''Εκείνος που ψάχνει βρίσκει, και εκείνος που ζητάει θα λάβει'' (Κατά Ματθαίον, κ.7, στ.8)
Mιχάλης Καρακατσάνης
3:49pm Mar 24
Κάποιοι κατηγορούν χωρίς βέβαια θεολογική βάση στα λεγόμενά τους, Την Εκκλησία Του Χριστού για εμμονή στο παλαιό ημερολόγιο, δηλαδή ημερολατρεία, και πως αυτό δεν βοηθάει την προσέλευση των νεοημερολογιτών, που αφήνουν μεν την αιρετική νεοημερολογίτικη εκκλησία, δηλαδή αποτειχίζονται, αλλά επιθυμούν δε, τον εορτασμό των εορτών με το νέο ημερολόγιο.
Η συνέπεια στην απόφαση της Α' Οικουμενικής Συνόδου περί προσαρμογής του εορτολογίου Της Εκκλησίας στο Ιουλιανό ημερολόγιο, δεν αποτελεί ημερολατρεία, αλλά πίστη σε μία απόφαση που πάρθηκε από 318 Αγίους άντρες της Πίστεως μας. Άγιο Νικόλαο, Άγιο Σπυρίδωνα, Άγιο Σίλβεστρο και τόσους άλλους... Ημερολατρεία αποτελεί η εξεύρεση δήθεν καλύτερου ημερολογίου και η παράνομη επιβολή του στην Ελλάδα, όπως έγινε εκ μέρους των πατριαρχών και αρχιεπισκόπων της εποχής εκείνης (1924). Η Εκκλησία δεν είναι αστεροσκοπείο... Ούτε ενδιαφέρεται για ημερολόγια, όπως πολλοί αδαείς έχουν γράψει στα βιβλία τους για Την Εκκλησία Του Χριστού. Ενδιαφέρεται για την εκκλησιαστική ενότητα και λατρεία.
Επιπλέον οι Έλληνες που ειρωνικώς αποκαλούνται, παλαιοημερολογίτες, δεν είναι, είναι Γνήσιοι Ορθόδοξοι. Εν αντιθέσει με εκείνους που ελαφρά τη καρδία αποδέχονται το παπικό ημερολόγιο, το οποίο είναι καταδικαστέο από 3 Πανορθόδοξες Συνόδους, 1583, 1587, 1593.
Εξάγεται το ασφαλές συμπέρασμα λοιπόν πως δεν ήταν αιτία οι ημέρες για το νεοημερολογίτικο σχίσμα, αλλά το τί κρυβόταν πίσω από αυτήν την αλλαγή... Όσοι δε, επιμένουν πως το νέο ημερολόγιο είναι άσχετο με την αίρεση του οικουμενισμού, παραθέτουμε το απόσπασμα από το βιβλίο του Ανθίμου, Μητροπολίτου Βιζύης, Κων/πολις, 1922, σελ. 4, 51 και κυρίως σελ. 141, όπου γράφονται επί λέξει τα εξής: "ότι διά του ζητήματος του Ημερολογίου, επιτυγχανομένης της ενοποιήσεως αυτού, θέλει αναμφισβητήτως επιτελεσθή το πρώτον σπουδαίον βήμα προς επίτευξιν της μελετωμένης και υπό των πραγμάτων επιτακτικώς επιβαλλομένης Κοινωνίας των Εκκλησιών ..." Αυτά τα γράφει ένας υπέρμαχος της επιβολής του παπικού ημερολογίου, όχι κάποιος ''παλαιοημερολογίτης''... Όσοι καλόπιστοι και ευαίσθητοι αποτειχίζονται από την αιρετική νεομ/κη εκκλησία, ας δούν και το ζήτημα του ημερολογίου λοιπόν, όχι ως ξένο γεγονός από τον οικουμενισμό, αφού δεν είναι, αλλά σαν το πρώτο βήμα του οικουμενισμού, όπως γράφει και ο παραπάνω δεσπότης που υποστήριζε την αλλαγή της απόφασης της Α' Οικουμενικής Συνόδου, και βεβαίως αδιαφορούσε για το ανάθεμα Της Εκκλησίας κατά του παπικού ημ/γίου, από τις 3 Πανορθόδοξες Συνόδους που καταγράφονται στην Εκκλησιαστική Ιστορία ως ιστορικώς γενόμενες, (βλέπε Εκκλησιαστική Ιστορία Στεφανίδου, σελ. 698 δεύτερη παράγραφος, και 699 πρώτη παράγραφος).
''Εκείνος που ψάχνει βρίσκει, και εκείνος που ζητάει θα λάβει'' (Κατά Ματθαίον, κ.7, στ.8)
Mιχάλης Καρακατσάνης
3:49pm Mar 24
Κάποιοι κατηγορούν χωρίς βέβαια θεολογική βάση στα λεγόμενά τους, Την Εκκλησία Του Χριστού για εμμονή στο παλαιό ημερολόγιο, δηλαδή ημερολατρεία, και πως αυτό δεν βοηθάει την προσέλευση των νεοημερολογιτών, που αφήνουν μεν την αιρετική νεοημερολογίτικη εκκλησία, δηλαδή αποτειχίζονται, αλλά επιθυμούν δε, τον εορτασμό των εορτών με το νέο ημερολόγιο.
Η συνέπεια στην απόφαση της Α' Οικουμενικής Συνόδου περί προσαρμογής του εορτολογίου Της Εκκλησίας στο Ιουλιανό ημερολόγιο, δεν αποτελεί ημερολατρεία, αλλά πίστη σε μία απόφαση που πάρθηκε από 318 Αγίους άντρες της Πίστεως μας. Άγιο Νικόλαο, Άγιο Σπυρίδωνα, Άγιο Σίλβεστρο και τόσους άλλους... Ημερολατρεία αποτελεί η εξεύρεση δήθεν καλύτερου ημερολογίου και η παράνομη επιβολή του στην Ελλάδα, όπως έγινε εκ μέρους των πατριαρχών και αρχιεπισκόπων της εποχής εκείνης (1924). Η Εκκλησία δεν είναι αστεροσκοπείο... Ούτε ενδιαφέρεται για ημερολόγια, όπως πολλοί αδαείς έχουν γράψει στα βιβλία τους για Την Εκκλησία Του Χριστού. Ενδιαφέρεται για την εκκλησιαστική ενότητα και λατρεία.
Επιπλέον οι Έλληνες που ειρωνικώς αποκαλούνται, παλαιοημερολογίτες, δεν είναι, είναι Γνήσιοι Ορθόδοξοι. Εν αντιθέσει με εκείνους που ελαφρά τη καρδία αποδέχονται το παπικό ημερολόγιο, το οποίο είναι καταδικαστέο από 3 Πανορθόδοξες Συνόδους, 1583, 1587, 1593.
Εξάγεται το ασφαλές συμπέρασμα λοιπόν πως δεν ήταν αιτία οι ημέρες για το νεοημερολογίτικο σχίσμα, αλλά το τί κρυβόταν πίσω από αυτήν την αλλαγή... Όσοι δε, επιμένουν πως το νέο ημερολόγιο είναι άσχετο με την αίρεση του οικουμενισμού, παραθέτουμε το απόσπασμα από το βιβλίο του Ανθίμου, Μητροπολίτου Βιζύης, Κων/πολις, 1922, σελ. 4, 51 και κυρίως σελ. 141, όπου γράφονται επί λέξει τα εξής: "ότι διά του ζητήματος του Ημερολογίου, επιτυγχανομένης της ενοποιήσεως αυτού, θέλει αναμφισβητήτως επιτελεσθή το πρώτον σπουδαίον βήμα προς επίτευξιν της μελετωμένης και υπό των πραγμάτων επιτακτικώς επιβαλλομένης Κοινωνίας των Εκκλησιών ..." Αυτά τα γράφει ένας υπέρμαχος της επιβολής του παπικού ημερολογίου, όχι κάποιος ''παλαιοημερολογίτης''... Όσοι καλόπιστοι και ευαίσθητοι αποτειχίζονται από την αιρετική νεομ/κη εκκλησία, ας δούν και το ζήτημα του ημερολογίου λοιπόν, όχι ως ξένο γεγονός από τον οικουμενισμό, αφού δεν είναι, αλλά σαν το πρώτο βήμα του οικουμενισμού, όπως γράφει και ο παραπάνω δεσπότης που υποστήριζε την αλλαγή της απόφασης της Α' Οικουμενικής Συνόδου, και βεβαίως αδιαφορούσε για το ανάθεμα Της Εκκλησίας κατά του παπικού ημ/γίου, από τις 3 Πανορθόδοξες Συνόδους που καταγράφονται στην Εκκλησιαστική Ιστορία ως ιστορικώς γενόμενες, (βλέπε Εκκλησιαστική Ιστορία Στεφανίδου, σελ. 698 δεύτερη παράγραφος, και 699 πρώτη παράγραφος).
''Εκείνος που ψάχνει βρίσκει, και εκείνος που ζητάει θα λάβει'' (Κατά Ματθαίον, κ.7, στ.8)
