Παναγία Γοργοϋπήκοος
Εἰς τὰς αἰτήσεις, τάχιστα
Ἀντιφωνεῖς, Παρθένα
καὶ εἶπες τοῦ Υιοῦ Σου, "Χάρισε,
δῶρα , χάριν σὲ ἐμένα΄΄…
Ἀγνόησες τὰ πολλαπλά
πταίσματα, τὰ πραγμένα
καὶ ἔδωσες δῶρα πάμπολλα
δῶρα, εὐλογημένα..
Κράτησες τῆς καρδίας μου
Ἄνασσά μου τοῦ ρύπους,
καὶ ὑπέδειξες τοῦ Πλάστη μου,
τοὺς πονεμένους κτύπους …..
Κλίμακα ἔγινες ξανά
νὰ ἀνέβω στὰ οὐράνια,
Μεσίτρια γιὰ τὸ ὡσαννά,
νὰ βάλω τὰ στεφάνια…..
Ὅπως τοῦ Νείλου, ἔδωσες
πίσω πάλιν, τὸ φῶς μου
καὶ μὲ στοργήν με ἔζωσες
γιὰ νὰ διαβῶ τὸ βιός μου….
"Λάμπεις Σύ, ὡς πολύφωτος
Σελήνη", στὰ ἐπουράνια
καὶ ὁδηγᾶς τὰ τέκνα σου
ὡς κυβερνήτης πάντα….
Ὡς οἰκονόμος, διακονεῖς
προσκυνητές , Πατέρες
τὶς προσβολές ἐκδιώκοντας
στὶς δύστηνες ἡμέρες ….
Γοργῶς φυλάττεις Δέσποινα
ὄσους σὲ ἐπικαλοῦνται
καὶ πλούσια τὴν ἀρωγήν
τὰ τέκνα σου καρπούνται…
Φώτισε τὸν ἀόμματο
νὰ ἰδῶ τὰ σφάλματά μου
νὰ ἀκούσω εὐθὺς τὸ κάλεσμα
ποὺ ἐκφώνησες μπροστά μου…
Εἰσάκουσε Βασίλισσα
Τοῦ Ἄθωνα Κυρία
τοῦ πόνου τὰ αἰτήματα
δῶσε μου σωτηρία….
Οἱ παρεμβάσεις ἄπειρες
προς δόξαν του Υιού Σου
και καταγράφω ελάχιστες,
ἐκ θρόνου τοῦ δικοῦ Σου…
Θεράπευσες ἀσθένειες
χάρισες εὐτεκνία
ὁδήγησες μὲ ἀσφάλεια
στὶς θάλασσες τὰ πλοῖα…
Χωρὶς ψηλάφηση ὁ τυφλός
ἐμπρὸς θὰ γονατίσει,
βαδίζοντας παράλυτος,
ἦλθε νὰ εὐχαριστήσει….
Λύτρωσες τὸν αἰχμάλωτο
ἀπ' τῶν δεσμῶν τὰ πάθη,
τὴν κόπωση Γοργῶς κρατεῖς
τὴν Χάριν σου ὅποιος μάθη…
Ἐκδίωξες ἀπ, τὰ σπαρτά
Ἔφορε, τὶς ἀκρίδες
καὶ χάρισες στὸ πόνο μας
μυριάδες τὶς ἐλπίδες …
Μόνη σου κατανόμασες
τὴν Πάνσεπτη μορφή Σου,
Κυρίαν Γοργοϋπήκοον,
δείξε μου τὴ στοργήν Σου…
Δοχειαρίου, ἡ Μονὴ
ποὺ διάλεξες ὡς θρόνον
καὶ ὅποιος στὸν Ἄθωνα διαβεῖ,
ξέχασε εὐθὺς τὸν πόνον……
Μνάσων ὁ Παλαιὸς Μαθητής.
Εἰς τὰς αἰτήσεις, τάχιστα
Ἀντιφωνεῖς, Παρθένα
καὶ εἶπες τοῦ Υιοῦ Σου, "Χάρισε,
δῶρα , χάριν σὲ ἐμένα΄΄…
Ἀγνόησες τὰ πολλαπλά
πταίσματα, τὰ πραγμένα
καὶ ἔδωσες δῶρα πάμπολλα
δῶρα, εὐλογημένα..
Κράτησες τῆς καρδίας μου
Ἄνασσά μου τοῦ ρύπους,
καὶ ὑπέδειξες τοῦ Πλάστη μου,
τοὺς πονεμένους κτύπους …..
Κλίμακα ἔγινες ξανά
νὰ ἀνέβω στὰ οὐράνια,
Μεσίτρια γιὰ τὸ ὡσαννά,
νὰ βάλω τὰ στεφάνια…..
Ὅπως τοῦ Νείλου, ἔδωσες
πίσω πάλιν, τὸ φῶς μου
καὶ μὲ στοργήν με ἔζωσες
γιὰ νὰ διαβῶ τὸ βιός μου….
"Λάμπεις Σύ, ὡς πολύφωτος
Σελήνη", στὰ ἐπουράνια
καὶ ὁδηγᾶς τὰ τέκνα σου
ὡς κυβερνήτης πάντα….
Ὡς οἰκονόμος, διακονεῖς
προσκυνητές , Πατέρες
τὶς προσβολές ἐκδιώκοντας
στὶς δύστηνες ἡμέρες ….
Γοργῶς φυλάττεις Δέσποινα
ὄσους σὲ ἐπικαλοῦνται
καὶ πλούσια τὴν ἀρωγήν
τὰ τέκνα σου καρπούνται…
Φώτισε τὸν ἀόμματο
νὰ ἰδῶ τὰ σφάλματά μου
νὰ ἀκούσω εὐθὺς τὸ κάλεσμα
ποὺ ἐκφώνησες μπροστά μου…
Εἰσάκουσε Βασίλισσα
Τοῦ Ἄθωνα Κυρία
τοῦ πόνου τὰ αἰτήματα
δῶσε μου σωτηρία….
Οἱ παρεμβάσεις ἄπειρες
προς δόξαν του Υιού Σου
και καταγράφω ελάχιστες,
ἐκ θρόνου τοῦ δικοῦ Σου…
Θεράπευσες ἀσθένειες
χάρισες εὐτεκνία
ὁδήγησες μὲ ἀσφάλεια
στὶς θάλασσες τὰ πλοῖα…
Χωρὶς ψηλάφηση ὁ τυφλός
ἐμπρὸς θὰ γονατίσει,
βαδίζοντας παράλυτος,
ἦλθε νὰ εὐχαριστήσει….
Λύτρωσες τὸν αἰχμάλωτο
ἀπ' τῶν δεσμῶν τὰ πάθη,
τὴν κόπωση Γοργῶς κρατεῖς
τὴν Χάριν σου ὅποιος μάθη…
Ἐκδίωξες ἀπ, τὰ σπαρτά
Ἔφορε, τὶς ἀκρίδες
καὶ χάρισες στὸ πόνο μας
μυριάδες τὶς ἐλπίδες …
Μόνη σου κατανόμασες
τὴν Πάνσεπτη μορφή Σου,
Κυρίαν Γοργοϋπήκοον,
δείξε μου τὴ στοργήν Σου…
Δοχειαρίου, ἡ Μονὴ
ποὺ διάλεξες ὡς θρόνον
καὶ ὅποιος στὸν Ἄθωνα διαβεῖ,
ξέχασε εὐθὺς τὸν πόνον……
Μνάσων ὁ Παλαιὸς Μαθητής.