίνα χωρικού μεροκαματιάρη, δεν υπάρχει το κενό που υπάρχει για τους προειρημένους.
Ξέρουμε ότι ο Χριστός μέχρι τα δώδεκά του πήγε στο σχολείο (Λκ 4,16-21), κι από τα 12 μέχρι τα 30 του ήταν τέκτων, που από τα «τέγω» «τέγος» (= «στεγάγω», «στέγος»- «στέγη») θα πει «Ξυλουργός της στεγάσεως και των κουφωμάτων», έκανε δηλαδή στέγες και σκάλες, κάγκελλα, πόρτες, παράθυρα, εντοιχισμένες ντουλάπες, ράφια, κλπ., συνεργαζόμενος κατά τα πρώτα χρόνια με τον θετό πατέρα του Ιωσήφ, από τον οποίο μάθαινε αυτή την τέχνη κι εργαζόμενος αργότερα μετά το θάνατο εκείνου ως ενήλικος μάστορας για τη συντήρηση της μητέρας του και του εαυτού του.
΄Ηταν «τέκτων».
Τί άλλο το άξιο εξιστορήσεως θα μπορούσε να έχει η καθημερινή δουλειά -μεροδούλι-μεροφάι ενός μάστορα του κύκλου των οικοδομικών εργασιών;
άλλωστε κατά το μωσαϊκό νόμο, τον οποίο τήρησε πειθαρχικά και σιωπηλά μέσα στην αφάνεια του ασήμαντου εργάτου, στον Ισραήλ ο άντρας είχε γνώμη και δημόσιο λόγο από τα 30 του κι έπειτα.
Τί θα έλεγαν οι παραπάνω ανόητοι ερωτώντες - και μόνοι τους απαντώντες κιόλας «Πήγε στην Ινδία για μαθητεία σε μάγους», λες και ο παραμεσόγειος κόσμος δεν είχε τέτοιους αγύρτες-, τί θα ήθελαν άλλο να λεν τα Ευαγγέλια για το Χριστό; ότι
«Στις 30-3-14 έκανε με τον πατέρα του τη στέγη και τα κουφώματα του σπιτιού του Ηλί»,…
Στις 30-5-24 έκανε με τον πατέρα του τη στέγη και τα κουφώματα του σπιτιού του Συμεών,…
Στις «30-7-24 έκανε με τον πατέρα του τη στέγη και τα κουφώματα του σπιτιού του Ιακώβ»…
Στις 30-10-28 έκανε τη στέγη και τα κουφώματα του σπιτιού του Ματθάν», και πάει λέγοντας;
Για να μην πω ότι μπορεί να υπήρχε και τέτοιο ημερολόγιο για τα βερεσέδια, αυτόγραφό του μάλιστα, αλλ’ οι ευαγγελισταί και οι πρώτοι Χριστιανοί δεν ενδιαφέρθηκαν για κείνο το μαστοροτεφτέρι -ο ίδιος ο Κύριος προφανώς το πέταξε στα σκουπίδια, όταν άρχισε το κήρυγμά του-,όπως δε ν ενδιαφέρθηκαν ούτε για το σταυρό του ούτε για τον τάφο του ούτε για την ποδιά και τα κουζινικά της μητέρας του.
Βλακόμετρο μόνο της βλακείας των ερωτώντων είναι κάτι τέτοιες ερωτήσεις. Κατά τούτο μόνο μας είναι χρήσιμη η τέτοια τους ερώτηση. Πώς αλλιώς θα ξέραμε το νοητικό τους επίπεδο, αν δεν μας τόδειχναν οι ίδιοι τόσο πρόθυμα;
Δρ Κωνσταντίνος Σιαμάκης (Μελέτες, 4,323-324)
(Για την επιλογή, αντιγραφή, μονοτόνιση, θέση κεφαλαιογράμματος μετά από τελεία Αθ. Σιαμάκης, αρχιμανδρίτης)
_________________
«...ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ ΥΜΑΣ.»
(Κατά Ιωάννην Η΄-32)
