Περί τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου
•
… Ὀ γάμος εἶναι ἒνας δρόμος· ἀρχίζει ἀπό τὴν γῆ καἲ τερματίζει στὸν
οὐρανό. Εἶναι μία σύναψις, ἒνας σύνδεσμος μαζί μὲ τὸν Χριστόν, πού μᾶς
βεβαιώνει ὂτι θὰ πάμε κάποτε στὸν ουρανό….
•
…Πάνω ἀπό τὴν ἀγάπη, πάνω ἀπό τὸν ἂνδρα σου, πάνω ἀπό τὴν γυναίκα σου,
πάνω ἀπό τα καθημερινά σου γεγονότα, να θυμάσαι ὂτι προορίζεσαι διὰ τὸν
οὐρανόν, ὂτι μπῆκες στὸν δρόμον πού πρέπει ὀπωσδήποτε νὰ σὲ βγάλη ἐκεῖ. Ἠ
νύμφη καὶ ὀ γαμπρός δίνουν τὰ χέρια τους, τοὺς πιάνη ὀ ἰερεύς καὶ
ἀκολουθοῦν γύρω ἀπό τὸ τραπέζι χορεύοντας καὶ ψάλλοντας. Αὐτό σημαίνει
ὂτι ὀ γάμος εἶναι ἠ πορεία, τὸ ταξίδι πού θὰ καταλήξη στὸν οὐρανό, στὴν
αἰωνιότητα.
•
Στὸν γάμον φαίνονται ὂτι παντρεύονται δύο. Δὲν εἶναι ὂμως δύο ἀλλά
τρεῖς. Παντρεύεται ὀ άνδρας τὴν γυναίκα καὶ ἠ γυναἶκα τὸν άνδρα, ἀλλά
καὶ οἰ δύο μαζί ὐπανδρεύονται τὸν Χριστόν. Τρεῖς ἐπομένως λαμβάνουν
μέρος στὸ μυστήριον καὶ τρεῖς πλέον παραμένουν στὴν ζωήν τους.
• Ὂλα ὂσα χρησιμοποιούνται, κατά τὴν τέλεσι τοῦ γάμου, εἶναι σκιές καὶ
σύμβολα πού δείχνουν ὂτι ἐκεῖ εἶναι ὀ Χριστός. Ὂταν κάθεσαι καὶ βλέπεις
ξαφνικά μία σκιά, καταλαβαίνεις ὂτι κάποιος ἒρχεται. Δὲν τὸν βλέπεις· τὸ
ξεύρεις ὂμως. Πρωί πρωί σηκώνεσαι καὶ βλέπεις κατακόκκινο τὸν ὀρίζοντα
στὴν ἀνατολή. Θὰ βγῆ, λὲς, σὲ λίγο ὀ ἢλιος…
•
Ὂταν βλέπης τὸν γάμον σου, τὸν ἂνδρα σου, τὴν γυναἶκα σου, ὂταν βλέπεις
τὶς στεναχώριές σου, τὰ πάντα μέσα στὸ σπίτι σου, νὰ ξεύρης ὂτι εἶναι
σημάδια τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι σὰν νὰ ἀκοῦς τὰ βήματά του, σὰν
νὰ ἒρχεται, σὰν νὰ πρόκειται να ἀκούσης τώρα καὶ τὴν φωνήν Του. Σκιές
εἶναι ὂλα αὐτά πού δείχνουν ὂτι μαζί μας εἶναι ὀ Χριστός. Εἶναι ἀλήθεια
ὂτι ἐξ αἰτίας τῶν μεριμνῶν μας τὸν νοιώθομε ὠς ἀπόντα. Τὸν βλέπομε ὂμως
μέσα στὶς σκιές καὶ εἲμαστε βέβαιοι ὂτι εἶναι μαζί μας….. Ἠ ζωή μας
εἶναι πλέον μαζί μὲ τὸν Χριστόν…
Ἀρχιμανδρίτης Αἰμιλιανός