Πέμπτη 2 Μαΐου 2013

Ἴσως Δὲν Προλάβω ...

           Ἴσως Δὲν Προλάβω ...
 
-Θεέ μου, τὶ ψυχὴ θὰ παραδώσω ...
-Ὅτι ζητᾶς, ἐγὼ κάνω τὰ τελίως ἀντίθετα.
-Κιτάζω νὰ ἰκανοποιῶ τὰ πάθη μου καὶ βάζω                                                       
στὴν ἄκρη τὴν ψυχήν μου.
-Ξέρω ὅτι κάτι μοῦ λείπει στὴν ζωήν μου καὶ
αὐτὸ τὸ κάτι εἶσαι ἐσύ, ἀλλὰ συνεχίζω νὰ κάνω
τοῦ κεφαλιοῦ μου.
-Σὲ πικράνω κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς μου καὶ τὸ
ξέρω πολὺ καλὰ αὐτό.
-Ἀλλὰ ἐσὺ μὲ ἀγαπᾶς.
-Βλέπεις πόσο ἀχάριστη ψυχὴ εἶμαι ἀλλὰ ἐσὺ
ἐκεῖ, νὰ μοῦ προσφέρεις ὅτι χρειάζομαι.
-Τίποτε δὲν μοῦ ἔλειψε καὶ αὐτὸ τὸ χρεωστῶ
σὲ σένα.
-Ἀλλὰ ἡ ἀχαριστία μου δὲν σὲ εὐχαριστεῖ.
-Δὲν σοῦ λέγω ἕνα ἀπλὸ εὐχαριστῶ διατὶ βάζω
τν ἐαυτόν μου καὶ πάλιν πάνω ἀπὸ σένα.
-Τέτοιες ἡμέρες καὶ ἀντὶ τὸ μυαλόν μου νὰ εἶναι
σὲ σένα, ἐγὼ καὶ πάλιν τὸν ἐαυτὸν σκέπτομαι.
-Τὶ θὰ φάω, τὶ θὰ φορέσω, ποὺ θὰ πάω, τὶ θὰ
ἀγοράσο ... Ὅλα διὰ μένα καὶ τίποτε διὰ σένα.
-Αἱ θυσίες ποὺ κάνω εἶναι διὰ τὸ ἐαυτόν μου.                                                                                                                          
-Καὶ μετὰ λέγω ὑπερήφανα καὶ μὲ καμάρι ὅτι εἶμαι
μία Ὀρθόδοξος Χριστιανὴ ψυχή.
-Τώρα ντρέπομαι πραγματικά.
-Στὰ γόνατα θὰ ἐπρεπε νὰ εἶμαι νύκτα καὶ
ἡμέρα νὰ σὲ εὐχαριστῶ διὰ ὅσα μοῦ δίνεις
ἀλλὰ ὅπως βλέπεις προτιμῶ νὰ κάθομαι
στὴν πολυθρόνα μου.
-Δὲν ξέρω ἀπὸ ποὺ νὰ ἀρχίσω πρὶν ἔλθει ἡ
ὧρα μου νὰ ἀφήσω τὰ ἐγκόσμια. Ἀλίμονόν μου
δηλαδή.
-Σὲ παρακαλῶ φώτισε τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μου
νὰ ἀλλάξω διατὶ δὲν πάει ἀλλο.
-Τὰ χρόνια περνοῦν χωρὶς κανένα ψυχικὸ
ὤφελος.
-Σὲ παρακαλῶ Κύριε, φώτισέ με.