Διατί οἰ Προτεστάντες στρέφονται ἐναντίον τοῦ Μοναχισμοῦ;
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
Η δράσις των Προτεσταντών εις την Ελλάδα
Στην Ελλάδα ήρθαν υπό το πρόσχημα της φιλελληνικότητoς.
Μερικοί απ΄ αυτούς ήταν ο Γκίλφορντ –σας λέω και μερικά ονόματα που έδρασαν στην Ελλάδα-, ο Κίνγκ, ο Χίλλ, ο Κορκ, ο Αρτλεϋ, ο Χέλντερ, ο Λήν.
Αυτοί ήρθαν ως φιλέλληνες, άρχισαν να ιδρύουν σχολεία και σιγά σιγά άρχισαν να εκδηλώνονται και να χύνουν το δηλητήριό τους. Σ΄ αυτούς δε να προσθέσωμε επί πλέον και την βαυαρικήν βασιλείαν, που ήρθε τότε στην Ελλάδα. Όταν ήρθε ο Όθων, έφερε και την αυλή του...
Η αυλή του ήταν Βαυαρική, δηλαδή από την Γερμανία. Οι Βαυαροί ήσαν Προτεστάνται.
Και έφθασαν στην Ελλάδα να κυβερνήσουν του Ορθοδόξους Έλληνας Προτεστάνται! – τι ευτυχές γεγονός γι΄ αυτούς….. έβαλαν τον λύκο να φυλάξη τα πρόβατα.
Αγαπητοί μου, τέτοια μωρία μας έχει πιάσει, τέτοια μωρία, που είναι αδιανότητο πράγμα! Όταν διαβάζουμε αυτά στην Ιστορία, τα θεωρούμε πραγματικά αδιανόητα. Και το χειρότερο:… άλλο αυτό που μπορεί να μου πη κάποιος: «Μα, ο Όθων έγινε Ορθόδοξος βασιλεύς, όπως το προέβλεπε το Σύνταγμα».
Ωραία πολύ καλά. Η αυλή του όμως δεν έγινε Ορθόδοξη.
Και το χειρότερο: ο υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων ετέθη ο Βαυαρός Μάουερ, που ήτο Προτεστάντης Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Προτεστάντης!….
Ε, πέστε μου σας παρακαλώ, τι θα έκανε αυτός ο άνθρωπος; Ε, να τι έκανε: έκλεισε τα μοναστήρια περιόρισε ό,τι μπορούσε να περιορίση στην Ελλάδα, με αποτέλεσα την υποταγή της Εκκλησίας.
(...)
Κατόπιν οι Προτεστάνται στρέφονται εναντίον του Μοναχισμού! Γιατί στρέφονται εναντίον του Μοναχισμού; διότι τους αποκαλύπτουν οι μοναχοί. Η ιστορία του Μοναχισμού δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι αποκαλύψεις των αιρέσεων, η αποκάλυψις των βαθέων του Σατανά!
Όποια αίρεσις έλθη ή παρουσιασθή, ο Μοναχισμός την ανιχνεύει. Αυτός ο Μοναχισμός, που είναι στις ερήμους, που είναι στα βουνά∙ αυτοί που είναι απομεμακρυσμένοι, αυτοί ανιχνεύουν. Ολόκληρη η Εκκλησιαστική ιστορία μας είναι ιστορία ανιχνεύσεων των αιρέσεων εκ μέρους του Μοναχισμού.
Επόμενον λοιπόν είναι οι αιρετικοί να βλέπουν τον Μοναχισμόν με το χειρότερο μάτι.
Γι΄ αυτό ιδιαιτέρως στρέφονται εναντίον του Μοναχισμού, να τον εξευτελίσουν όσο μπορούν περισσότερο, μόνο και μόνο για να προσβάλλουν την Εκκλησία διότι ο προμαχών της Εκκλησίας είναι ο Μοναχισμός.
(...)
Λοιπόν ακούστε παρακαλώ τι λέγει η εγκύκλιος της Συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως του 1836:
«Ταύτα και άλλα πολλά μεταχειρίσθησαν – οι αιρετικοί, οι Προτεστάνται – και μεταχειρίζονται οι σημερινοί αιρετικοί, δια να μολύνωσι την ημετέραν Θρησκείαν και να διαφθείρωσι το ημέτερον Έθνος, και προς έυκολον κατόρθωσιν των κακόβουλων αυτών σκοπών εκχέουσι τον ιόν της ιοβόλου αυτών ψυχής δια τοσούτων φλυαριών κατά του ατενώς επαγρυπνούντος, φυλάσσοντος την Ορθόδοξον ποίμνην και μόνου δυναμένου αντιστήναι και ανατρέψαι τα τούτων πονηρά σχέδια Μοναχικού Τάγματος, εκσφεδονίζοντες με φοράν δριμυτάτης λόγων αλόγων την παντελή καταστροφήν του ιερού αυτού Συστήματος.
Αλλά γνώτωσαν οι παραλελογισμένοι λουθηροκαλβινόφρονες απόστολοι ότι εξ αυτού του Τάγματος – του Μοναχικού- και μέχρι του νυν», και μέχρι τώρα, «εισίν οι ορθοτομούντες τον λόγον της αληθείας και οδηγούντες την Ορθόδοξον νεολαίαν, δια της διδασκαλίας αυτών εις το ιερόν δόγμα και εις την ορθήν ηθικήν.
»Το Τάγμα αυτό ούτε εμόλυνε ποτέ, κατά τους παραλογισμούς των εναντίον αυτών κακοφρόνων, την ορατήν Εκκλησίαν του Χριστού, αλλά αείποτε ελάμπρυνε, εδόξασεν, εκράτεινε και εστερέωσεν αυτήν και δια του πνευματικού βίου και δια των δογματικών και ηθικών.
Αυτό συνεκρότησε τας κατά καιρούς συστάσεις Οικουμενικάς και Τοπικάς Συνόδους.
Αυτό – το Μοναχικόν Τάγμα – διετήρησεν ακριβώς τους ιερούς Κανόνας, οίτινες και το δόγμα ευσεβώς ορθοτομούσι και τα ήθη των Χριστιανών ρυθμίζουσι και εις την κατά Θεόν πολιτείας οδηγούσι.
Αυτό απ΄ αρχής αντέστη και καταπολέμησε και τη πανσθενή δυνάμει του Κυρίου, κατεπάλαισε τα διάφορα συστήματα των ελληνιστών και τους κακόδοξος αιρεσιάρχας.
Αυτό, τέλος πάντων ήδη πολεμεί και υμάς τους επ΄ εσχάτων των χρόνων εκ των κευθμώνων του άδου και του βυθού του βορείου ωκεανού αναφανέντας σατανικούς αιρεσιάρχας, δια να πάυσητε διαταράττοντες την Ορθόδοξον Ανατολικήν Εκκλησίαν, την οποίαν αυτό το Μοναχικόν Σύστημα εφύλαξε μέχρι τούδε, και τη παναλκή δυνάμει του παντουργού Θεού, θέλει φυλάξη μέχρι συντελείας.»
Να ποια είναι η θέσις του Μοναχισμού εναντίον των αιρετικών. Αυτά ήταν από την επίσημον εγκύκλιον της Συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως του 1836.
Ακόμη προσπαθούν να προσεταιρισθούν και τον κλήρον! Και ιδού.
«Τα πράγματα αυτά απέδειξεν ότι άλλον καλόν δεν προεξενήθη εκ τούτων των βιβλίων εις τους ομογενείς, ει μη η ψυχρότης της πίστεως, η αδιαφορία περί τα θρησκευτικά, η διαφθορά των ηθών.
Αυτοί –οι Προτεστάνται- εμηχανεύθησαν κατ΄ αρχάς, πριν εισέτι γνωσθώσιν οι δολεροί των σκοποί –κι αυτό στην Ελλάδα παρακαλώ– να μεταχειρισθώσι τινάς ευυπολήπτους», δηλαδή σπουδαίους ανθρώπους, με υπόληψι, «των εκ του κλήρου εις αυτά ταύτα, δια να καλύψωσιν έτι μάλλον τους δόλους των».
Ακούσατε;….προσεταιρίζονται και τον κλήρον, για να καλύψουν τους δόλους των!
Τι το παράξενον; Το ακούσατε παρακαλώ;…
προσεταιρίζονται και τους κληρικούς, για να καλύψουν τους δόλους των οι αιρετικοί, οι Προτεστάνται!…
Δεν τα λέγω εγώ∙ τα λέγει η Σύνοδος της Κωνσταντινουπόλεως.
Η στάσις μας απέναντι στους ποικίλους αιρετικούς
Και, τέλος: Ποία στάσι πρέπει να πάρωμε απέναντι σε όλους αυτούς; Ακούστε:
«Όθεν και δια της παρούσης Εκκλησιαστικής και Συνοδικής Εγκυκλίου επιστολής, γνωστοποιούμεν τοις απανταχού Ορθοδόξοις ότι, μη ανεχόμενοι τουντεύθεν των τοιούτων της καθ΄ ημάς Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας αποστατών, αφεύκτως θέλον μεταχειρισθή όλα τα μέσα, σκοπόν τιθέμενοι ινα διορθώσωμεν και ανακαλέσωμεν εις την ευθείαν οδόν τους τοιούτους πεπλανημένους η ως μέλη σεσηπότα», σάπια, «να αποκόψωμεν, αποβάλλονες αυτούς από την ολομέλειαν των πιστών».
Ή θα μετανοήσης και θα’ ρθης εδώ μπροστά στην Εκκλησία και θα κόψης όλα σου τα τερτίπια, εκείνα που κάνεις, παρεκκλησιαστικά και παρασυναγωγικά, ή θα αποκοπής σαν σάπιο μέλος της Εκκλησίας.
Δεν το λέγω εγώ∙ το λέγει η Σύνοδος της Κωνσταντινουπόλεως.
Και ο επίλογος:
«Ταύτα πάντα λοιπόν, ως αναγκαία τε και σωτήρια –αναγκαία και σωτήρια!-, τη κοινή γνώμη των μακαριωτάτων πατριαρχών, εν Χριστώ αδελφών και συλλειτουργών της ημών μετριότητος, του τε αγιωτάτου πατριάρχου Αλεξανδρείας κ. Ιεροθέου, του αγιωτάτου πατριάρχου Αντιοχείας κ. Μεθοδίου, του αγιωτάτου πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Αθανασίου- και του Γρηγορίου, που ήτο τότε Κωνσταντινουπόλεως – και των λοιπών αγίων πατριαρχών, προκατόχων ημών, και της περί ημάς των αρχιερέων ιεράς αδελφότητος, εγκριθέντα, απεφάνθη συνοδικώς».
Ενεκρίθησαν απ’ όλους αυτούς, δηλαδή από όλα τα Πατριαρχεία της Ανατολής. Ενέκριναν οι πατριάρχαι και απεφάνθησαν συνοδικώς και τώρα υπογράφουν. Αυτός είναι ο επίλογος, αγαπητοί μου, αυτής της εγκυκλίου εναντίον των Προτεσταντών.
Κυριακή, 27-5-1979
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.Η δράσις των Προτεσταντών εις την Ελλάδα
Στην Ελλάδα ήρθαν υπό το πρόσχημα της φιλελληνικότητoς.
Μερικοί απ΄ αυτούς ήταν ο Γκίλφορντ –σας λέω και μερικά ονόματα που έδρασαν στην Ελλάδα-, ο Κίνγκ, ο Χίλλ, ο Κορκ, ο Αρτλεϋ, ο Χέλντερ, ο Λήν.
Αυτοί ήρθαν ως φιλέλληνες, άρχισαν να ιδρύουν σχολεία και σιγά σιγά άρχισαν να εκδηλώνονται και να χύνουν το δηλητήριό τους. Σ΄ αυτούς δε να προσθέσωμε επί πλέον και την βαυαρικήν βασιλείαν, που ήρθε τότε στην Ελλάδα. Όταν ήρθε ο Όθων, έφερε και την αυλή του...
Η αυλή του ήταν Βαυαρική, δηλαδή από την Γερμανία. Οι Βαυαροί ήσαν Προτεστάνται.
Και έφθασαν στην Ελλάδα να κυβερνήσουν του Ορθοδόξους Έλληνας Προτεστάνται! – τι ευτυχές γεγονός γι΄ αυτούς….. έβαλαν τον λύκο να φυλάξη τα πρόβατα.
Αγαπητοί μου, τέτοια μωρία μας έχει πιάσει, τέτοια μωρία, που είναι αδιανότητο πράγμα! Όταν διαβάζουμε αυτά στην Ιστορία, τα θεωρούμε πραγματικά αδιανόητα. Και το χειρότερο:… άλλο αυτό που μπορεί να μου πη κάποιος: «Μα, ο Όθων έγινε Ορθόδοξος βασιλεύς, όπως το προέβλεπε το Σύνταγμα».
Ωραία πολύ καλά. Η αυλή του όμως δεν έγινε Ορθόδοξη.
Και το χειρότερο: ο υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων ετέθη ο Βαυαρός Μάουερ, που ήτο Προτεστάντης Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Προτεστάντης!….
Ε, πέστε μου σας παρακαλώ, τι θα έκανε αυτός ο άνθρωπος; Ε, να τι έκανε: έκλεισε τα μοναστήρια περιόρισε ό,τι μπορούσε να περιορίση στην Ελλάδα, με αποτέλεσα την υποταγή της Εκκλησίας.
(...)
Κατόπιν οι Προτεστάνται στρέφονται εναντίον του Μοναχισμού! Γιατί στρέφονται εναντίον του Μοναχισμού; διότι τους αποκαλύπτουν οι μοναχοί. Η ιστορία του Μοναχισμού δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι αποκαλύψεις των αιρέσεων, η αποκάλυψις των βαθέων του Σατανά!
Όποια αίρεσις έλθη ή παρουσιασθή, ο Μοναχισμός την ανιχνεύει. Αυτός ο Μοναχισμός, που είναι στις ερήμους, που είναι στα βουνά∙ αυτοί που είναι απομεμακρυσμένοι, αυτοί ανιχνεύουν. Ολόκληρη η Εκκλησιαστική ιστορία μας είναι ιστορία ανιχνεύσεων των αιρέσεων εκ μέρους του Μοναχισμού.
Επόμενον λοιπόν είναι οι αιρετικοί να βλέπουν τον Μοναχισμόν με το χειρότερο μάτι.
Γι΄ αυτό ιδιαιτέρως στρέφονται εναντίον του Μοναχισμού, να τον εξευτελίσουν όσο μπορούν περισσότερο, μόνο και μόνο για να προσβάλλουν την Εκκλησία διότι ο προμαχών της Εκκλησίας είναι ο Μοναχισμός.
(...)
Λοιπόν ακούστε παρακαλώ τι λέγει η εγκύκλιος της Συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως του 1836:
«Ταύτα και άλλα πολλά μεταχειρίσθησαν – οι αιρετικοί, οι Προτεστάνται – και μεταχειρίζονται οι σημερινοί αιρετικοί, δια να μολύνωσι την ημετέραν Θρησκείαν και να διαφθείρωσι το ημέτερον Έθνος, και προς έυκολον κατόρθωσιν των κακόβουλων αυτών σκοπών εκχέουσι τον ιόν της ιοβόλου αυτών ψυχής δια τοσούτων φλυαριών κατά του ατενώς επαγρυπνούντος, φυλάσσοντος την Ορθόδοξον ποίμνην και μόνου δυναμένου αντιστήναι και ανατρέψαι τα τούτων πονηρά σχέδια Μοναχικού Τάγματος, εκσφεδονίζοντες με φοράν δριμυτάτης λόγων αλόγων την παντελή καταστροφήν του ιερού αυτού Συστήματος.
Αλλά γνώτωσαν οι παραλελογισμένοι λουθηροκαλβινόφρονες απόστολοι ότι εξ αυτού του Τάγματος – του Μοναχικού- και μέχρι του νυν», και μέχρι τώρα, «εισίν οι ορθοτομούντες τον λόγον της αληθείας και οδηγούντες την Ορθόδοξον νεολαίαν, δια της διδασκαλίας αυτών εις το ιερόν δόγμα και εις την ορθήν ηθικήν.
»Το Τάγμα αυτό ούτε εμόλυνε ποτέ, κατά τους παραλογισμούς των εναντίον αυτών κακοφρόνων, την ορατήν Εκκλησίαν του Χριστού, αλλά αείποτε ελάμπρυνε, εδόξασεν, εκράτεινε και εστερέωσεν αυτήν και δια του πνευματικού βίου και δια των δογματικών και ηθικών.
Αυτό συνεκρότησε τας κατά καιρούς συστάσεις Οικουμενικάς και Τοπικάς Συνόδους.
Αυτό – το Μοναχικόν Τάγμα – διετήρησεν ακριβώς τους ιερούς Κανόνας, οίτινες και το δόγμα ευσεβώς ορθοτομούσι και τα ήθη των Χριστιανών ρυθμίζουσι και εις την κατά Θεόν πολιτείας οδηγούσι.
Αυτό απ΄ αρχής αντέστη και καταπολέμησε και τη πανσθενή δυνάμει του Κυρίου, κατεπάλαισε τα διάφορα συστήματα των ελληνιστών και τους κακόδοξος αιρεσιάρχας.
Αυτό, τέλος πάντων ήδη πολεμεί και υμάς τους επ΄ εσχάτων των χρόνων εκ των κευθμώνων του άδου και του βυθού του βορείου ωκεανού αναφανέντας σατανικούς αιρεσιάρχας, δια να πάυσητε διαταράττοντες την Ορθόδοξον Ανατολικήν Εκκλησίαν, την οποίαν αυτό το Μοναχικόν Σύστημα εφύλαξε μέχρι τούδε, και τη παναλκή δυνάμει του παντουργού Θεού, θέλει φυλάξη μέχρι συντελείας.»
Να ποια είναι η θέσις του Μοναχισμού εναντίον των αιρετικών. Αυτά ήταν από την επίσημον εγκύκλιον της Συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως του 1836.
Ακόμη προσπαθούν να προσεταιρισθούν και τον κλήρον! Και ιδού.
«Τα πράγματα αυτά απέδειξεν ότι άλλον καλόν δεν προεξενήθη εκ τούτων των βιβλίων εις τους ομογενείς, ει μη η ψυχρότης της πίστεως, η αδιαφορία περί τα θρησκευτικά, η διαφθορά των ηθών.
Αυτοί –οι Προτεστάνται- εμηχανεύθησαν κατ΄ αρχάς, πριν εισέτι γνωσθώσιν οι δολεροί των σκοποί –κι αυτό στην Ελλάδα παρακαλώ– να μεταχειρισθώσι τινάς ευυπολήπτους», δηλαδή σπουδαίους ανθρώπους, με υπόληψι, «των εκ του κλήρου εις αυτά ταύτα, δια να καλύψωσιν έτι μάλλον τους δόλους των».
Ακούσατε;….προσεταιρίζονται και τον κλήρον, για να καλύψουν τους δόλους των!
Τι το παράξενον; Το ακούσατε παρακαλώ;…
προσεταιρίζονται και τους κληρικούς, για να καλύψουν τους δόλους των οι αιρετικοί, οι Προτεστάνται!…
Δεν τα λέγω εγώ∙ τα λέγει η Σύνοδος της Κωνσταντινουπόλεως.
Η στάσις μας απέναντι στους ποικίλους αιρετικούς
Και, τέλος: Ποία στάσι πρέπει να πάρωμε απέναντι σε όλους αυτούς; Ακούστε:
«Όθεν και δια της παρούσης Εκκλησιαστικής και Συνοδικής Εγκυκλίου επιστολής, γνωστοποιούμεν τοις απανταχού Ορθοδόξοις ότι, μη ανεχόμενοι τουντεύθεν των τοιούτων της καθ΄ ημάς Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας αποστατών, αφεύκτως θέλον μεταχειρισθή όλα τα μέσα, σκοπόν τιθέμενοι ινα διορθώσωμεν και ανακαλέσωμεν εις την ευθείαν οδόν τους τοιούτους πεπλανημένους η ως μέλη σεσηπότα», σάπια, «να αποκόψωμεν, αποβάλλονες αυτούς από την ολομέλειαν των πιστών».
Ή θα μετανοήσης και θα’ ρθης εδώ μπροστά στην Εκκλησία και θα κόψης όλα σου τα τερτίπια, εκείνα που κάνεις, παρεκκλησιαστικά και παρασυναγωγικά, ή θα αποκοπής σαν σάπιο μέλος της Εκκλησίας.
Δεν το λέγω εγώ∙ το λέγει η Σύνοδος της Κωνσταντινουπόλεως.
Και ο επίλογος:
«Ταύτα πάντα λοιπόν, ως αναγκαία τε και σωτήρια –αναγκαία και σωτήρια!-, τη κοινή γνώμη των μακαριωτάτων πατριαρχών, εν Χριστώ αδελφών και συλλειτουργών της ημών μετριότητος, του τε αγιωτάτου πατριάρχου Αλεξανδρείας κ. Ιεροθέου, του αγιωτάτου πατριάρχου Αντιοχείας κ. Μεθοδίου, του αγιωτάτου πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Αθανασίου- και του Γρηγορίου, που ήτο τότε Κωνσταντινουπόλεως – και των λοιπών αγίων πατριαρχών, προκατόχων ημών, και της περί ημάς των αρχιερέων ιεράς αδελφότητος, εγκριθέντα, απεφάνθη συνοδικώς».
Ενεκρίθησαν απ’ όλους αυτούς, δηλαδή από όλα τα Πατριαρχεία της Ανατολής. Ενέκριναν οι πατριάρχαι και απεφάνθησαν συνοδικώς και τώρα υπογράφουν. Αυτός είναι ο επίλογος, αγαπητοί μου, αυτής της εγκυκλίου εναντίον των Προτεσταντών.
Κυριακή, 27-5-1979