Ἐπισκέφτηκε κάποτε τὸν Γέροντα Σεραφείμ Δημόπουλο στὴν Λάρισα, ένα πνευματικό του τέκνο καὶ εἲδε ἒναν ψυχοπαθή με τὸν συνοδόν του νὰ φεύγουν.
Μὲ αυτή τὴν αφορμή τὸν ἐρώτησε: «Γέροντα, τι κάνετε μὲ αὐτούς; Πῶς βοηθᾶτε τοὺς ψυχοπαθεῖς;»
Καὶ ὀ Γέροντας ἀπάντησε:
«Τοὺς λέγω νὰ τοὺς κοινωνοῦν συχνά. Τὸ Σώμα καὶ Αἲμα τοῦ Κυρίου μεταμορφώνει ριζικά ὂλον τὸν ἂνθρωπον. Ἀναζωογονεῖται ἠ ψυχή καὶ τὸ σῶμα. Γίνεται ἒνας καινούργιος ἂνθρωπος μὲ ἂλλον χαρακτῆρα καὶ ψυχισμόν. Ἀλλὰ καὶ τὰ κύτταρα ἀναζωογονοῦνται. Βλέπω πῶς πολὺ σύντομα βελτιώνονται».
π. Διονύσιος Ταμπάκης
Βιβίον «Ασκητές μέσα στὸν κόσμον»
Ι. Ησυχ. Ἀγίου Ἰωάννου Προδρόμου
Μεταμορφώσεως Χαλκιδικῆς